در سال 2011 سی و پنج خارجی توسط همقطاران افغان شان کشته شدند، در حالیکه از آغاز سال جاری میلادی تا اکنون 40 خارجی در اثر حملات از بین نیرو های امنیتی افغانستان بر نیرو های خارجی کشته شده اند که یک افزایش دو برابر را نسبت به سال 2010 نشان می دهد.
افزایش این حملات داخلی که در مطبوعات جهان از آن بنام «قتل های سبز بالای آبی» یاد می شود، باعث نگرانی قوماندانان نیرو های امریکایی در افغانستان شده است.
اما جگړن حسن زاده یک افسر اردوی ملی افغانستان به مجلهء نیوزویک گفته است، این مساله باعث تعجب وی نمی شود و او می داند که چرا سربازان افغان بالای عساکر امریکایی و ناتو فیر می کنند.
جگړن حسن زاده می گوید:
«من خودم نیز از شیوه یی رفتار، سلوک و برخورد امریکایی ها با سربازانم، با مردمان دهاتی، با مذهب و فرهنگ ما آزرده ام. اکثر آن ها نژاد پرست، گستاخ و مغرور اند. ساده تر اینکه به ما احترام ندارند.»
مجلهء نیوزویک می نویسد:
اینگونه رنجش ها به یک تهدید جدی در برابر برنامهء خروج امریکایی ها از افغانستان مبدل شده اند. دشواری که از چند رویداد منفرد درسال 2005 آغاز شد و اینک فضای اعتماد بین نیرو های خارجی و افغان را که تا ختم سال 2014 مسوولیت های امنیتی را به عهده می گیرند، صدمه می رساند.
در سالیان اخیر نیروهای بین المللی بیشتر از هرزمان دیگر، نزدیکتر با نیروهای افغان مشارکت و کار کرده اند. برخی قوماندانان نیرو های ایتلاف این مشارکت نزدیک را با نیرو های افغان، یکی از دلایل افزایش این نوع حملات داخلی می دانند.
به گفتهء جگړن حسن زاده، چندین تن از پرسونل تحت قوماندهء وی نیز در مورد فیر بالای ترینرهای خارجی شان فکر کرده اند و یک عسکر برایش گفته است، خواست قلبی اش اینست مرمی هایش را به سینهء آنها خالی کند.
جگرن حسن زاده می گوید، این عسکر تا اکنون کاری را انجام نداده است، اما آنها بدقت از وی نظارت می کنند.
یک دگرمن 48 سالهء افغان نیز با تایید دشوارهای موجود به این نکته اشاره می کند که در گذشته روابط شان با همتاهای امریکایی شان خیلی خوب بود و بعد از ختم کار با هم صحبت کرده، یک جا غذا می خوردند، اما اینک به استثنایی موارد وظیفوی، به ندرت با هم ملاقات می کنند.
به نوشتهء مجلهء نیوزویک، این مشارکت اکنون با تنش های مواجه شده است. امریکایی ها و دیگر اعضای ایتلاف بین المللی باید متوجهء جان های خودشان باشند.
اما جنرال گونتر کتز سخنگوی نیرو های ایساف در کابل با اظهار اینکه حملات داخلی، تلاش های آن ها زیانمند نخواهد ساخت، می گوید:
«اینگونه رویدادها به عملیات های ما زیان نخواهد رسانید. کمپاین ما درست پیش می رود، جنگ در برابر مخالفان به طور موثر ادامه دارد. مهمتر از همه ما در کنار همکاران افغان خود که هر روز بیشتر بار مسوولیت های امنیتی را به عهده می گیرند، یکجا با دشمنان می جنگیم.»
به نوشتهء مجلهء نیوزویک، با وصف اینکه دخالت طالبان در حملات از بین نیرو های افغان بر نیرو های ایتلاف ناچیز خوانده شده، اما این چیزیست که طالبان آرزوی آن را دارند. یک قوماندان ارشد طالبان در ولایت کندز گفته است:
«ما می دانیم که نیرو های امنیتی افغانستان قدرتمند تر شده می رونند، بهترین وسیله تضعیف جدا ساختن آن ها از امریکایی هاست و حملات داخلی موثرترین وسیلهء ایست که یک خلایی طلایی را بین افغان ها و امریکایی ها بوجود می آورد.»
افزایش این حملات داخلی که در مطبوعات جهان از آن بنام «قتل های سبز بالای آبی» یاد می شود، باعث نگرانی قوماندانان نیرو های امریکایی در افغانستان شده است.
اما جگړن حسن زاده یک افسر اردوی ملی افغانستان به مجلهء نیوزویک گفته است، این مساله باعث تعجب وی نمی شود و او می داند که چرا سربازان افغان بالای عساکر امریکایی و ناتو فیر می کنند.
جگړن حسن زاده می گوید:
«من خودم نیز از شیوه یی رفتار، سلوک و برخورد امریکایی ها با سربازانم، با مردمان دهاتی، با مذهب و فرهنگ ما آزرده ام. اکثر آن ها نژاد پرست، گستاخ و مغرور اند. ساده تر اینکه به ما احترام ندارند.»
مجلهء نیوزویک می نویسد:
اینگونه رنجش ها به یک تهدید جدی در برابر برنامهء خروج امریکایی ها از افغانستان مبدل شده اند. دشواری که از چند رویداد منفرد درسال 2005 آغاز شد و اینک فضای اعتماد بین نیرو های خارجی و افغان را که تا ختم سال 2014 مسوولیت های امنیتی را به عهده می گیرند، صدمه می رساند.
در سالیان اخیر نیروهای بین المللی بیشتر از هرزمان دیگر، نزدیکتر با نیروهای افغان مشارکت و کار کرده اند. برخی قوماندانان نیرو های ایتلاف این مشارکت نزدیک را با نیرو های افغان، یکی از دلایل افزایش این نوع حملات داخلی می دانند.
به گفتهء جگړن حسن زاده، چندین تن از پرسونل تحت قوماندهء وی نیز در مورد فیر بالای ترینرهای خارجی شان فکر کرده اند و یک عسکر برایش گفته است، خواست قلبی اش اینست مرمی هایش را به سینهء آنها خالی کند.
جگرن حسن زاده می گوید، این عسکر تا اکنون کاری را انجام نداده است، اما آنها بدقت از وی نظارت می کنند.
یک دگرمن 48 سالهء افغان نیز با تایید دشوارهای موجود به این نکته اشاره می کند که در گذشته روابط شان با همتاهای امریکایی شان خیلی خوب بود و بعد از ختم کار با هم صحبت کرده، یک جا غذا می خوردند، اما اینک به استثنایی موارد وظیفوی، به ندرت با هم ملاقات می کنند.
به نوشتهء مجلهء نیوزویک، این مشارکت اکنون با تنش های مواجه شده است. امریکایی ها و دیگر اعضای ایتلاف بین المللی باید متوجهء جان های خودشان باشند.
اما جنرال گونتر کتز سخنگوی نیرو های ایساف در کابل با اظهار اینکه حملات داخلی، تلاش های آن ها زیانمند نخواهد ساخت، می گوید:
«اینگونه رویدادها به عملیات های ما زیان نخواهد رسانید. کمپاین ما درست پیش می رود، جنگ در برابر مخالفان به طور موثر ادامه دارد. مهمتر از همه ما در کنار همکاران افغان خود که هر روز بیشتر بار مسوولیت های امنیتی را به عهده می گیرند، یکجا با دشمنان می جنگیم.»
به نوشتهء مجلهء نیوزویک، با وصف اینکه دخالت طالبان در حملات از بین نیرو های افغان بر نیرو های ایتلاف ناچیز خوانده شده، اما این چیزیست که طالبان آرزوی آن را دارند. یک قوماندان ارشد طالبان در ولایت کندز گفته است:
«ما می دانیم که نیرو های امنیتی افغانستان قدرتمند تر شده می رونند، بهترین وسیله تضعیف جدا ساختن آن ها از امریکایی هاست و حملات داخلی موثرترین وسیلهء ایست که یک خلایی طلایی را بین افغان ها و امریکایی ها بوجود می آورد.»
