خانم امیری روز دوشنبه (۲۰ جنوری)، در پیامی که در صفحه ایکس (توییتر سابق) خود منتشر کرده، نوشته که برای مجبور کردن طالبان به پاسخگویی و استفاده از تلاشهای زنان شجاع افغان و مدافعان حقوق بشر نیاز به کار است.
مهم است که به طالبان برای لغو فرمانهای تخریب کنندهٔ شان در برابر زنان و دختران قناعت داده شود
هرچند هنوز مشخص نیست که دونالد ترمپ، رئیسجمهور منتخب امریکا، فرد دیگری را به جای خانم امیری خواهد گماشت یا نه، اما او افزوده که مهم است که به طالبان برای لغو فرمانهای تخریب کنندهٔ شان در برابر زنان و دختران قناعت داده شود که به گفته او، این فرمانها زنان و دختران افغان را از آزادی، تحرک، آموزش، کار، بلند کردن صدا و دسترسی به خدمات صحی محروم کرده است.
او از طالبان انتقاد کرده گفته که آنها فضای ترس و وحشت را در افغانستان حاکم کرده و این کشور را در چرخهای از فقر و انحصار نگه داشتهاند.
خانم امیری از طالبان خواسته تا به حقوق اقلیتها هم احترام بگذارند.
رینا امیری حدود چهار ماه پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان، به تاریخ ۳۰ دسمبر ۲۰۲۱، از سوی اداره جو بایدن به عنوان نمایندهٔ ویژه ایالات متحده در امور زنان، دختران و حقوق بشر افغانستان گماشته شده بود.
اما در داخل و بیرون از افغانستان برخی از فعالان حقوق زنان و حقوق بشر میگویند که در جریان مأموریت رینا امیری در بیش از سه سال گذشته، نه تنها زندگی زنان و دختران افغان بهبود نیافته، بلکه به گفته آنان، با تطبیق فرمانهای مختلف از سوی حکومت طالبان، محدودیتها بر زنان و دختران بیشتر شده است.
گل رخ ارمل، یکی از فعالان حقوق زن و باشندهٔ کابل، در این مورد به رادیو آزادی گفت:
" این صدایی را که رینا امیری اکنون برای زنان بلند کرده یا حرفهایی که زده، باید در زمانی که در موقف رسمی بود، به شکل عملی برای ما کار میکرد و از زنان مظلوم افغان حمایت و دفاع میکرد."
طالبان همچنان به سیاستهای محدودکننده خود ادامه دادهاند، این نشان میدهد که تلاشهای جهانی در تغییر رفتار طالبان نسبت به زنان افغان، تأثیری نداشته است
ماریا نوری، یکی دیگر از فعالان حقوق زنان و بشر که در پاکستان زندگی میکند، نیز میگوید که هرچند رینا امیری صدای زنان افغان را به گوش جهانیان رسانده، اما تلاشهای او نتایج عملی نداشته اند.
"رینا امیری به عنوان نماینده ویژه آمریکا برای حقوق زنان افغان توانست توجه جهانی را به وضعیت زنان افغان جلب کند، او بارها تأکید کرده که باید محدودیتهای طالبان لغو شود و حقوق زنان بازگردانده شود، اما در عمل، هیچ تغییر مثبتی در زندگی زنان افغان ایجاد نشده است، طالبان همچنان به سیاستهای محدودکننده خود ادامه دادهاند، این نشان میدهد که تلاشهای جهانی در تغییر رفتار طالبان نسبت به زنان افغان، تأثیری نداشته است."
پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان بر افغانستان، آنها محدودیتهای گستردهای را در زمینههایی چون آموزش و کار بر زنان وضع کردهاند و این اقدامها واکنشهای گسترده داخلی و بینالمللی را به دنبال داشته است.
طالبان بارها ادعا کردهاند که حقوق تمام مردم افغان به ویژه زنان، بر اساس شریعت تأمین شده است، اما این ادعاها برای فعالان حقوق بشر، جامعهٔ جهانی و مدافعان حقوق زنان در داخل افغانستان قابل پذیرش نیست.