او به رادیو آزادی گفت که بسیاری از چاه‌های عمیق در اطراف محل زندگی او به شمول چاه عمیق خانه‌اش، خشک شده‌اند و اکنون تنها هر دو روز یک‌بار تانکرهایی پر از آب به منطقه‌شان آورده می‌شود و به گفته‌ٔ او، ساکنان محل ناچارند این آب را به قیمت گزاف بخرند.
چاه ۴۰ متره حفر کرده بودیم اما مدت هاست که آب در آن خشک شده این وضعیت تمام قریه است فعلاً روز دوم عید است اما در خانه‌ی ما حتی یک پیاله آب برای تهیه‌ی چای نیست
حالا منتظر آمدن تانکر هستیم و از آن آب میخریم روز به روز آب کم می شود ، این منطقه با خشکسالی روبروست، حکومت باید در این قسمت توجه کند."
رحمت‌الله می‌گوید که پیش از این در منطقه‌‌ای شان، از عمق ۳۵ تا ۴۰ متر زمین آب پاک بیرون می‌شد، اما اکنون این حتی تا ۱۰۰ متر هم ناممکن است.
مزمل یکی دیگر از باشندگان منطقه پروژه جدید خیرخانه شهر کابل به رادیو آزادی گفت که کمبود آب زیر زمینی در شهر کابل همه باشندگان را شدیداً نگران ساخته است.
او گفت که آنان آب آشامیدنی را با پول می‌خرند.
"ماه دوبار در نل آب می آید که کافی نیست ما به طور اوسط ماهانه هشت صد افغانی آب از تانکر می خریم این یک مشکل بزرگ برای همه باشندگان منطقه است."
این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شوند که به تازگی یک موسسه بین المللی به نام «مرسی کورپس» نیز در مورد بحران جدی آب در شهر کابل هشدار داده است.
در تحقیق این موسسه که روز شنبه، ۷ جون، در روزنامه بریتانیایی گاردین منتشر شده، آمده است که اگر وضعیت به همین گونه ادامه یابد، ممکن است کابل تا سال ۲۰۳۰ میلادی با خشکسالی کامل روبرو شود.
در ادامه آمده که در حال حاضر ۷ میلیون نفر در شهر کابل زندگی می‌کنند و تخمین می‌شود که به دلیل کمبود شدید آب، تا پنج سال دیگر، حدود سه میلیون نفر از محل سکونت‌شان در این شهر بیجا شوند.
مرسی کورپس افزوده که در ده سال گذشته سطح آب‌های زیرزمینی کابل ۳۰ متر کاهش یافته و توسعه سریع شهری همراه با تغییرات اقلیمی، عوامل اساسی در شکل‌گیری این بحران آبی پنداشته می‌شوند.
در این تحقیق هشدار داده شده که اگر بحران کمبود آب در کابل همچنان ادامه یابد، ممکن است این شهر به نخستین شهر معاصر در جهان مبدل شود که به‌طور کامل با کمبود آب مواجه می شود
در این گزارش آمده است که حدود ۸۰ درصد آب‌های کابل به‌دلیل سطح بالای فاضلاب، شوری و وجود آرسنیک «عنصر کیمیایی زهری» غیرقابل استفاده و ناسالم پنداشته می‌شوند.
گاردین افزوده است که میزان استخراج سالانه آب‌های زیرزمینی در کابل اکنون به ۴۴ میلیون متر مکعب می‌رسد، در حالی که این مقدار با میزان آب‌های دریافتی مطابقت ندارد.
پیش از این، صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد «یونیسف» نیز درباره کمبود شدید آب در کابل هشدار داده بود.
یونیسف در اکتوبر سال گذشته میلادی گفت اگر در این زمینه اقدامات فوری صورت نگیرد، شهر کابل تا سال ۲۰۳۰ میلادی با کمبود شدید آب روبرو خواهد شد.
در همین حال، شماری از کارشناسان امور آب نیز مشکل کمبود آب پاک زیرزمینی در کابل را جدی می‌دانند و می‌گویند که حکومت طالبان باید فوراً برای حل این مشکل اقدام کند.
عبدالله هیواد یکی از آنان به رادیو آزادی گفت:
کابل با کمبود جدی آب مواجه است، دولت باید هر چه عاجل برای رفع این مشکل اقدام کند، آب دریای کابل که به پاکستان سرازیر می شود باید مدیریت شود
آب دریا های لوگر و پنجشیر باید برگشتانده شوند و باید در امتداد این دریا ها چاه های عمیق حفر شود تا این آب در آنجا ذخیره شود و بر اساس آن سطح آب های زیرزمینی افزایش یابد."
مطیع‌الله عابد سخنگوی وزارت انرژی و آب حکومت طالبان، به پرسش‌های رادیو آزادی در این باره پاسخ نداد، اما پیش از این در ماه فبروری سال روان، این وزارت اعلام کرده بود که به هدف رسیدگی به مشکل کمبود آب باشنده‌گان کابل، روند سروی و طراحی پروژه انتقال آب از دریای پنجشیر به کابل تکمیل شده و پس از تأیید بودجه، کار روی این پروژه آغاز خواهد شد.
گفته می‌شود که هزینه این پروژه به حدود ۴۰۰ میلیون دالر می‌رسد.
قابل یادآوری است که مشکل کمبود آب در پایتخت کابل و نگرانی‌ها در این زمینه تازه نیست و حتی از زمان حکومت جمهوری پیشین نیز به‌گونه جدی مطرح بوده است، اما افرادی که در گزارش با آن‌ها صحبت شده، ادعا می‌کنند که برای حل این مشکل، راهکارهای اساسی جستجو نشده و پروژه‌های قابل‌توجهی برای بهبود وضعیت عملی نشده است.