شهر اوتاوای کانادا به تاریخ ۲۶ و ۲۷ سپتمبر میزبان سمپوزیم زنان افغان – کانادا بود.
اشتراک کنندگان این سمپوزیم به مشکلات موجود در افغانستان به ویژه مشکلات زنان پرداختند.
این زنان با صدور اعلامیه‌ای از دولت کانادا خواستند که به بهبود وضعیت بشری در افغانستان کمک کند و با تداوم کمک‌هایش اطمینان حاصل کند که این کمک‌ها به گونۀ عادلانه به زنان، دختران و اقلیت‌ها می‌رسد.
این زنان از حکومت کانادا خواستند که سیستم کنونی افغانستان را به عنوان آپارتاید جنسیتی بشناسد و آن را محکوم کند.
آپارتاید جنسیتی یک نظام حکمرانی ست که تفکیک جنسیتی سیستماتیک میان زنان و مردان را تحمیل می‌کند.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به پرسش‌های رادیو آزادی در این باره پاسخ نداد، اما مقام‌های طالبان پیش از این همواره گفته اند که آنان به حقوق تمام شهروندان افغانستان در چارچوب شریعت اسلامی احترام دارند.
آنان همچنان خواستند که باید زنان افغان در هر تصمیم‌گیری که در بارۀ آیندۀ افغانستان صورت می‌گیرد حضور داشته باشند.
در همین حال توماس نیکلاسن، نمایندهٔ ویژه اتحادیۀ اروپا برای افغانستان که در این سمپوزیوم به گونۀ آنلاین اشتراک کرده در توییتر خود نوشته است، آنچه آنان به عنوان افراد، دولت‌ها و به عنوان جامعۀ بین‌الملل انجام می‌دهند و یا موفق به انجام آن نمی‌شوند، نشان دهندۀ این است که آنان چه کسانی هستند.
اما او توضیح بیشتری در این باره ارائه نکرده است.
زنان افغان در کانادا و با مشورت زنان در سراسر جهان گرد هم آمده اند تا این فراخوان را به عنوان نقشۀ راه برای دولت کانادا و متحدانش ارائه دهند. آنان نیازهای اساسی و اولویت‌های زنان افغان در داخل و خارج از افغانستان را برجسته ساخته اند.
این زنان همچنان از دولت کانادا خواسته اند که بخاطر پایان دادن به معافیت سفرهای رهبران طالبان با شورای امنیت سازمان ملل متحد کار کند.
محدودیت‌هایی که حکومت طالبان بر زنان وضع کرده اند، همواره با انتقادهای زیادی در داخل و بیرون از افغانستان مواجه شده است.
بسته شدن مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم، خانه نشین کردن بیشتر کارمندان زن اداره‌های دولتی، اجباری کردن حجاب و ممنوعیت سفر بدون محرم در مسیرهای طولانی از محدودیت‌های اند که طالبان بر زنان در داخل افغانستان وضع کرده اند.
