نامه یک پیلوت نظامی افغان به همسر برنت تایلر یک افسر امریکایی که در افغانستان کشته شد، در رسانه‌های اجتماعی امریکا همهمه ایجاد کرده‌است.
اعضای خانواده تایلر می‌گویند که این نامه عبدالرحمن رحمانی، جگرن لوای ۷۷ هوایی افغانستان به آن‌ها تصویری را ترسیم کرد که چرا قوای امریکا در افغانستان هستند.
جگرن برنت تایلر عضو گارد ملی ایالت یوتا و شاروال شهر اودن شمالی این ایالت بود.
از جگرن تایلر، همسر و هفت فرزند وی باقی مانده و در تاریخ ایالت یوتای امریکا این اولین شاروال برحال بود که برای خدمت عسکری اعزام شده بود. او روز شنبه (سوم نوامبر) در گلوله باری یک منسوب اردوی ملی افغانستان در کابل کشته شد.
جگرن رحمانی در یک ایمیل به پرسش‌های قادر حبیب در باره انگیزه‌اش برای نوشتن این نامه پاسخ گفته‌است.
رادیو آزادی: از آشنایی خود با برنت تایلور بگویید: چه گونه و چه زمانی آغاز شد؟
جگرن رحمانی: تایلر مشاور قطعه خاص در کابل بود. لوای ما، لوای خاص هوایی ۷۷۷ افغانستان، یکی از مسئولیت هایش فراهم آوری طیاره به این قطعه می‌باشد. بناءً مراوده با مشاورین این قطعه همواره وجود داشته‌است. من یکی دو بار با تایلر را دیده بودم. به ویژه قبل از انتخابات پارلمانی افغانستان ساعت‌های طولانی با هم صحبت داشتیم.
رادیو آزادی: چه باعث شد که نامه عنوانی خانواده برنت تایلر بنویسید؟
جگرن رحمانی: میخواستم یک پیام واضح به تروریستان بدهم که هر اندازه کوشش کنند میان ما رخنه کنند و اعتمادی که میان نیروهای امنیتی افغان و نیروهای ائتلاف وجود دارد را کوشش کنند خدشه دار سازند، ما هم‌چنان متحد می‌مانیم و علیه شان با تمام توان می‌جنگیم.
هم‌چنان میخواستم یک پیام انسان دوستانه به خانوادۀ تایلر از کشوری برسد که در آن کشور تایلر جان شیرینش را از دست داد.
رادیو آزادی: درباره واکنش‌ها به این نامه تان به ما بگوئید. آیا انتظار همچون واکنش وسیع به آنرا داشتید، و چه باعث آن شد؟
جگرن رحمانی: اتفاقاً من انتظار نداشتم که از نامه به این اندازه استقبال می‌شود اما فکر می‌کنم چون در این نامه صداقت و راستی وجود داشت و هم‌چنان نخستین نامۀ یک افسر افغان به دوست آمریکایی اش در طول ۱۷ سال جنگ بوده، این نامه جلب توجه کرد.
رادیو آزادی: در جمع این همه واکنش‌ها چه بیشتر از همه توجه تان را به خود جلب کرد؟
جگرن رحمانی: واکنش پسر کاکای تایلر که نامه را به خانم تایلر فرستاده بود و خانم تایلر گفته است که این نامه در مراسم خاک سپاری دوست من به آواز بلند قرأت خواهد شد. این برای ما و برای کشور ما بسیار مهم است زیرا من اطمینان دارم که در مراسم خاک سپاری دوست من مقامات بلند پایه آمریکایی اشتراک خواهند کرد و آنجا این نامه قرأت خواهد شد و یکبار دیگر پیام دوستی افغان‌ها به آن مقامات خواهد رسید.
رادیو آزادی: آیا کدام دوست خارجی تان در جمع نیروهای بین‌المللی مستقر در افغانستان پیش از این نیز مورد حمله از سوی همقطاران افغانش یا افراد نفوذی گروه‌های شورشی قرار گرفته است؟ و اگر بلی، واکنش شما به آن چگونه بوده؟
نخیر.
رادیو آزادی: این نوع حملات بالای روند آموزش نیروهای افغان توسط آموزگاران بین‌المللی آن‌ها چه تأثیر داشته‌است؟
جگرن رحمانی: بدون شک تأثیر منفی می‌گذارد و جنگ تبلیغاتی و استخباراتی دشمن را قوی تر می‌سازد اما هم‌چنان این باور در میان هر دو نیرو، هم داخلی و هم خارجی، وجود دارد که افغانستان خط مقدم نبرد است و در خط مقدم نبرد حوادث این چنینی می‌توانند اتفاق بیفتند و اما مهم این است که حوادث این چنینی مورال و مراودۀ قوت‌ها را تضعیف نکند.
رادیو آزادی: عوامل این نوع حملات را شما به عنوان یک افسر افغان چگونه بررسی می‌کنید؟
جگرن رحمانی: من فکر می‌کنم جنگ تبلیغاتی دشمن در این گونه حملات مؤثر واقع می‌شود. مثلاً هنگامی که قرآن عظیم الشأن در فلوریدای آمریکا سوختانده شد، حوادث این چنینی را افزایش داد. اکنون هم شهادت جنرال رازق که پس از آن یک تیوری توطئه به راه افتاد از سوی دشمنان مردم افغانستان که او را گویا قوت‌های حمایت قاطع به قتل رسانده‌اند، فکر می‌کنم باعث حوادث اخیر شده‌است. برای همین منظور من و یک دوست آمریکایی ام طی یک مقالۀ به دولت افغانستان پیشنهاد کرده‌ایم که یک نیروی ۳۰۰ نفری را تحت رهبری یک جنرال دو ستاره فقط برای مبارزه با جنگ اطلاعاتی حمایت کند. این نیرو در همآهنگی با نهادهای ملکی و نظامی، روایت جنگ دولت افغانستان را به مردم افغانستان و جهان برساند.
رادیو آزادی: آیا با شخصی که برنت تایلر را هدف قرار داد آشنایی داشتید؟ چگونه و چه زمانی با نیروهای افغان پیوسته بود؟
نخیر من با او آشنائی نداشتم.
