اما برخی دیگر از باشندگان این شهر، فعالیت ریکشا ها را در بخش ترانسپورت شهری مفید می‌دانند و می‌گویند که این وسیله برای مردم تسهیلاتی را فراهم کرده است.
همچنان شماری از جوانان می‌گویند که ریکشاها زمینه را برای تأمین معیشت‌شان فراهم کرده است.
بر اساس آمار غیررسمی حدود ۳۵ هزار ریکشا برای انتقال مردم از یک محل به محل دیگر در شهر جلال‌آباد فعالیت می کنند.
ریکشاها، این وسیله نقلیه کوچک که استفاده از آن روش حمل‌ونقل ارزان و آسان شناخته می‌شوند، نقش مهمی در زندگی روزمره مردم در شهر ننگرهار ولایت جلال آباد دارند.
این وسیله نه تنها به‌عنوان یک راه سریع و صرفه جویی برای رفت و آمد در شهر عمل می‌کند، بلکه منبع درآمد بسیاری از خانواده‌ها نیز محسوب می‌شود.
بسیاری از رانندگان ریکشا به دلیل هزینه پایین نگهداری و استفاده از آن، از این وسیله به‌عنوان یک شغل برای تأمین معیشت خود بهره می‌برند.
این ویژگی‌ها باعث شده که ریکشاها جزء جدانشدنی از مناظر شهری جلال‌آباد و حتی هویت اقتصادی آن شوند.
شماری از باشندگان شهر جلال‌آباد می‌گویند که با وجود کوچک بودن شهر و تعداد بیش از حد ریکشاها، این وسیله برای بسیاری از جوانان زمینه تأمین معیشت خانواده‌هایشان را فراهم کرده است.
زاهدالله ناصری یکی از باشندگان این شهر به رادیو آزادی گفت:
شکی نیست که شهر کوچک است و ریکشاها بسیار زیاد شده‌اند، اما گپ مهم این است که این ریکشاها برای هزاران خانواده منبع درآمد شده است. جوانانی که مشغول رانندگی ریکشا هستند، حداقل از مواد مخدر دور می‌مانند و از صبح تا شام کار می‌کنند.
اگرچه تعداد دقیق ریکشاها در شهر جلال‌آباد در حال حاضر مشخص نیست،اما مقامات ولایت ننگرهار در دوره جمهوری پیشین اعلام کرده بودند که در این شهر حدود ۳۵ هزار ریکشا فعالیت می‌کنند.
برخی از رانندگان ریکشا ها می‌گویند که پس از بازگشت طالبان به قدرت بیکاری بیشتر شده و همین امر باعث شده که بیشتر مردم با استفاده از ریکشا ها در این شهر کار کنند.
رفیع‌الله فارغ تحصیل از فاکولته ادبیات پوهنتون ننگرهار می‌گوید که برای یافتن شغل به بسیاری از دفاتر مراجعه کرد، اما در نهایت مجبور شد که با استفاده از یک ریکشا کار کند و برای خانواده‌اش نفقه فراهم کند.
او به رادیو آزادی گفت:«فقط توانستم یک ریکشا بگیرم، آن هم به قسط. حتی مالک ریکشا خودم نیستم و با آن مزدوری می‌کنم. اما مزدوری وجود ندارد، چون کل شهر جلال‌آباد پر از ریکشا شده است. فقط حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ افغانی درآمد داریم که حتی نمی‌شود گذران زندگی کرد، اما چه کار کنیم؟ هیچ شغل دیگری نیست.»
جلال آباد که شهری با مساحت بیش از ۱۲۷ کیلومتر مربع است ،بر اساس آمار شاروالی طالبان در جلال‌آباد، جمعیت فعلی این شهر به بیش از یک میلیون نفر می‌رسد.
با این حال هیچ سیستم حمل‌ونقل عمومی منظم در این شهر وجود ندارد و ساکنان آن از ریکشاها استفاده می‌کنند.
برخی معتقدند که این وسیله حمل‌ونقل باعث به‌هم ریختگی زیبایی شهر و ایجاد آلودگی صوتی و زیست‌محیطی شده است.
ذبیح‌الله و عبدالواحد به دو تن باشنده شهر جلال‌آباد به رادیو آزادی گفتند که در این شهر، تعداد ریکشاها بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته و باعث ازدحام و مشکلات متعددی برای مردم شده است:
«در سال‌های اخیر تعداد ریکشاها در جلال‌آباد بیش از حد زیاد شده است. این امر باعث افزایش ازدحام شده و آلودگی صوتی ایجاد کرده است. اگر کسی بخواهد برای مراسم عروسی یا فاتحه برود، به دلیل ازدحام ریکشاها نمی‌تواند به موقع برسد. حتی اگر کسی بخواهد مریض خود را به شفاخانه برساند، به‌موقع نمی‌رسد.»
تعداد ریکشاها در جلال‌آباد بسیار زیاد است و شهر کوچک است. به جای اینکه این وسیله به مردم سهولت برساند و آنها را در زمان مناسب به مقصد برساند، برعکس باعث مشکلات برای مردم شده است.
آنان همچنان می‌گویند که دود ناشی از این ریکشاها در فصل زمستان باعث ایجاد بیماری‌های تنفسی برای مردم می‌شود و از حکومت طالبان می‌خواهند تا با در نظر گرفتن جمعیت و مساحت شهر جلال‌آباد، اقداماتی برای تنظیم بهتر گشت و گذار ریکشا ها انجام دهد.
سال گذشته کابینه سرپرست حکومت طالبان نیز وظیفه‌ای را به وزارت امور داخله طالبان سپرد تا طرحی برای کنترل واردات و تردد ریکشاها در شهرها تهیه کند و نتیجه آن را به جلسه کابینه آنان ارائه دهد.
اما پس از آن تاکنون در این خصوص هیچ خبری منتشر نشده است.
در رابطه با افزایش تعداد ریکشاها و مشکلات ناشی از آن در شهر جلال‌آباد و درخواست‌های مردم قاضی ملا عادل سخنگوی اداره ولایتی حکومت طالبان در ننگرهار به پرسش های رادیو آزادی پاسخ نداد.
قبلا این اداره گفته بود که برای ایجاد نظم شهری روند ثبت ریکشاها را آغاز کرده و ریکشاهای شهری را مشخص می کند.