- هندوستان تایمز
هندوستان تایمز در مورد بندر چابهار نوشته که دهلی نو به روز پنجشنبه پیشنهاد کرد تا در دهلیز حمل و نقل بینالمللی شمال جنوب شامل شده که مسیر چند سمتی ۷۲۰۰ کیلومتر را بین سیزده کشور طی میکند.
به نوشتۀ این روزنامه، دهلی نو همچنان از ازبیکستان و افغانستان خواست که به بخشی از این دهلیز مبدل شوند.
هند دیروز پنجشنبه (چهارم مارچ) روز بندر چابهار را تجلیل کرد.
هندوستان تایمز به نقل از اس جی شنکر وزیرخارجۀ هند که در مراسم از راه دور به مناسبت روز چابهار سخنرانی میکرد، نوشته که افغانستان و ازبیکستان برای پیوستن به دهیلز چند جانبه تمایل نشان داده اند و ایجاد یک دهلیز شرقی از طریق افغانستان تواناییهای آن را به حداکثر خواهد رساند.
دهلیز حمل و نقل بینالمللی شمال جنوب شامل هند، ایران، روسیه، ترکیه، ارمنستان، آذربایجان، بلاروس، قزاقستان، قرغیزستان، تاجیکستان، عمان، سوریه و اوکراین میشود.
در ادامه میخوانیم که این دهلیز برای اولین بار در سال ۲۰۰۰ بهخاطر کاهش هزینهها و زمان جابجایی محموله و بهبود در این راستا پیشنهاد شد که هدف آن بهبود اتصال در منطقه بین روسیه و کشورهای آسیای میانه و هند خوانده شده است.
اجرای این پروژه در ۲۰۱۴ با کندی رو به رو شد، اما هند و روسیه اخیراً تمایل زیادی برای احیای این پروژه نشان داده اند.
- نیویارک تایمز
روزنامۀ نیویارک تایمز نوشته که بسیاری از بهترین آثار باستانی افغانستان در جریان جنگها به سرقت رفته و در نهایت در موزیمهای معتبر جهان جای داده شده اند.
به نوشتۀ روزنامه، چندین دهه درگیری، افغانستان، یکی از فقیرترین کشورهای جهان، را ویران کرده. غارتگران محوطههای باستانی این کشور را به سرقت برده اند و تأریخ باستانی غنیای افغانستان در حراج به موزیمهای جهان و یا هم به اشخاص ثروتمند، که علاقه به جمع آوری آثار باستانی دارند، فروخته شده.
نیویارک تایمز به نقل از سینت جان سمسن یکی از نگهبانان موزیم بریتانیا که در مورد قاچاق آثار باستانی مطالعه میکند، نوشته که میگوید،"دهها هزار اثر از افغانستان وجود دارد که در اواسط دهۀ ۱۹۹۰ وارد بازار شدند، و همۀ آنها تقریباً بطور غیرقانونی صادر شده و با هم به سرقت رفته بودند."
در ادامه میخوانیم زمانی که با بیشتر آثار باستانی سرقت شده از افغانستان در موزیمهای جهان و یا هم در نمایشگاهها رو به رو شوید ممکن است اطلاعاتی زیادی در مورد اینکه این آثار چگونه به این موزیمها و گالریها راه یافتند در دسترس قرار نگیرد، اما به نوشتۀ نیویارک تایمز این آثار میتواند داستانی از سرقت و خشونت چند دههای را در افغانستان بازگو کرده و این سؤال را مطرح کند که تأریخ افغانستان متعلق به چه کسی است و آیا این آثار روزی به افغانستان برخواهند گشت؟