حسینه در ماه آگست ۲۰۲۴، هنگامی که جمعیت خشمگین به کاخ او هجوم بردند، با هلیکوپتر به هند گریخت و حکومت او در نتیجۀ خیزش مردمی سرنگون شد.
او از آن زمان تاکنون در خفا به سر می‌برد.
منتقدان او را متهم کرده‌اند که رقیبان سیاسی‌اش را به زندان فرستاده، قوانین سختگیرانه علیه رسانه‌ها وضع کرده و مسئول نقض گستردۀ حقوق بشر از جمله قتل فعالان مخالف بوده است.
حسینۀ ۷۸ ساله، دستور محکمه برای بازگشت و حضور در محاکمه‌اش را نپذیرفت.
او متهم است که مسئولیت فرماندهی سرکوب مرگبار قیام دانشجویی را بر عهده داشته است.
به گفتۀ سازمان ملل، در جریان قیام بین ماه‌های جولای و آگست ۲۰۲۴ تا ۱۴۰۰ نفر کشته شدند.
محکمه داکه روز دوشنبه حسینه را در سه فقره از اتهام‌های «جنایت علیه بشریت» از جمله تحریک، صدور دستور قتل و کوتاهی در جلوگیری از جنایات مجرم شناخت و او را به مرگ محکوم کرد.
محاکمۀ او که از اول جون آغاز شده بود، ماه‌ها به شهادت‌هایی گوش داد که نشان می‌داد حسینه چگونه دستور کشتارهای جمعی را صادر کرده است.
حسینه این محاکمه را «تمسخر حقوقی» توصیف کرده بود.
شاهدان شامل مردی بودند که صورتش بر اثر تیراندازی متلاشی شده بود.
سارنوالی همچنان نوارهای صوتی را پخش کرد که با صدای تایید شدۀ حسینه از سوی پولیس مطابقت داشت و نشان می‌داد که او مستقیماً به نیروهای امنیتی دستور داده تا علیه معترضان از «سلاح مرگبار» استفاده کنند.
حسینه ماه جولای در یک پروندهٔ توهین به محکمه غیابی محاکمه و به شش ماه زندان محکوم شده بود.
او همچنان با چندین پروندهٔ فساد روبه‌رو است.
حسینه در ۲۷سالگی در خارج از کشور بود که پدرش، شیخ مجیب‌الرحمان، صدراعظم وقت، در کودتای ۱۹۷۵ کشته شد.
او پس از شش سال تبعید بازگشت و برای مدت کوتاه با حزب ملی‌گرای بنگله‌دیش (BNP) به رهبری خالدہ ضیا متحد شد تا حسین محمد ارشاد، دیکتاتور نظامی را در ۱۹۹۰ برکنار کنند.
اما این اتحاد به سرعت از هم پاشید و رقابت این دو زن دهه‌ها سیاست بنگله‌دیش را شکل داد.
حسینه نخستین‌بار در ۱۹۹۶ صدراعظم شد، اما در سال ۲۰۰۱ در برابر ضیا شکست خورد.
هر دو پس از کودتای ۲۰۰۷ به اتهام فساد زندانی شدند.
حسینه در ۲۰۰۸ دوباره به قدرت بازگشت و تا زمان برکناری‌اش در قدرت ماند.
خالدہ ضیا، ۸۰ ساله، پس از سپری کردن سال‌ها حبس خانگی در دورۀ حکومت حسینه، قصد دارد در انتخابات فبروری ۲۰۲۶ نامزد شود.