مهر که یکی از شرایط نکاح شرعی به شمار می رود، پول و یا جنسی است که در هنگام عقد نکاح از طرف شوهر به زن داده می شود و به موافقهء جانبین زن و شوهر و یا وکلای آنها تعیین می گردد. مهر به دو قسم است. مهر معجل و مهر موجل. مهر معجل هنگام عقد نکاح به زن داده می شود و مهر موجل آنست که در وقت نکاح بنام زن ثبت شده و هر زمانی که زن بخواهد آن را از شوهرش گرفته می تواند. در حالی که مهر حق شرعی زن می باشد اما دیده می شود که شماری از شوهران افغان مهر زنان شان را نمی پردازند.
در افغانستان برخی از خانواده های دختر، بدون اجازهء دختر شان، یک اندازه پول را بنام طویانه و جهیز از خانوادهء داماد اخذ می کنند و مقدار آن را مصرف جهیز و باقی آن را به خود می گیرند که این پول در روز نکاح در مهر معجل حساب می شود. توضیحات بیشتری در این باره در گزارشی که تهیه کرده ام در قسمت اول این برنامهء زن و زنده گی می شنوید.
این بار می رویم سراغ خانم وسیمه و از حال و احوالش که مصروف کار و بار مرغداری است، با خبر می شویم. آدرس خانهء وسیمه را جستجو کرده، یکی از روز ها راهی خانه وی شدم. بعد از طی فاصله یی، داخل کوچهء تنگی که موتر به مشکل از آن عبور و مرور داخل شده و دری را کوبیدم. بعد از چند لحظه، زن خوش برخوردی با من مقابل شد. وسیمه بعد از معرفی مرا به خانه اش رهنمایی کرد، از وی پرسیدم که چطور خواسته است پیشهء مرغداری را انتخاب کنند. وی در جواب گفت:
چون مرغداری و پرورش آن یک کار پر منفت است و هر زن می تواند، این کار را در خانه اش انجام بدهد. خانم وسیمه در بارهء اینکه چطور کارش آغاز کرد گفت: زمانی که با خانواده اش از مهاجرت به کابل برگشتند، روز گار خوبی نداشت. تا اینکه یک مقدار پول از یکی از موسسات، قرضه گرفت و به کار و بار مرغداری شروع کرد. وسیمه می افزاید:
نگهداری مرغها به توجه زیادی ضرورت دارد. وی گفت که جاهای مخصوصی به خاطر تخم گذاری مرغ هایش ساخته است و مرغ ها می توانند در آنجا تخم می گذارند. معلومات بیشتری در بارهء پیشه مرغداری خانم وسیمه و عایدی که از آن بدست می آورد، در گزارش دوم این برنامه می شنوید.
تهیه کننده: شمیلا جاوید
در افغانستان برخی از خانواده های دختر، بدون اجازهء دختر شان، یک اندازه پول را بنام طویانه و جهیز از خانوادهء داماد اخذ می کنند و مقدار آن را مصرف جهیز و باقی آن را به خود می گیرند که این پول در روز نکاح در مهر معجل حساب می شود. توضیحات بیشتری در این باره در گزارشی که تهیه کرده ام در قسمت اول این برنامهء زن و زنده گی می شنوید.
این بار می رویم سراغ خانم وسیمه و از حال و احوالش که مصروف کار و بار مرغداری است، با خبر می شویم. آدرس خانهء وسیمه را جستجو کرده، یکی از روز ها راهی خانه وی شدم. بعد از طی فاصله یی، داخل کوچهء تنگی که موتر به مشکل از آن عبور و مرور داخل شده و دری را کوبیدم. بعد از چند لحظه، زن خوش برخوردی با من مقابل شد. وسیمه بعد از معرفی مرا به خانه اش رهنمایی کرد، از وی پرسیدم که چطور خواسته است پیشهء مرغداری را انتخاب کنند. وی در جواب گفت:
چون مرغداری و پرورش آن یک کار پر منفت است و هر زن می تواند، این کار را در خانه اش انجام بدهد. خانم وسیمه در بارهء اینکه چطور کارش آغاز کرد گفت: زمانی که با خانواده اش از مهاجرت به کابل برگشتند، روز گار خوبی نداشت. تا اینکه یک مقدار پول از یکی از موسسات، قرضه گرفت و به کار و بار مرغداری شروع کرد. وسیمه می افزاید:
نگهداری مرغها به توجه زیادی ضرورت دارد. وی گفت که جاهای مخصوصی به خاطر تخم گذاری مرغ هایش ساخته است و مرغ ها می توانند در آنجا تخم می گذارند. معلومات بیشتری در بارهء پیشه مرغداری خانم وسیمه و عایدی که از آن بدست می آورد، در گزارش دوم این برنامه می شنوید.
تهیه کننده: شمیلا جاوید
