از جوزجان تا ترکیه؛ غلام جیلانی ارسلان می‌گوید هنوز هم با مشکل مواجه است

غلام جیلانی ارسلان هفت ماه قبل از راه قاچاقی به ترکیه رفت. پیش از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان ارسلان در تلویزیون خصوصی آینه در ولایت جوزجان فعالیت می‌کرد.

او به رادیو آزادی گفت که به علت تهدید از سوی طالبان جوزجان را ترک کرد: "طالبان به دفتر ما هجوم آوردند. ما را لت و کوب کردند وسایل ما را به آتش زدند. تعدادی از همکاران ما را هشدار دادند که دیگر کار نکنند. من خودم از جنگ و نبرد ها مستند سازی می‌کردم."

مسئولان محلی جوزجان که در این مورد نمی‌خواهند صحبت کنند اظهار بی‌خبری می‌کنند، اما همواره گزارش‌های مبتنی بر اعمال خشونت، بازداشت، شکنجه، و قیود سختگیرانه بر فعالیت رسانه ها را رد کرده اند.

طالبان می‌گویند که همه رسانه ها می‌توانند آزادانه فعالیت کنند، اما حق ندارند محتوایی مغایر با اسلام و منافع طالبان را منتشر کنند.

ارسلان فعلاً در شهر استانبول ترکیه است. اما می‌گوید که در آنجا هم زندگی آسان نیست: "اینجا هم مشکلات خود را دارد به کار کردن رفته نمی‌توانم. اگر بیرون از اتاق برایم در شهر بازرسی پولیس وجود دارد. در صورت نبود پاسپورت به افغانستان باز می‌گرداند."

مسیر رفتن به ترکیه برای ارسلان با بیست و پنج همراهش از پیچ و خم‌های فاریاب، بادغیس، هرات و ایالت سیستان و بلوچستان ایران آغاز شده است.

او با ترس و تشویش از شلیک احتمالی پولیس مرزی در قلمرو ایران بیابان‌های طولانی را پیموده تا به مشهد رسیده: "در راه قاچاقی سختی‌ها و مشکلات زیادی را متقبل شدم، پاهایم پندید زخمی شدم قاچاقبران دشنام می‌زدند لت و کوب می‌کردند."

ارسلان با این همه مشکلات شش ماه در شیراز ایران ماند تا کار کند و ششصد دالر پول قاچاقبر را بپردازد: "آنجا با کمترین مزد به عنوان مزدور کار یعنی کارگر عادی کار کردم با این همه از آینده خود نگران بودم. مرزها بسته بود در داخل ایران هم سرنوشت من نامعلوم."

پس از شش ماه، ارسلان با گروهی از جوانان افغان کمر سفر را از شیراز به مقصد ترکیه بست.

اما این بار سفر او و همراهانش بدتر از مسیر پر خم و پیچ ایالت سیستان و بلوچستان ایران.

سفری که با بارش شدید برف و باران، سردی هوا، گرسنگی و تشنگی و تعقیب پولیس مرزی ترکیه همراه بوده و تمام سند هایش را نیز در مسیر راه از دست داده است.

حالا که با این سختی‌ها ارسلان به استانبول ترکیه رسیده هنوز هم جانش را در خطر می‌بیند و نبود پاسپورت آزارش می‌دهد.

ارسلان می‌گوید در رادیو تلویزیون آینه به عنوان یک خبرنگار شش سال در بدترین شرایط اقتصادی با معاش ناچیز فعالیت کرده.

او با اشاره به تهدید طالبان می‌گوید، طالبان او را به حیث نطاق تلویزیون آینه می‌شناسند، تلویزیونی که متعلق به حزب جنبش ملی مخالف شان است.

گروه طالبان پس از دوباره به قدرت رسیدن عفو عمومی اعلام کردند ولی ارسلان می‌گوید که به وعده طالبان باور ندارد.

حالا انتظار دارد نهادهای حامی خبرنگاران به داد او برسند و به یک کشور امن‌تر انتقالش دهند.

به اساس گزارش‌ها، با بازگشت طالبان به قدرت و سقوط جمهوریت، چند صد رسانه تعطیل و هزاران خبرنگار و کارمند رسانه‌ای بیکار شده اند.

ارسلان هم که یکی از آنان است حالا می‌گوید که با آینده مبهمی روبه‌رو است.