گادی‌ها هنوز در ولسوالی امام صاحب کندز فعال‌اند

با آنکه در عصر کنونی وسایط حمل و نقل سنتی جای خود را به وسایط نقلیۀ مدرن واگذار کرده است، اما اینجا در ولسوالی امام صاحب کندز هنوز هم شمار انگشت‌شمار گادی‌ها که توسط اسب‌ها حمل می‌شوند، موجود است و مردم از آنها استفاده می‌کنند.

نیازمحمد ۴۸ ساله که از ۳۰ سال به این‌سو در شهر امام صاحب گادی‌رانی می‌کند، به رادیو آزادی گفت:

"سابق گادی بسیار قدر داشت و حالی که ریکشاها برآمده است، کمی از مردم در گادی سوار می‌شوند. کسانیکه از دیگر جاها به اینجا مهمان می‌آیند آنها به گادی سوار می‌شوند. عمر من دو کم پنجاه سال است همی گادی همرایم است."

این تنها نیاز محمد نیست که از طریق چرخ گادی چرخ روزگارش را می‌چرخاند، محمد ابراهیم چهل و دو ساله هم از ۲۷ سال به این‌سو در شهر امام صاحب گادی‌رانی یا گادی‌وانی می‌کند.

او به رادیو آزادی می‌گوید، سال‌های پیش مردم بخاطر آوردن عروس نیز از گادی‌ها استفاده می‌کرداند:

"سابق ما عروس می‌بردیم و مردم هنگامی عروسی گادی‌ها را دربس می‌گرفتند. سه صد، چهار صد افغانی دربس می‌رفتیم، کل جای مردم در گادی می‌رفتند. حالی اوقدر کار و بار نیست پول جو اسب را به سختی پیدا می‌کنم."

فیض‌الله چهل ساله نیز یکی دیگر از گادی‌وان‌های شهر امام صاحب می‌گوید، این کسب از پدرش به وی به میراث مانده است و از همین طریق مخارج خانوادۀ هشت نفری خود را تأمین می‌کند.

او به رادیو آزادی گفت:

"من از بیست و پنج سال به این ‌سو در شهر امام صاحب گادی‌وانی می‌کنم، اما قبلاً کار و بار ما بسیار خوب بود، چون روزانه از یک هزار الی ۱۲۰۰ افغانی کار می‌کردیم. اما در این سه سال اخیر کار و بار ما یک اندازه ضعیف شده است، بخاطر که حالا اندکی مردم از گادی استفاده می‌کنند."

نیازمحمد، گادی‌ران ۴۸ ساله، هنوز از گادی برای تأمین زنده‌گی خود استفاده می‌کند.

نورآغا، باشندۀ منطقۀ روضۀ شهر امام صاحب که ۵۵ سال دارد، به رادیوآزادی گفت که با وجود تنوع ترانسپورت شهری هنوز هم هنگامی رفت و آمد به شهر از گادی استفاده می‌کند.

"من تقریباً ۳۵ سال است که در داخل شهر از گادی استفاده می‌کنم، سابق گادی زیاد بود، با زیاد شدن ریکشا و موترها حالی اوقدر مردم از گادی استفاده نمی‌کنند. فعلاً در شهر امام صاحب در همین لین روضه سه عراده گادی است و هنوز هم فعالیت می‌کنند. حالی اوقدر کار نیست، دیگر گادی‌وان‌ها گادی‌رانی را رها کرده اند."

حدود سه دهه پیش که مردم افغانستان به وسایط ترانسپورتی عصری کم‌تر دسترسی داشتند، برعلاوه ولایت‌ها حتی باشندۀ کابل نیز هنگامی رفت و آمد از یک محل به محل دیگر از گادی استفاده می‌کردند.

فرهنگ گادی رانی هنوز هم در افغانستان زنده است

اما حالا انواع موترهای خورد و بزرگ به شمول بس‌های شهری و ریکشاها که سرعت و سهولت‌های بیشتری دارند، در تمام شهرهای افغانستان جای این گادی‌ها را گرفتند و استفادۀ انگشت‌شماری از این ترانسپورت قدیمی در برخی ساحات محدود افغانستان صورت می‌گیرد.