به ادامهٔ واکنشها و اعتراضات در برابر محدودیتهای طالبان به ویژه منع دختران از رفتن به پوهنتونها و ممنوعیت کار زنان در ادارههای غیردولتی، زنان و مردان افغان روز یکشنبه در کشورهای مختلف جهان چون امریکا، استرالیا، کانادا، فرانسه، جرمنی و شماری از کشورهای دیگر اروپایی زیر نام «دفاع از حقوق زنان در افغانستان» و با هشتگ «بگذارید دختران تحصیل کنند» اعتراض کردند.
سمیرا: چرا طالبان زنان را در خانه زندانی میکنند؟
سمیرا زمانی، یک تن از زنان معترض در شهر نورنبرگ جرمنی میگوید، طالبان حق ندارند زنان و دختران افغان را در خانه زندانی کنند.
او به رادیو آزادی گفت:
"باید زنان، دختران و جوانان را آزاد بگذارند به خاطر کار و تحصیل، آخر افغانستان چقدر مشکلات، بدبختی و بیچارهگی را بکشد، تمام کشورهای دنیا آزادی دارند، خوشی دارند، خوب است کار درس تحصیل است، افغانستان هیچ خوب نمیشود به ویژه بعد از آمدن طالبان، چرا طالبان زنان را در خانه زندانی میکنند."
معترضان در جرمنی از طالبان میخواهند تا بر تصامیمشان تجدید نظر کنند و بر تعهدادتشان در برابر مردم افغانستان به ویژه زنان عمل کنند.
میاخیل: ما در کابل از ادارهٔ طالبان میخواهیم که حقوق شرعی افغانها را برایشان بدهند
مردان نیز در حمایت از زنان در این اعتراضات گسترده سهم فعال داشتند.
شاه رسول میاخیل، رئیس اتحادیهٔ همبستگی و فرهنگی افغانها و یکی از اشتراک کنندگان در اعتراض روز شنبه در شهر پاریس فرانسه از طالبان خواست تا حقوق شرعی افغانها را از آنها نگیرند:
"ما امروز برای حمایت از دختران افغان بیرون شدیم، آنهای که از حق آموزش محروم شدند، ما در کابل از ادارهٔ طالبان میخواهیم که حقوق شرعی افغانها را برایشان بدهند، آنها را از حقوق شرعیشان محروم نکنید."
اعتراض کنندگان در فرانسه میگویند، اگر طالبان محدودیتهایشان در برابر زنان و دختران را متوقف نکنند، این اعتراضات همچنان ادامه خواهد داشت.
آزیتا نژند: بهترین شیوهٔ که ما میتوانیم دنیا را متوجهٔ بسازیم از وضعیت زنان افغان همین اعتراضات گسترده است
در همین حال، زنان فعال در افغانستان با استقبال از این اعتراضات گسترده میگویند، چنین تجمعات جهانی انعکاسدهندهٔ بهتر وضعیت زنان در افغانستان برای جهانیان است.
آزیتا نژند، فعال حقوق زن و مسئول یک مکتب خانگی در افغانستان میگوید، عدم خاموشی در برابر رویکرد طالبان و رساندن صدای زنان به جهان یک گام مؤثر است:
"یگانه راه حل که ما میتوانیم دیدگاه امارت اسلامی را تغییر بدهیم، باید ما اعتراض بکنیم، خاموش نباشیم و خاموشانه نگاه نکنیم، تا اینکه روز به روز محدودیت را بیشتر کنند، ما شاهد این باشیم که هیچ زنی در بیرون از خانه کار و فعالیت نکنند، بهترین شیوهٔ که ما میتوانیم دنیا را متوجهٔ بسازیم از وضعیت زنان افغان همین اعتراضات گسترده است که میتواند بسیار مفید و مؤثر واقع شود."
سروش مولایی: مردم امروز همه یکجا شدهاند و صدای خانمهای شده اند که در افغانستان صدایشان خفه شده
از سوی هم سروش مولایی از برگزار کنندگان اعتراضات سراسری در شهر نورنبرگ جرمنی میگوید این اولین اعتراضات سراسری است که در بیشتر از ۵۹ شهر جهان برگزار شده است.
او میگوید: "ما توانستیم خوشبختانه در ۵۹ شهر و ۲۴ کشور جهان امروز یکشنبه تظاهرات سراسری جهانی را داشته باشیم و خوشحال هستم که مردم امروز همه یکجا شدهاند و صدای خانمهای شده اند که در افغانستان صدایشان خفه شده و ما میخواهیم صدای خود را به حمایت از آنها بلند کنیم."
سخنگویان حکومت طالبان به پرسشهای رادیو آزادی در مورد این اعتراضات پاسخ ندادند.
این در حالیست که به تازگی، بیش از ۹۰۰ شخصیت جهان از جمله شیرین عبادی برنده جایزۀ صلح نوبل در نامهای از جامعۀ جهانی خواسته اند که از طریق دیپلماتیک رهبران طالبان را تحت فشار قرار دهند تا دختران افغان بتوانند، درس بخوانند و کار کنند.
در نامهای که از سوی ۹۱۰ تن امضا شده، پرسیده شده که "آیا دختر بودن در افغانستان یک جرم است؟"
واکنشها و اعتراضات جهانی به ویژه در امریکا، کانادا، استرالیا و شماری از کشورهای اروپایی در حالیست که طالبان برعلاوهٔ سایر محدودیتها از جمله محروم کردن دختران بالاتر از صنف ششم از مکتب، خانهنشین کردن کارکنان زن در ادارات دولتی، وضع محدودیت بر سفر بدون محرم زنان، اجباری کردن حجاب، منع زنان از رفتن به پارکها، ورزشگاهها و حمامهای زنانه، کارکنان زن را از رفتن به مؤسسهها غیر دولتی نیز منع کردند و به دانشجویان دختر اجازه رفتن به پوهنتون را نداند.