- مرکز مطالعات استراتژیک و مطالعات بینالمللی
مرکز مطالعات استراتژیک و مطالعات بینالمللی روند صلح افغانستان را مهم دیدهاست.
مقالهنویس چهار مورد را برای بیرون رفت از معضل روان در افغانستان پیشنهاد کردهاست؛ گفتوگوهای بین افغانها، اعتماد سازی، اینکه افغانها در حمایت جامعۀ بینالمللی فرصت دارند تا نمونۀ از تلاشهای صلح را در هنگام شیوع ویروس کرونا به جهانیان ارائه کنند و ایالات متحده نیاز دارد با جوانب مختلف کار کند.
در مطلب آمده که پاکستان پناهگاهِ امن طالبان به شمار میرود و اکنون باید روشن سازد که بازگشت طالبان به منازعه در حالیکه این گروه منتظر خروج نیروهای امریکایی از افغانستان است، یک گزینه نیست.
مقالهنویس به این باور است که ایالات متحده امریکا، اتحادیۀ اروپا، سازمان مللمتحد، بانک جهانی و سایرین، باید نشان دهند که با افغانستان در جریان پروسۀ انتقال به سوی ثبات، همکاری مالی میکنند، اما نه به حدی که به مثابۀ به رسمیت شناختن طالبان تلقی شود، آنهم در صورتیکه این گروه به مذاکرات بین افغانها تن ندهد.
مرکز مطالعات استراتژیک و مطالعات بینالمللی در این مطلب نتیجهگیری کرده که ایالات متحده باید با خروج نیروهایش از افغانستان، با این کشور تجدید تعهد کند و برنامۀ را زیر نام "پلان افغانستان" روی دست داشته باشد تا این کشور به ثبات و رفاه برسد و بتواند در برابر بحرانهای بشری، جنگ و تهدید گروه خود خواندۀ دولت اسلامی معروف به داعش و سایر سازمانهای تروریستی مبارزه کند.
- ایشین لایت
قتلهای هدفمند در افغانستان، موردی است که برخی از رسانههای جهان به آن پرداخته اند.
در تازهترین رویداد، ایاز نیازی خطیب مسجد وزیر محمد اکبر خان کابل، شام سهشنبه (۱۳ جوزا) پس از ادای نماز شام، هدف انفجار ماین در داخل مسجد قرار گرفت و از زخمهای که برداشته بود در شفاخانه جان داد.
نشریۀ انترنتی ایشین لایت به نقل از گزارش تازۀ شورای امنیت سازمان مللمتحد نوشته که نهتنها شبکۀ القاعده و گروۀ طالبان، بلکه شبکههای تروریستی پاکستانی از جمله جیش محمد و لشکر طیبه در قتلهای هدفمند در افغانستان دست دارند و شورشیان آموزش دیده را برای انجام این گونه قتلها به افغانستان میفرستند.
در ادامه آماده که جیش محمد و لشکر طیبه، زمینۀ قاچاق هراسافگنان به افغانستان را فراهم میکنند و این جنگجویان بهعنوان مشاور، مربی و متخصصان مواد منفجره، در این کشور فعالیت دارند.
شورای امنیت سازمان ملل همچنان گفته است، این دو گروۀ پاکستانی حدود ۱،۰۰۰ جنگجو در افغانستان دارند که ۲۰۰ تن آنها مسلح استند و در مناطق تحت کنترول طالبان از جمله ولسوالیهای مهمند دره، دُر بابا و شیرزاد ولایت ننگرهار مستقر اند.
آگاهان به این باور اند که ارتباط طالبان با شبکۀ القاعده و فعالیت شبکههای تروریستی منطقه در افغانستان، میتواند توافق ۲۹ فبروری میان امریکا و طالبان را با خطر روبهرو کند، زیرا تعهد درجه یک طالبان، قطع رابطه با شبکههای تروریستی بود و اکنون سازمان مللمتحد، در این مورد تردید خیلی جدی را مطرح کردهاست.