با تجلیل از روز های عید٬ برخلاف سالهای گذشته٬ مردم درولایت پروان میگویند خاموشی رسانه ها برایشان ناامید کننده است .
پیش از برگشت طالبان به قدرت ، رسانه ها در روزهای عید برای مردم برنامه های ویژه عیدی ارایه میکردند . اما در روزهای عید امسال خبری از برنامه های ویژه عیدی نیست .
خاطره نیک زاد بیست و یک ساله٬ دوسال پیش دریکی از رادیوهای محلی ولایت پروان کارمیکرد و مجری چندین برنامه زنده بود .
او میگوید برای علاقه مندان رادیو سرگرم تهیه و اجرای برنامه های ویژه عیدی میبود:
“در گذشته ما برنامه های مختلف داشتیم که از طریق رادیو دنیا پخش می کردیم، بخصوص در روز های عید و سال نو برنامه های ویژه داشتیم ، البته علاوه از برنامه های روزانه که ما داشتیم. چندین برنامه عیدی برای شنونده های ما آماده می کردیم و شنونده های ما خیلی زیاد.”
درحال حاضر خاطره نیک زاد در رادیو کار نمیکند و در خانه به سر میبرد .
خاطره روزهایی را به یاد میاورد که در روز های عید گذشته دربرنامه هایش زمینه استفاده و نشر پیام های مردم را فراهم میکرد:
“ برنامه پیام عیدانه بود که دوستان شنونده ما می توانستند پیام عیدی خود را به دوستان خود که نمی توانستند آنها را در عید ببینند ویا اینکه بخاطر مصروفیت های شان آنها را نمی توانستند که ببینند پیام های عیدی خویش را به دوستان خود از طریق رادیوی ما می رساندند و همچنان می توانستند موسیقی یا آهنگ های زیبا را فرمایش دهند و تقدیم دوستان شان کنند.”
در برنامه های زنده رادیو های محلی در ولایت پروان بیشتر جوانان از طریق تلفون تماس میگرفتند و به دوستان شان آهنگ فرمایشی تقدیم میکردند .
در ولایت پروان از میان ده رادیوی محلی تنها چهار رادیو فعالیت دارد که کارشان بامحدودیت جدی همراه است .
مژگان سروری یکی از آن جوانان است که در این مورد میگوید :
“من سابق در برنامه های رادیو دنیا تماس می گرفتم بخصوص در برنامه های عیدی این رادیو تماس داشتم. در آن زمان از شنیدن برنامه های این رادیو لذت می بردم و یک عید ما را دو عید می ساخت. برای کسانیکه نمی توانستم آنها را ببینم برای شان عید را تبریک می گفتم و برای شان آهنگ تقدیم می کردم و نشر می شد. آما فعلا آنگونه نیست. قبلاً برنامه های رادیو دنیا خیلی دلچسپ و عالی بود، واقعاً روز های عید ما خیلی ها به خوبی و خیلی به خوشحالی سپری می شد.”
بریالی بهادر مسؤل یکی دیگر از رادیو های محلی ولایت پروان است. او در این مورد میگوید که چگونه فعالیت های رسانه یی شان با محدودیت وضع شده از سوی طالبان روبه رو شده اند:
“در گذشته ما ده روز قبل از عید بخاطر برنامه های عیدی که بیشتر شان تفریحی می بود آمادگی می گرفتیم، شنونده های ما به برنامه ها تماس می گرفت و از طریق برنامه های زنده برای دوستان خود توسط رادیو عید را تبریک می گفتند و پیام های تبریکی داشتیم از مقام های حکومت محلی که عید را برای مردم تبریک می گفتند در آن زمان مردم زیاد علاقمند بودند که رادیو بشنوند و در برنامه های تفریحی اشتراک نمایند. اما فعلاًکه دوره امارت است از طریق رادیو حتی آهنگ نشر کرده نمی توانیم، یک روزهیئت ریاست امر بالمعروف آمدند و برای ما گفتند که در رادیو آهنگ نشر نکنید و گفتند اگر بعد از این شما آهنگ نشر کردید همراه تان برخورد جدی خواهد شد.”
در ولایت پروان از سال ۲۰۰۷ تا اخیر حکومت مخلوع جمهوریت ، شمار زیادی از رسانه های تصویری ، صوتی و چاپی ایجاد شد که اکثرشان خصوصی بودند. درحال حاضر هیچ رسانه تصویری دراین ولایت فعالیت ندارد و از فعالیت باز مانده اند . از میان ده رادیوی محلی تنهاچهار رادیو فعالیت دارد که کارشان بامحدودیت جدی همراه است .
بااین حال شماری از جوانان مانند مژگان سروری برای برگشت روزهایی که خوش بودند و عید های خوبی داشتند خواسته های شان را بیان میکنند.
“ما از امارت اسلامی خواهشمند هستیم که این شانس دوباره را بدهند که باز هم مانند سابق رادیو ها نشرات داشته باشند و بازهم همان طور برنامه های ویژه داشته باشند، باز هم همه را کنار هم جمع نمایند و ما هم بتوانیم مثل سابق به برنامه های رادیوی دلخواه ما تماس بگیریم . لطفاً این شانس دوباره را برای مردم و رادیو دنیا بدهید.”
