در قله های بلند و پوشیده از برف بامیان، ده ها جوان بار دیگر مشغول سکی شده اند.
با امکانات کم و محدودی که دارند، می خواهند در تقویت این ورزش کار کنند.
نبود منابع مالی از مشکلات جدی آنهاست و در حال حاضر تمویل کنندۀ هم برای آنها وجود ندارد.
شاه آقا رضایی مربی سکی در ولایت بامیان بود. او به خبرگزاری فرانس پریس گفته که به سکی عشق و علاقه زیاد دارد:
" کسی نخواسته که سپانسری "تمویل" ما کند. تیم ما ملغی شد. در بامیان سکی کلب داشتیم. ما این انگیزه را دو باره ایجاد کردیم که تیم را به یک نام دیگر و به یک طریق دیگر ایجاد کنیم. از سکی دست بردار نشده ایم و باید سکی را در بامیان و افغانستان سرپای ایستاده کنیم و همیشه بالایش کار کنیم."
سید عصمت الله حیدری کپیتان تیم سکی ضحاک نوین در ولایت بامیان است. او هم گفته که رنگ و رونق ورزش سکی خیلی کمتر از گذشته شده است:
" نسبت به سال های گذشته، سکی کمرنگ شده. سال های گذشته امکانات هم بود. سکی داشتیم. فعلاً یکی سکی دارد، کفش ندارد و یکی کفش دارد، سکی ندارد."
از بیش از دو و نیم سال به اینسو در اینگونه جشنواره ها در افغانستان دیگر زنان و دختران حضور ندارند.
حیدری می گوید که کمبود بانوان در ورزش در افغانستان احساس می شود و نباید آنها محدود شوند.
از علاقه جوانان به سکی در ولایت بامیان کاسته نشده. شماری از آنها می گویند، اگر نتوانند کفش های ویژه و معیاری سکی را خریداری کنند، از چوب برای شان اینگونه کفش می سازند و نمی گذارند که این ورزش به فراموشی سپرده شود.
