فقر و ناداری زندگی باشندگان ولایت غور را در ماه رمضان دشوارتر کرده است.
برخی از مردم می گویند که در هنگام افطار و سحری به جز نان خشک چیزی دیگری در سفره های شان نیست.
ماه رخ ۴۵ ساله روزانه در جاده های شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور در مرکز افغانستان تگدی می کند تا بتواند زنده بماند.
این بانو می گوید که ناداری او را به این کار وا داشته است.
"هیچی نداریم: نه آرد داریم، نه روغن داریم، نه برنج داریم. یک پارچه نان خشک هم که پیدا می شود آن را هم با یک گلاس آب جوش می خوریم."
پسر ماه رخ که عضو ارتش جهموری مخلوع افغانستان بود پس از فروپاشی نظام در تابستان ۱۴۰۰ هجری شمسی از ترس طالبان به ایران گریخت.
حال ماه رخ می گوید که یگانه نان آور خانواده سه نفره اش است.
در کنار ماه رخ هزاران خانواده دیگر نیز در غور با مشکل اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند، مانند فاطمه ۵۴ ساله که میگوید:
"پارچه های نان را از خانه ها جمع آوری می کنیم می آوریم می خوریم، مردم هم یکبار تا دوبار اگر بدهند دیگر نمی دهند تا خلاص شدن روزه ماهم شاید بمیریم."
پسر فاطمه نیز عضو ارتش جمهوری مخلوع بود که در درگیری با طالبان چند سال پیش کشته شد.
بسیاری از مردم در غور توان خرید مواد غذایی را ندارند
اکنون فاطمه و شوهرش عبدالرحیم که توان کار کردن را ندارد پنج فرزند یتیم پسر شان را سرپرستی می کنند.
عبدالرحیم کمک می طلبد."برادر های مسلمان در این ماه صیام که غفران و رحمت خداوند است به من کمک کنید که همین طفلک ها از گرسنگی نمیرند."
از سوی دیگر، مردم شکایت می کنند که بهای مواد خوراکی در ماه رمضان سر به فلک کشیده است.
فخرالدین یکی از کارگران روز مزد در چوک مرکزی شهر فیروزکوه به رادیو آزادی می گوید :" قیمت برنج و روغن بسیار زیاد است کاگری زیاد ارزان است هیچی در آمد نمی شود اگر کمک و همکاری نشود مردم میمیرند."
در کنار این معضل، ممنوعیت گسترده طالبان بر کار زنان در موسسه های غیردولتی در افغانستان بر فعالیت مددرسانی به نیازمندان تاثیر منفی گذاشته.
اما سازمان ملل متحد سعی کرده که به میلیون ها انسان نیازمند در افغانستان رسیدگی کند. با این حال، روند کمک رسانی هم در حال نوسان بوده است.
به طور مثال، به تازگی دیوید بیسلی رئیس برنامه جهانی غذا در مصاحبه با خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته است که این سازمان به دلیل نبود بودجه نصف کمک هایش را در افغانستان کاهش داده که با این کار حدود چهار میلیون تن تحت تاثیر قرار گرفته اند.
با این همه، مردم در مناطق مختلف از جمله در غور چشم به راه دریافت کمک اند.
" از موسسات می خواهم که روی خدا را ببینند به افراد بیچاره، بینوا و بی کس کمک کنند." اما ماه رخ ۴۵ ساله نمی داند که این درخواستش کی عملی خواهد شد؟
