واشنگتن پوست
روزنامه واشنگتن پوست در شماره اخیر خود عواقب آزادی 65 محبوس زندان بگرام را مورد بررسی قرار داده و مطلبی را به نشر رسانده است که به شکل سوال و جواب می باشد.
روزنامه سوال می کند که آزادی این زندانیان چه تاثیری می تواند بر روابط افغانستان و امریکا داشته باشد؟
به نوشته روزنامه، افغانستان در یک مرحله حساس قرار دارد. ارتباطات دو کشور بخاطر امضا نشدن پیمان همکاری امنیتی در حالت تشنج قرار دارد که اکنون موضوع زندانیان می تواند ضربه دیگری بر این روابط وارد کند.
روزنامه واشنگتن پوست در سوال دیگر خود می پرسد که چرا این محبوسین محکوم نشدند؟
به نوشته روزنامه سیستم قضایی افغانستان با دیگر کشور ها تفاوت دارد که در محاکم آن نسبت به مدارک فزیکی بیشتر به اقرار اتکا می شود و بعضی اوقات قضایا تحت شعاع انگیزه های سیاسی نیز قرار می گیرند.
سوال دیگر اینست که مگر امریکا چنین یک حالت را در گذشته تجربه نکرده است؟
به نوشته واشنگتن پوست در عراق هم یک تعداد افرادی که دست های شان به خون سربازان امریکایی آلوده بودند، آزاد شدند. حتی صدر اعظم عراق قوماندان حزب الله را رها کرد و به تقاضا های پی در پی امریکا در این رابطه گوش نداد.
دیپلومات
نشریه دیپلومات هم در شماره اخیر خود در مورد تیره گی روابط بین حکومت رییس جمهور کرزی و ایالات متحده امریکا مطلبی را به نشر رسانده است که در بخش آن می نویسد، افغانستان در یک مرحله سرنوشت ساز قرار دارد و رییس جمهور این کشور حامد کرزی با تسلیم نشدن به خواست های امریکا راه را برای خروج کامل قوای امریکایی از کشورش باز می کند.
در چنین حالت به نوشته نشریه، رییس جمهور کرزی به دنبال پلانی می گردد تا بدیلی را بجای قوا و کمک های امریکا بعد از سال 2014 پیدا کند.
وقایع ماه های اخیر بعضی نکات را در این رابطه روشن می سازد.
نویسنده مطلب به سه نکته اشاره کرده است:
اول کرزی حاضر نیست پیمان امنیتی را بزودی امضا کند، دوم سفر رییس جمهور کرزی و وزرای وی به هند و ایران نشان می دهد که او می خواهد بدیلی برای امریکا جستجو نماید و سوم آقای کرزی اکنون تلاش ها را برای مذاکرات مستقیم با طالبان شروع کرده است.
به نوشته نشریه دیپلومات هر چند هندوستان و ایران همیشه یک بدیل بالقوه برای افغانستان بشمار می رفتند، اما نزدیکی ایران با جامعه جهانی مخصوصاً امضای موافقت با شش قدرت بزرگ در مورد برنامه های جنجال برانگیز اتمی ایران، دروازه را بروی رییس جمهور کرزی باز تر ساخت تا با ایران نزدیک شود.
به نوشته نشریه، با مذاکرات مستقیم با طالبان داشتن متحد نزدیک مانند هند و نزدیکی با ایران که از نگاه فرهنگی و تاریخی با افغانستان نکات مشترک دارد افغانستان می تواند آینده خود را بعد از سال 2014 تا حدی مطمین بسازد.
روزنامه واشنگتن پوست در شماره اخیر خود عواقب آزادی 65 محبوس زندان بگرام را مورد بررسی قرار داده و مطلبی را به نشر رسانده است که به شکل سوال و جواب می باشد.
روزنامه سوال می کند که آزادی این زندانیان چه تاثیری می تواند بر روابط افغانستان و امریکا داشته باشد؟
به نوشته روزنامه، افغانستان در یک مرحله حساس قرار دارد. ارتباطات دو کشور بخاطر امضا نشدن پیمان همکاری امنیتی در حالت تشنج قرار دارد که اکنون موضوع زندانیان می تواند ضربه دیگری بر این روابط وارد کند.
روزنامه واشنگتن پوست در سوال دیگر خود می پرسد که چرا این محبوسین محکوم نشدند؟
به نوشته روزنامه سیستم قضایی افغانستان با دیگر کشور ها تفاوت دارد که در محاکم آن نسبت به مدارک فزیکی بیشتر به اقرار اتکا می شود و بعضی اوقات قضایا تحت شعاع انگیزه های سیاسی نیز قرار می گیرند.
سوال دیگر اینست که مگر امریکا چنین یک حالت را در گذشته تجربه نکرده است؟
به نوشته واشنگتن پوست در عراق هم یک تعداد افرادی که دست های شان به خون سربازان امریکایی آلوده بودند، آزاد شدند. حتی صدر اعظم عراق قوماندان حزب الله را رها کرد و به تقاضا های پی در پی امریکا در این رابطه گوش نداد.
دیپلومات
نشریه دیپلومات هم در شماره اخیر خود در مورد تیره گی روابط بین حکومت رییس جمهور کرزی و ایالات متحده امریکا مطلبی را به نشر رسانده است که در بخش آن می نویسد، افغانستان در یک مرحله سرنوشت ساز قرار دارد و رییس جمهور این کشور حامد کرزی با تسلیم نشدن به خواست های امریکا راه را برای خروج کامل قوای امریکایی از کشورش باز می کند.
در چنین حالت به نوشته نشریه، رییس جمهور کرزی به دنبال پلانی می گردد تا بدیلی را بجای قوا و کمک های امریکا بعد از سال 2014 پیدا کند.
وقایع ماه های اخیر بعضی نکات را در این رابطه روشن می سازد.
نویسنده مطلب به سه نکته اشاره کرده است:
اول کرزی حاضر نیست پیمان امنیتی را بزودی امضا کند، دوم سفر رییس جمهور کرزی و وزرای وی به هند و ایران نشان می دهد که او می خواهد بدیلی برای امریکا جستجو نماید و سوم آقای کرزی اکنون تلاش ها را برای مذاکرات مستقیم با طالبان شروع کرده است.
به نوشته نشریه دیپلومات هر چند هندوستان و ایران همیشه یک بدیل بالقوه برای افغانستان بشمار می رفتند، اما نزدیکی ایران با جامعه جهانی مخصوصاً امضای موافقت با شش قدرت بزرگ در مورد برنامه های جنجال برانگیز اتمی ایران، دروازه را بروی رییس جمهور کرزی باز تر ساخت تا با ایران نزدیک شود.
به نوشته نشریه، با مذاکرات مستقیم با طالبان داشتن متحد نزدیک مانند هند و نزدیکی با ایران که از نگاه فرهنگی و تاریخی با افغانستان نکات مشترک دارد افغانستان می تواند آینده خود را بعد از سال 2014 تا حدی مطمین بسازد.