باشندگان دشت بایسقال ولسوالی بغلان مرکزی ولایت بغلان که به تازگی منطقه شان در کنترول دولت در آمده است خواهان تامین امنیت قریه ها و راه های مواصلاتی شان می باشند و می گویند، دزدی و رهزنی های مسلحانه به اوج خود رسیده بود و اگر دولت در این زمینه اقدام نکند دزدی ها بیشتر و همه از زندگی در اینجا بیزار می شوند:
« نام من عبدالولی باشنده قریه منداغ دشت بایسقال استم.
یکی دو روز می شود که دولت آمده ما از خوشی در کالای خود جای نمی شویم ما این را از آسمان می خواستیم و خداوند آنرا در زمین برای ما داد. ما از دست دزدان کاملاً به ستوه آمده ایم من و چند تن دیگر چندی قبل از پلخمری سودای دکان و خانه می آوردیم که در راه اسیر دزدان شدیم و آنها ده موتر را از صبح تا شام ایستاد کردند و همه مال های ما را گرفتند. همین دزدان با موتر بالای رمه های ما میایند و مطابق خواست خود بهترین گوسفندان را بالا می کنند و می برند و ما هیچ کاری کرده نمی توانیم حتی اطفال ما که پشت آب می روند بوشکه و ریسمان آنها را نیز به زور می گیرند پس شما بگویید که ما چه کنیم و چطور زندگی کنیم ما از دولت می خواهیم تا این دزدان را سرکوب کند و ما را از شر آنان نجات بدهد.»
این ساحه وسیع و دور افتاده که در آن بیش از بیست قریه خورد و بزرگ وجود دارد از سال ها بدین سو در کنترول مخالفین مسلح دولت بود و اخیراً در پی پیوستن چندین گروپ مسلح از آنها در تصرف دولت در آمد.
قوماندانانی از این منطقه که با دولت یکجا شده اند نیز می گویند آنها برای دفاع از خود در برابر دزدی و زور گویی مسلح شده بودند و اگر دولت بعد ازین چنین وحشیگری های را گم نکند باز هم آنها مسلح و ناراض از دولت می شوند.
عبدالمومن یکی از این قوماندان مربوط به حزب اسلامی گلبدین حکمتیار است که می گوید:
« من حفاظت مردمم را می خواهم که در امنیت باشند ما این سلاح را که گرفته ایم بخاطر تامین امنیت مردم خود گرفته ایم زیرا در هر جر و جوی و در راه و سرک دزدان و زور گیران مردم ما را چور می کنند.»
جنرال اسدالله شیر زاد قوماندان امنیه ولایت بغلان با تایید مشکلات امنیتی این مردم به رادیو آزادی گفت:
« اینها نه تنها در مورد امنیت مشکلات دارند بلکه در سایر عرصه ها نیز مشکلات فراوان دارند که باید هر ارگان به نوبه خود در حل آن اقدام کند و در باره امنیت که وظیفه من است قول می دهم که انشالله حتماً آنرا برقرار می نمایم.»
باید گفت مشکل مردم دشت بایسقال تنها نا امنی های حاکم برانجا نیست که از آن شکایت دارند بلکه نبود مکتب و کمبود آب صحی مشکلات عمده دیگر این مردم است که از آن به ستوه آمده و به هر رهبر و رهگذری از آن شکوه آغاز می کنند.
در تمام این منطقه که نزدیک به سه هزار فامیل زندگی می کنند، حتی یک مکتب هم وجو د ندارد و در تهیه آب هم که از ده ها کیلومتر دور آنرا بدست می آورند همه به مشکلات کمر شکن مواجه می باشند.
بشیر احمد غزالی ولایت بغلان
« نام من عبدالولی باشنده قریه منداغ دشت بایسقال استم.
یکی دو روز می شود که دولت آمده ما از خوشی در کالای خود جای نمی شویم ما این را از آسمان می خواستیم و خداوند آنرا در زمین برای ما داد. ما از دست دزدان کاملاً به ستوه آمده ایم من و چند تن دیگر چندی قبل از پلخمری سودای دکان و خانه می آوردیم که در راه اسیر دزدان شدیم و آنها ده موتر را از صبح تا شام ایستاد کردند و همه مال های ما را گرفتند. همین دزدان با موتر بالای رمه های ما میایند و مطابق خواست خود بهترین گوسفندان را بالا می کنند و می برند و ما هیچ کاری کرده نمی توانیم حتی اطفال ما که پشت آب می روند بوشکه و ریسمان آنها را نیز به زور می گیرند پس شما بگویید که ما چه کنیم و چطور زندگی کنیم ما از دولت می خواهیم تا این دزدان را سرکوب کند و ما را از شر آنان نجات بدهد.»
این ساحه وسیع و دور افتاده که در آن بیش از بیست قریه خورد و بزرگ وجود دارد از سال ها بدین سو در کنترول مخالفین مسلح دولت بود و اخیراً در پی پیوستن چندین گروپ مسلح از آنها در تصرف دولت در آمد.
قوماندانانی از این منطقه که با دولت یکجا شده اند نیز می گویند آنها برای دفاع از خود در برابر دزدی و زور گویی مسلح شده بودند و اگر دولت بعد ازین چنین وحشیگری های را گم نکند باز هم آنها مسلح و ناراض از دولت می شوند.
عبدالمومن یکی از این قوماندان مربوط به حزب اسلامی گلبدین حکمتیار است که می گوید:
« من حفاظت مردمم را می خواهم که در امنیت باشند ما این سلاح را که گرفته ایم بخاطر تامین امنیت مردم خود گرفته ایم زیرا در هر جر و جوی و در راه و سرک دزدان و زور گیران مردم ما را چور می کنند.»
جنرال اسدالله شیر زاد قوماندان امنیه ولایت بغلان با تایید مشکلات امنیتی این مردم به رادیو آزادی گفت:
« اینها نه تنها در مورد امنیت مشکلات دارند بلکه در سایر عرصه ها نیز مشکلات فراوان دارند که باید هر ارگان به نوبه خود در حل آن اقدام کند و در باره امنیت که وظیفه من است قول می دهم که انشالله حتماً آنرا برقرار می نمایم.»
باید گفت مشکل مردم دشت بایسقال تنها نا امنی های حاکم برانجا نیست که از آن شکایت دارند بلکه نبود مکتب و کمبود آب صحی مشکلات عمده دیگر این مردم است که از آن به ستوه آمده و به هر رهبر و رهگذری از آن شکوه آغاز می کنند.
در تمام این منطقه که نزدیک به سه هزار فامیل زندگی می کنند، حتی یک مکتب هم وجو د ندارد و در تهیه آب هم که از ده ها کیلومتر دور آنرا بدست می آورند همه به مشکلات کمر شکن مواجه می باشند.
بشیر احمد غزالی ولایت بغلان
