لینک‌های قابل دسترسی

خبر تازه
پنجشنبه ۱ قوس ۱۴۰۳ کابل ۱۱:۵۶

سیک‌های افغان با ترس و هراس در افغانستان زنده‌گی می‌کنند


 تصویر آرشیف: شماری از سیک ها تابوت یکی از قربانیان حملهٔ انتحاری بر درمسال جلال آباد را که در سال ۲۰۱۸ میلادی کشته شد٬ حمل می کنند.
تصویر آرشیف: شماری از سیک ها تابوت یکی از قربانیان حملهٔ انتحاری بر درمسال جلال آباد را که در سال ۲۰۱۸ میلادی کشته شد٬ حمل می کنند.

شماری از سیکهای افغان از حمله بر اقلیت های‌ مذهبی در افغانستان نگران اند.آنان می‌گویند هدف قرار گرفتن اقلیت‌های مذهبی از سال‌ها بدینسو در این کشور ادامه دارد.

نریندر سِینگ خالصه شهروند افغانستان که چندی پیش در یکی از حمله‌ها بر اقلیت مذهبی اهل هنود پدرش هم کشته شد، از حمله روز شنبه به درمسال کارته پروان کابل ابراز نگرانی می‌کند.

نریندر سِینگ خالصه که در حکومت پیشین نماینده هندوها و سیکها در شورای ملی هم بود در صحبت با رادیو آزادی گفت از سال‌ها به این طرف این اقلیت مذهبی هدف قرار گرفته است.

" ما اقلیت هستیم، مردم غریب هستیم که کار وبار شخصی می‌کنیم نه باکسی رابطه سیاسی داریم نه هم کدام دشمنی. اما بدبختانه بالای ما حملات ظالمانه می‌شود این چهارمین باری است که بر درمسال‌های ما و اماکن مقدس ما حمله می شود. اهداف شوم دشمن است که بر ما می کند بدبختانه تا امروز هیچ کس صدای ما را نشنیده نه جامعه جهانی، نه حکومت فعلی و نه حکومت قبلی و ما هر وقت به درد و رنج هستیم".

در حال حاضر صرف دوصد نفر سیک و هندو در افغانستان زنده گی می کنند

آقای خالصه می گوید همین حمله‌ها و تهدیدها سبب شده صدها خانواده از آنان مجبور به ترک افغانستان شوند و تنها ۲۰۰تن شان به افغانستان باقی مانده اند که به گفته او آنان هم با ترس زنده‌گی می کنند.

حمله بر درمسال کارته پروان کابل در حالی صورت گرفت که مولوی عبدالکبیر معاون رئیس الوزرای حکومت طالبان در ماه دسامبر سال گذشته به سیک ها و هندو ها در کابل اطمینان داده بود که طالبان امنیت آنان را تامین می کنند.
حمله بر درمسال کارته پروان کابل در حالی صورت گرفت که مولوی عبدالکبیر معاون رئیس الوزرای حکومت طالبان در ماه دسامبر سال گذشته به سیک ها و هندو ها در کابل اطمینان داده بود که طالبان امنیت آنان را تامین می کنند.

همچنان شماری از سیکهای که بیرون از افغانستان هستند می‌گویند در مورد زنده‌گی خویشاوندان و وابستگان شان در افغانستان نگران اند.

شیمی سِینگ که از یک سال به این طرف در دهلی هند پناهنده شده به رادیو آزادی گفت که در حمله بر درمسال منطقه شوربازار کابل در سال ۲۰۲۰ اعضای خانواده و خویشاوندان خود را از دست داده است و سر انجام تهدیدات امنیتی او را مجبور کرد افغانستان را رها کند.

"همانقدر مردم بیچاره ما هم که به افغانستان ماندند با مشکلات مواجه اند این‌گونه بالای شان حمله می‌کنند و هیچ امیدی به زنده‌گی نیست جای که مردم با ترس زنده‌گی کنند".

شمی سِینگ از جامعه جهانی می‌خواهد برای داشتن زنده‌گی امن اقلیت های افغانستان راه حل پیدا کند.

سیکهای افغانستان در حالی نگرانی خود را مطرح می کنند که از سال ۲۰۱۸ به اینسو حمله‌های خونین بر درمسال‌ها و عبادت‌گاه‌های آنان صورت گرفته و ده ها زن، کودک و مرد آنان کشته شدند.

XS
SM
MD
LG