کمبود آب آشامیدنی در مرکز بامیان، زندگی باشندگان این ولایت را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
برخی از مردم میگویند که برای دسترسی به آب باید مسافتهای طولانی را طی کنند، در حالی که تعدادی دیگر به دلیل استفاده از آبهای ناپاک با بیماریهای مختلف روبرو شدهاند.
محمد حسن به رادیو آزادی بیشتر می گوید :
"آب های در کنار مغاره ما بیرون شده ما از ناچاری از همان آب میخوریم او هم پاک نیست آب از ما دور است بسیار به زحمت برخی وقت ها بالای الاغ و برخی اوقات به پشت خود می آوریم، بعضی وقت ها هم از همسایه کراچی می گیریم. مشکلات ما بسیار زیاد است."
حمیدالله، یکی دیگر از باشندگان بامیان، از مشکلات مشابهی صحبت میکند.
" ما الی پنج کیلومتر می رویم از پشت شهر بالای شانه و گردن خود آب می آوریم آب نداریم، بسیار به مشکل سخت هستیم."
باشندگان بامیان میگویند که استفاده از آبهای ناپاک باعث شده کودکان و اعضای خانوادهشان با بیماریهای گوناگون روبرو شوند.
داکترجمشید دانیار، متخصص امراض عمومی، درباره پیامدهای استفاده از آبهای آلوده هشدار میدهد.
"بدون شک استفاده از آب های جوی ویا آلوده منجر به وجود آمدن امراض زیادی می شود از جمله اسهال و استفراغ و برخی امراض دیگر در این صورت پیشنهاد می شود که قبل از اینکه مردم آب را استفاده می کنند پنج دقیقه آن را بجوشانند یا حداقل از فیلترهای ساده که قابل دسترس مردم است استفاده کنند. "
خواستیم دیدگاه اداره محلی طالبان را درباره این مشکل داشته باشیم، اما عبدالصبور سیغانی، سخنگوی والی طالبان در بامیان، تا هنگام تهیه این گزارش پاسخ نداد.
اما نزدیک به پنج ماه پیش، ادارهٔ ملی حفاظت از محیط زیست حکومت طالبان اعلام کرد که ۲۱ میلیون نفر در افغانستان به دلیل تغییرات اقلیمی به آب آشامیدنی صحی دسترسی ندارند.
روحالله امین، رئیس تغییر اقلیم این اداره، در نشست تشریح دستاوردهای یکسالهٔ ادارههای حکومتی طالبان، از پیامدهای خشکسالی، سیلابها و بارانهای شدید ابراز نگرانی کرده بود.
با این حال مهدی عزیزی یک فعال مدنی در بامیان می گوید که سازمان های بین المللی در تامین منابع آبی و بهبود وضعیت مردم در بامیان باید پروژه های بنیادی را راه اندازی کنند.
" نیاز می رود نیاز سنجی شود و سازمان های بزرگ بین المللی که نقش اساسی در کمک رسانی به مردم دارند مردم بامیان را همرای کنند و پروژه های بنیادی را سازماندهی کنند تا مردم از این مشکلات خلاص شوند."