عبدالبصیر با سپری کردن یک سال در مرکز چهار هزار بستر مراقبت از معتادان در ولایت هرات، برای مرخص شدن از این مرکز آماده میشود.
معتادانی که یکجا با وی به این مرکز آورده شده بودند، ماهها قبل با ترک مواد مخدر نزد خانوادههایشان برگشتند، اما بصیر چون جای برای رفتن ندارد، یک سال شده که در این مرکز بسر میبرد.
چون معتاد به مواد مخدر شده بودم و این برای من فرصت نمیداد که به خانه برگردم، همین بود که زن هم از دستم رفت.
عبدالبصیر میگوید، بیست و سه سال پیش وقتی نامزاد شد برای بدست آوردن مصارف مالی عروسی اش به ایران رفت، اما بی خبر از این که این سفر وی را از تمامی دوستانش جدا می سازد.
" هفده – هژده ساله بودم که برای کار رفتم ایران، یک مدتی آنجام بودم و برگشتم اینجا نامزاد شدم، دلم نشد و با خود گفتم که ایران بروم بهتر است و با رفتن به ایران آنجا ماندگار شدم. از خانه نامه فرستادند که نامزدت کلان شده و بیا عروسی کن. من امروز و فردا میکردم، چون معتاد به مواد مخدر شده بودم و این برای من فرصت نمیداد که به خانه برگردم، همین بود که زن هم از دستم رفت."
بصیر تنها فرزند پسر خانواده بود و در مدت زمانی که وی در ایران معتاد به مواد مخدر بود، خواهرانش ازدواج و مادر و پدرش وفات کردند.
بیشتر در این باره: برنامه این هفتۀ کاروان زهر؛ «اعتیاد و پیامدهای آن در غرب افغانستان»
افرادی که در مرکز چهار هزار بستر مراقبت از معتادان در هرات مواد مخدر را ترک میکنند، تا زمانی در این مرکز نگهداری میشوند که اعضای خانوادهشان مراجعه کنند و با دادن تضمین به مسئولان این مرکز، عضو خانوادهشان را تسلیم شوند.
عبدالبصیر حال با سپری کردن یک سال در این مرکز تازه شانس آن را دریافته که با این مرکز خدا حافظی کند.
"یک سال است که در این کمپ استم، یکی از خویشاوندانم که در ایران هم همدیگر را دیده بودیم، در این کمپ باهم سر خوردیم، با مرخص شدن از اینجا به خانه رفت و به خواهرزادههایم گفت که مامای شما در کمپ چهار هزار است، خواهرزادههایم در جستجوی من شدند و آمدند اینجا تا مرا پیدا کنند."
مرکز چهار هزار بستر مراقبت از معتادان مواد مخدر در ولایت هرات دو سال قبل ایجاد شده و حالا در این مرکز بیش از شش هزار معتاد مواد مخدر نگهداری میشوند.
همچو قضیهها زیاد بوده که افرادی از ولایتهای دیگر شانزده سال و هژده سال هم از خانوادههایشان ناپدید بوده اند
مولوی حیاتالله روحانی، مدیر مبارزه با مواد مخدر فرماندهی امنیۀ طالبان در هرات میگوید، افرادی زیادی در این مرکز هستند که همچو بصیر اعضای خانوادهشان مشخص نشده و آنان ترجیح میدهند تا این فراد را در همینجا نگهداری کنند.
"همچو قضیهها زیاد بوده که افرادی از ولایتهای دیگر شانزده سال و هژده سال هم از خانوادههایشان ناپدید بوده اند. در اینجا با ما باشندگان تمامی ۳۴ ولایت استند و چنین افرادی وجود دارند."
هرات، فراه و نیمروز سه ولایت هممرز با ایران است که هزاران معتاد مواد مخدر پس از رد مرز شدن از ایران به این ولایتها میآیند و در آنجا تجمع میکنند.
مسئولان امنیتی طالبان در این سه ولایت میگویند که در کنار شهروندان افغانستان، پولیس ایران معتادانی ایرانی را نیز در جمع آنان به افغانستان میفرستند و حاضر نیستند آنان را دوباره بپذیرند.