سازمان بین‌المللی مهاجرت دوشنبه هفدهم سنبله گفت که زنان، کودکان و دختران در این مناطق به دلیل شرایط ناامن و محدودیت خدمات در معرض خطرات حفاظتی جدی قرار دارند.
سازمان‌های بشردوستانه هشدار می‌دهند که کمپ‌ها فاقد امکانات اولیه، غذا، آب، سرپناه و تشناب هستند و پس‌لرزه‌ها و ریزش سنگ‌ها جاده‌ها را مسدود کرده و حرکت ساکنان و داوطلبان نیز عملیات کمک‌رسانی را مختل می‌کند.
زلزلهٔ ۳۱ اگست و پس‌لرزهٔ ۴ سپتمبر تاکنون بیش از ۲۲۰۰ کشته، ۳۶۴۰ زخمی و ۶۷۸۲ خانهٔ تخریب‌شده بر جای گذاشته است.
ولسوالی‌های نورگل و چوکی کنر، دره نور ننگرهار و بخش‌هایی از لغمان بیشترین آسیب را دیده‌اند.
ارزیابی‌های میدانی سازمان بین‌المللی مهاجرت، برنامهٔ جهانی غذا و دفتر هماهنگی امور بشردوستانهٔ سازمان ملل، تخریب گسترده، آسیب به سیستم‌های آبیاری و افزایش خطر سیل را تأیید کرده‌اند.
با نزدیک شدن زمستان، هزاران خانواده بدون سرپناه امن باقی مانده‌اند و سازمان‌ها در حال آماده‌سازی درخواست کمک فوری و بازسازی میان‌مدت هستند.