عبدالغفور ۶۵ ساله به تازگی با خانوادهاش از جنگ در ولسوالی سنگین ولایت هلمند به هرات پناه آورده است.
نبردهای سنگین، در ولسوالی سنگین ولایت هلمند جان چندین تن از اعضای خانواده این مرد کهنسال را گرفته و مجبورش کرده تا تمام دار و ندارش را در هلمند رها کند و با خانوادهاش به هرات فرار کند.
او میگوید هر دو طرف جنگ به او شلیک کردند: "برادرم شهید شد. به این جنگ، برادرزداه و خواهرزادههایم شهید شدند. این گونه نبود که ما به جنگ رفته باشیم که شهید شویم، ما نه با دولت بودیم نه با طالب، مردم عام بودیم در خانههای خود."
در کمپ انصار ولایت هرات، در کنار عبدالغفور، جنگ خانوادههای زیادی را آواره کرده است.
عبدالقیوم ۳۰ ساله از ولسوالی مقر ولایت بادغیس به تازگی با زن و شش فرزندش به هرات بیجا شده.
عبدالقیوم میگوید یک برادرش را در پرتاب هاوان از دست داده و از ترس از دست ندادن دیگر اعضای خانوادهاش مقر را ترک کرده است.
او افزود: "طالبان میآمد فیر میکرد از او طرف دولت میآمد بمبارد میکرد، نمیگفت که بیگناه است که گناهکار، مردم ملکی کشته میشد دیگران به خانه خود نشسته بودند."
پس از اعلام زمان خروج نیروهای خارجی از افغانستان جنگ در گوشه و کنار کشور شدت گرفته و خانوادههای زیادی را در مناطق ناامن بیخانه کرده است.
بر اساس آمار وزارت امور مهاجرین و عودتکنندگان از آغاز سال روان خورشیدی تا کنون نزدیک به ۱۸ هزار خانواده به علت جنگها بیجا شدهاند.
عبدالباسط انصار سخنگوی وزارت امور مهاجرین و عودتکنندگان گفت: "تدابیر ما همین است که به کسانی که بیشترین نیازمندی را دارد از سوی وزارت امور مهاجرین و با هماهنگی نهادهای همکار کمک صورت گیرد، این بیجاشدهها بیشتر از ولایتهای لغمان، تخار، هرات، بغلان، کندز، فراه، کندهار، ننگرهار و ولایتهای دیگر از که محلاتشان بیجا شده و به مناطقی که امنتر است نقل مکان کردهاند."
این در حالی ست که براساس آمار کمیساری عالی سازمان ملل برای پناهندگان، ۴.۸ میلیون تن در افغانستان آواره و ۲.۵ میلیون افغان نیز به کشورهای دیگر مهاجر شدهاند.
این سازمان بیشتر علت اصلی را در جنگ میداند.
فیلیپو گرندی، رئیس کمیساری عالی سازمان ملل در امور پناهندهگان در مصاحبه با خبرگزاری رویترز گفته که نگران افزایش بیجاشدگان داخلی و مهاجرتهای افغانها به علت شدت جنگها است.
گرندی میگوید: "بدیهی است آنچه ما در افغانستان طی چند سال گذشته مشاهده کردهایم، افزایش خشونت در مناطق مختلف کشوربوده است. ما واقعآ شاهد حملات شدید علیه موسسات و سازمانهایی چون هیلوترست بودیم که کارهای اساسی و بسیار خطرناکی برای نجات بشر انجام میدهند. بسیاری از مردم بخاطر تعلقات قومی شان کشته شدهاند و این یک شاخص غمانگیز از نوع خشونت است که ممکن دوباره در افغانستان بهوجود بیاید و با عقب نشینی نیروهای بینالمللی، این شرایط احتمالآ بدتر خواهد شد. بنابراین ما در حال طرح پلان احتمالی در داخل کشور هستیم تا درصورت بدتر شدن شرایط مردم بتوانند از مرزها عبور کنند و به کشورهای همسایه مهاجر شوند."
آقای گرندی گفته که کمیساری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در حال آمادگی برای حمایت بیشتر از بیجاشدهها و مهاجران پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان است.
این در حالیست که بر اساس آمار سازمان ملل متحد ۱۸.۴ میلیون تن در افغانستان که تقریبا نیمی از جمعیت این کشور است، به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند.
امریکا نیز اوایل ماه جولای اعلام کرد که بیش از ۲۶۶ میلیون دالر کمک بشردوستانه جدید برای افغانستان انجام میدهد.
با وجود همه این کمکها اما تا زمانی که جنگ ختم نشود، برای کسانی چون عبدالغفور، راهی جز آوارگی و فرار نخواهد بود.