این ادارۀ ملل متحد امروز در صفحۀ ایکس خود نوشته که حمایت از خدمات و بهبود اقتصادی در محلات سکونت خانواده‌های بازگشته ضروری است.
بر اساس اطلاعات ادارۀ توسعه‌ای ملل متحد، بیش از ۲.۳ میلیون نفر در سال ۲۰۲۵ به افغانستان برگشتند که بسیاری از آنها بدون پس‌انداز، مدرک یا مسکن بودند.
به گفتۀ این سازمان، ورود آنها فشار زیادی را بر جوامع میزبان وارد کرده است، جوامعی که از قبل با فقر، مشاغل محدود و خدمات اولیأ محدود دست و پنجه نرم می‌کردند.
این ادارۀ ملل متحد می‌گوید که در این میان زنان و دختران با بزرگترین چالش‌ها از جمله محدودیت‌های گشت و گذار، دسترسی محدود به خدمات و افزایش خطرات حفاظتی روبه‌رو هستند.
این سازمان می‌افزاید، با وجود این، بازگشت‌کنندگان مهارت‌ها، تجربه و عزم راسخ برای بازسازی را به ارمغان می‌آورند و با حمایت مناسب، معیشت، سرپناه، دسترسی به خدمات و فضایی برای مشارکت زنان، بازگشت می‌تواند به فرصتی برای جوامع قوی‌تر و مقاوم‌تر تبدیل شود.