شازیه: کودک ۳ ساله‌ام دچار سوء تغذیه است

«کودکم ۳ ساله است و به سوء تغذیه گرفتار است، درست راه نمی‌رود و شب‌ها ناآرام است.»

شازیه به رادیو آزادی می‌گوید که هنگام بارداری، نتوانسته غذای کافی دریافت کند:

«چهار فرزند دارم، اقتصاد ما خراب است، هنگام بارداری میوه و غذای درست نگرفتم، هنگام شیردهی هم غذای کافی نداشتم، کودکم به سوء تغذیه دچار شده، پول دوا و درمان‌اش را نداریم، مشکلات ما زیاد است، برای یک مادر خیلی سخت است که فرزندش را در چنین حالی ببیند، بسیار رنج می‌برم."

بانوی دیگر از شهر کابل که نخواست به دلیل حساسیت موضوع نام‌اش در گزارش ذکر شود به رادیو آزادی گفت که دخترش را بنابر مشکلات اقتصادی در سن کم عروسی کرده‌است:

"دخترک‌اش سوء تغذیه است و حالا باز باردار است و میوه را سر جایش بگذار که شکم سیر غذای خوردن ندارد، دیروز به دیدن‌اش رفتم، کالا می‌شست و از خنک می‌لرزید، نه صندلی و نه بخاری دارد."

این خانواده‌ها در حالی از وضعیت بد مادران و کودکان مبتلا به سوء تغذیه شان شاکی اند که به تازه‌گی برنامه جهانی غذا (دبلیو اف پی) از افزایش با سرعت هشداردهندۀ سوء تغذیه در افغانستان ابراز نگرانی کرده‌است.

پیش‌بینی برنامه‌ی جهانی غذا

بر اساس گزارش این سازمان که ناوقت روز پنجشنبه «۱۲ دسمبر» نشر کرده، پیش‌بینی می‌شود که در سال ۲۰۲۵ حدود ۳،۵ میلیون کودک زیر پنج سال و ۱،۱۵ میلیون زن باردار و شیرده از سوء تغذیه حاد رنج خواهند برد.

«دبلیو اف پی» تأکید کرده که این بحران با کاهش کمک‌های غذایی و پیش‌گیری از سوء تغذیه این سازمان که دلیل آن محدودیت‌های مالی بوده، شدت یافته است.

برنامه جهانی غذا همچنان کوتاهی قد میلیون‌ها کودک، رژیم غذایی نامناسب، نبود آب صحی و دشواری‌های جدی در دسترسی به خدمات صحی و تغذیه را از چالش‌های کلیدی سوء تغذیه در افغانستان خوانده است.

برنامه جهانی غذا در حالی در مورد افزایش سوء تغذیه در افغانستان هشدار می‌دهد که بر اساس گزارش شاخص جهانی گرسنه‌گی که در اکتبر سال ۲۰۲۴ نشر شده، بیش از ۳۰ درصد جمعیت افغانستان دچار سوء تغذیه بوده و حدود شش درصد از کودکان در این کشور پیش از رسیدن به پنج ساله‌گی جان خود را از دست می‌دهند.

پیش از این صندوق نجات کودکان (سیف د چلدرن) نیز اعلام کرده که ۶،۵ میلیون کودک در افغانستان، یعنی از هر ۱۰ کودک سه کودک در سال ۲۰۲۴ سطوح بحرانی گرسنه‌گی را تجربه می‌کنند.

این درحالی‌ست که با تسلط دوباره طالبان بر افغانستان و اعمال ممنوعیت‌ها علیه زنان و فرار سرمایه از این کشور، بی‌کاری و فقر به شدت افزایش یافته است.

بسیاری از شهروندان از نبود کار و زمینه‌های اشتغال‌زایی شکایت دارند و می‌گویند که این وضعیت بالای آینده خود و فرزندان‌شان تأثیر منفی می‌گذارد.