دهقانان ولایت پروان از نبود بازار و سردخانه‌های معیاری بخاطر نگهداری و فروش محصولات زراعتی شان شکایت دارند.
این دهاقین از دولت میخواهند تا برای آنان بازارهای فروش را مهیا سازد تا بتوانند محصولات زراعتی خود را به آسانی به بازار عرضه نمایند.
عبدالمحمد و خواجه فقیر دو تن از این دهاقین اند که می‌گویند:
"ما تاک‌های خود را کود کیمیاوی، سلفر و دواهای مختلف می‌دهیم، بالایش خیلی زیاد زحمت می‌کشیم و وقتی که حاصل می‌دهد به خاطر این‌که جای برای نگهداری آن نداریم مجبور می‌شویم که این میوه‌ها را به قیمت خیلی ناچیز به فروش برسانیم و این میوه‌ها به کشورهای دیگر برده می‌شوند از آن‌ها نگهداری می‌شود و بعد از این‌که فصل میوه از کشور تمام شد، همان میوه‌های خود ما را آورده و به قیمت خیلی گزاف بالای خود ما به فروش می‌رسانند."
"اگر برای نگهداری میوه‌ها و حاصلات زراعتی یک جای مشخص باشد و برای فروش آن بازار وجود داشته باشد ما می‌توانیم تولیدات خود را برای همیشه داشته باشیم و این تولیدات را افزایش دهیم."
با این حال حکومت محلی ولایت پروان می‌گوید برای رسیده‌گی به این خواسته های دهقانان در سال جدید برنامه های را روی دست می‌گیرند.
فضل الدین عیار والی ولایت پروان درین مورد در صحبت با رادیو آزادی گفت موضوع رشد زراعت را در محلات از مسایل مورد علاقه رئیس جمهور افغانستان نیز بوده که وعده حمایت در این خصوص داده‌است.
او گفت:
"مشکلات زراعتی پروان را با شخص رئیس جمهور مطرح کردیم، در مورد حاصلات انگور دهاقین در ولایت پروان نیز با رئیس جمهور صحبت کردیم و رئیس جمهور برای ما وعده راه قزاقستان را داد، ضرورت‌ها و نیازهای مردم در پروان زیاد است که ما در همکاری با وزارت زراعت کوشش می‌کنیم که برنامه‌های را که برای دهاقین در نظر داریم عملی بسازیم."
اکثر دهقانان به این باور اند که در طول سال‌های گذشته و سرازیر کمک‌های هنگفت در افغانستان هنوز هم به وضعیت دهقانان در این کشور توجه چندانی صورت نگرفته و این قشر جامعه هنوز هم همانند گذشته‌ها با دشواری‌های فراوان فعالیت‌های خود را به صورت عنعنوی و ابتدایی به پیش می‌برند و این یگانه عامل کم بودن تولیدات زراعتی در کشور محسوب می‌شود.
گزارش: احمد هنایش
