این وزارت روز چهار شنبه ۲۷ اگست در شبکه ایکس خود نوشته که در میان آنان ۹۵۷ زن نیز شامل اند.
به گفته این وزارت، نزدیک به ۷۰ مرکز درمانی ویژه در این کشور به این هدف اختصاص یافته که حدود سه هزار کارمند صحی در آن مصروف کار اند.
در این حال شماری از افراد که اعتیاد شان درمان شده و همچنان آگاهان امور اجتماعی و جوانان روی فراهم شدن زمینه کار برای افراد درمان شده از اعتیاد تاکید می کنند.
آنان می گویند که اگر برای این افراد زمینه های کار و بازگشت به زندگی عادی فراهم نشود، این خطر وجود دارد که تعدادی از آنان دوباره به اعتیاد رو بیاورند.
یک جوان ساکن کابل که می گوید نزدیک به دو سال قبل پس از بیش از سه سال اعتیاد به مواد مخدر از اعتیاد رهایی یافته است، اما تا کنون بیکار است.
او که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نام اش در گزارش گرفته شود به رادیو آزادی گفت که درمان او حدود دو سال و شش ماه را در بر گرفت:
«احساس بهتر دارم نسبت به گذشته وضعیتم بهتر شده، فعلا بیکار هستم، کاری پیدا نکرده ام در افغانستان با فامیل ام زندگی می کنم، اما کار باید پیدا شود ؛زیرا کار یک مورد حتمی است هر انسان باید کاری پیدا کرده، تلاش کند و زندگی خود را بسازد.»
روزی محمد زابلی آگاه امور جوانان می گوید که تلاش حکومت طالبان برای تداوی معتادان گام مثبت است، اما باید در کنار آن، برنامه های حرفه آموزی و کاریابی برای این افراد روی دست گرفته شود تا بتوانند پس از درمان، به جامعه بازگشته و نقش فعال داشته باشند.
او به رادیو آزادی گفت:
«در کنار این نیاز است که حکومت (طالبان) اقدامات خود را در برابر افراد که کار و بار مواد نشه آور را می کنند جدی تر بسازد و در عین زمان معتادان که تداوی شده اند پس از درمان در بخش حرفه آموزی آنان نیز کار شود، آموزش مهارت های مسلکی برای شان در جریان تداوی در مراکز، زندان ها یا هر جا که نگهداری می شوند ، فراهم شود، زیرا آنان هنگامی که به جامعه بر می گردند افراد مسلکی باشند و زمینه کار برای شان فراهم شود تا این افراد به گونه مناسب با جامعه ادغام شوند.»
مبارزه با اعتیاد تنها با درمان نتیجه نمی دهد و نیازمند یک رویکرد همه جانبه است که شامل جلوگیری از قاچاق مواد مخدر، ایجاد شغل و آموزش های اجتماعی باشد
در گذشته نیز کارشناسان این بخش در صحبت با رادیو آزادی تأکید کرده اند که مبارزه با اعتیاد تنها با درمان نتیجه نمی دهد و نیازمند یک رویکرد همه جانبه است که شامل جلوگیری از قاچاق مواد مخدر، ایجاد شغل و آموزش های اجتماعی باشد.
حکومت طالبان ادعا می کند که آنان در سال های گذشته در بخش های مختلف، از جمله محو مزارع کوکنار، جلوگیری از تولید و قاچاق مواد مخدر و تداوی معتادان موفق بوده اند.
سازمان جهانی صحت «دبلیو اچ او» در ماه جدی سال گذشته ؛اما گفت که پس از سال ها درگیری و بی ثباتی در افغانستان، از هر سه خانواده، یک خانواده با معضل مصرف مواد مخدر دست و پنجه نرم می کند.
حدود دو سال قبل، همچنان سازمان ملل متحد گفت که با وجود نشر گزارش ها در رابطه به کاهش کشت کوکنار، تعداد معتادان مواد مخدر در این کشور در حال افزایش است.
به گفته این سازمان از میان بیش از سه میلیون معتاد مواد مخدر در افغانستان، تنها سی هزار تن به امکانات تداوی ترک اعتیاد دسترسی دارند.