بامیان که به دلیل موجودیت مجسمه های بودا در آن و تخریب آنها ده سال پیش توسط طالبان به سویه جهانی شهرت یافت، بار دیگر مرکز جلب توجهء توریزم جهانی قرار گرفته است.
به دلیل ناامنی های موجود در افغانستان سفر به ولایت بامیان کار ساده نیست، ولی این ولایت مرکزی افغانستان که در 130 کیلومتری کابل موقعیت دارد از نگاه امنیتی نسبتاً آرام است.
سازمان دهنده گان بازی های سکی در بامیان امیدوارند که زیبایی بامیان بتواند محل جذب توریستان و جهانگردان و هم محل مسابقات خوب بازی های سکی در آینده گردد.
بر اساس گزارش آژانس خبری اسوشیتد پرس، افغان ها به شمول تعداد از زنان نیز علاقمند بازی های سکی در بامیان اند. هنری چارلس 31 ساله یک کارمند امنیتی بریتانوی در افغانستان که اغلباً برای سکی زنی به بامیان می رود، می گوید که در امریکا و اروپا سکی زنی در مناطق دور دست و جاهای خلوت تر رایج شده است و بامیان نیز چنین کیفیت را دارد، یعنی در ارتفاع 2500 متر در کوه های بامیان با برف بوره مانند و عدم بیروبار، سکی زنی خیلی خوش آیند است.
پروژهء 1.2 ملیون دالری جهت تشویق بازی های سکی در بامیان در سال 2008 به کمک مالی بنیاد آغا خان و همکاری ادارهء کمک های بین المللی زیلاند جدید آغاز شد. این پروژه از حمایت جدی مقامات محلی هم برخوردار است که می گویند با بهبود توریزم، اقتصاد منطقه هم رونق خواهد یافت.
یونسکو یا ادارهء فرهنگی ملل متحد هفته گذشته گفت که چندین موزیم را در بامیان احداث می کند که بقایای مجسمه های بودا را که 10 سال پیش از سوی طالبان تخریب شده بود، در بر داشته باشد.
کوه بابا در بامیان که محل سکی زنی این ولایت هم می باشد در نزدیک کوه های قرار دارد که در آن 10 سال پیش مجسمه های بودا انفجار داده شدند.
حدود 65 هزار توریست و جهانگرد از نقاط مختلف جهان قبل از تهاجم شوروی سابق به افغانستان از بامیان دیدن می کردند که از این جمله تنها حدود 10 هزار تن آنها از جاپان برای دیدار از مجسمه های بودا می آمدند.
طالبان در بامیان فعالیت ندارند ولی گفته می شود که رفتن به بامیان مشکل است. دو راه که از کابل به بامیان می انجامند به دلیل ماین های منفجر ناشده و هم خطر اختطاف ها، راه های سخت برای عبور اند.
پرواز مستقیم طیاره های شرکت های هوایی تجارتی هم از کابل به بامیان صورت نمی گیرد و اکثر کسانی که به آن ولایت سفر می کنند به طیاره های ملل متحد اتکا می کنند.
هوتل های بامیان هم چندان هوتل های نیستند و هیچ کدام آنها برق و آب گرم 24 ساعته ندارند، غیر از آن هم هیچ کس نمی داند چند سال بعد یعنی بعد از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، حالات در بامیان چگونه خواهد بود.
به دلیل ناامنی های موجود در افغانستان سفر به ولایت بامیان کار ساده نیست، ولی این ولایت مرکزی افغانستان که در 130 کیلومتری کابل موقعیت دارد از نگاه امنیتی نسبتاً آرام است.
سازمان دهنده گان بازی های سکی در بامیان امیدوارند که زیبایی بامیان بتواند محل جذب توریستان و جهانگردان و هم محل مسابقات خوب بازی های سکی در آینده گردد.
بر اساس گزارش آژانس خبری اسوشیتد پرس، افغان ها به شمول تعداد از زنان نیز علاقمند بازی های سکی در بامیان اند. هنری چارلس 31 ساله یک کارمند امنیتی بریتانوی در افغانستان که اغلباً برای سکی زنی به بامیان می رود، می گوید که در امریکا و اروپا سکی زنی در مناطق دور دست و جاهای خلوت تر رایج شده است و بامیان نیز چنین کیفیت را دارد، یعنی در ارتفاع 2500 متر در کوه های بامیان با برف بوره مانند و عدم بیروبار، سکی زنی خیلی خوش آیند است.
پروژهء 1.2 ملیون دالری جهت تشویق بازی های سکی در بامیان در سال 2008 به کمک مالی بنیاد آغا خان و همکاری ادارهء کمک های بین المللی زیلاند جدید آغاز شد. این پروژه از حمایت جدی مقامات محلی هم برخوردار است که می گویند با بهبود توریزم، اقتصاد منطقه هم رونق خواهد یافت.
یونسکو یا ادارهء فرهنگی ملل متحد هفته گذشته گفت که چندین موزیم را در بامیان احداث می کند که بقایای مجسمه های بودا را که 10 سال پیش از سوی طالبان تخریب شده بود، در بر داشته باشد.
کوه بابا در بامیان که محل سکی زنی این ولایت هم می باشد در نزدیک کوه های قرار دارد که در آن 10 سال پیش مجسمه های بودا انفجار داده شدند.
حدود 65 هزار توریست و جهانگرد از نقاط مختلف جهان قبل از تهاجم شوروی سابق به افغانستان از بامیان دیدن می کردند که از این جمله تنها حدود 10 هزار تن آنها از جاپان برای دیدار از مجسمه های بودا می آمدند.
طالبان در بامیان فعالیت ندارند ولی گفته می شود که رفتن به بامیان مشکل است. دو راه که از کابل به بامیان می انجامند به دلیل ماین های منفجر ناشده و هم خطر اختطاف ها، راه های سخت برای عبور اند.
پرواز مستقیم طیاره های شرکت های هوایی تجارتی هم از کابل به بامیان صورت نمی گیرد و اکثر کسانی که به آن ولایت سفر می کنند به طیاره های ملل متحد اتکا می کنند.
هوتل های بامیان هم چندان هوتل های نیستند و هیچ کدام آنها برق و آب گرم 24 ساعته ندارند، غیر از آن هم هیچ کس نمی داند چند سال بعد یعنی بعد از خروج نیروهای خارجی از افغانستان، حالات در بامیان چگونه خواهد بود.
