یک گزارش تازه سازمان ملل متحد نشان می دهد که فعالیت های زنان تجارت پیشه فرصتی را برای بانوان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان ایجاد کرده اما آنها با چالش های زیادی روبرو اند.
نبود سرمایه و بازار از مهم ترین مشکلات فراراه کار این زنان دانسته می شود.
اداره توسعه یی سازمان ملل متحد UNDP در این گزارش که به روز چهارشنبه(۱۷ اپریل) نشر کرد، گفته که ۴۱ در صد از میان ۳۱۰۰ زن تجارت پیشه، برای کسب و کار شان قرضه گرفته اند و تنها پنج در صد آنها موفق شده اند تا از بانک ها و نهاد های قرضه دهی کوچک، کریدت دریافت کنند.
متباقی آنها می گویند که برای پیشبرد کار و تجارت شان، مجبور شده اند از اعضای خانواده و دوستان شان قرضه گیرند.
یکی از مسایل دیگر چالش بر انگیز، محدودیت های طالبان بر فعالیت های زنان عنوان شده زیرا بیش از ۷۰ در صد از این بانوان گفته اند که بدون محرم به سفر و بازار رفته نمی توانند.
خالده سروری که یک زن تجارت پیشه در کابل است، در پیامی به رادیو آزادی گفت که سطح خرید مردم در افغانستان خیلی کاهش یافته و بازار ها هم رنگ و رونق ندارند:
" یگانه مشکل عمده ای که در سر راه بانوان متشبث افغانستان قرار دارد، نبود بازار کافی است. چون واردات و صادرات به ساده گی صورت نمی گیرد و مشکل عمده و مهم دیگر همین که مردم ما فقیرتر شده اند و خرید و فروش به خوبی صورت نمی گیرد. بازار کافی وجود ندارد و توانایی خرید محصولات جدید را ندارند."
طالبان تا هنوز بر کار زنان تجارت پیشه ممانعت وضع نکرده اند، اما یکی از صدمه های بزرگ به زنان هنگامی وارد شد که طالبان آرایشگاه ها را بستند، جائیکه ده ها هزار زن مشغول کار بودند.
کار بانوان در دفتر های دولتی و موسسه های غیر دولتی داخلی و خارجی نیز از سوی طالبان ممنوع شده است.
خبرگزاری رویترز گزارش می دهد که در حال حاضر بیشتر زنان در افغانستان در بخش های قالین بافی، صنایع دستی، میوه های خشک و تولید زعفران مشغول اند.
استیفن رودریکز نماینده UNDP در افغانستان در اعلامیۀ گفته است که زنان مدت هاست به عنوان نیروی رفاه خانواده ها در افغانستان کار می کنند و نقش مهمی در حفظ اقتصاد محلی ایفا می کنند.
به گفتۀ رودریکز، زنان به حمایت بین المللی نیاز دارند و آینده افغانستان به آنها وابستگی دارد.
صدیقه صادقیار عضو اتاق تجارت و صنایع افغانستان در ولایت هرات به خبرگزاری رویترز گفته است، بزرگترین چالش در برابر زنان تجارت پیشه، نبود منابع و حمایت مالی است.
به باور او، اگر سازمان ها از کار زنان تجارت پیشه به ویژه در بخش مالی حمایت کنند، آنها می توانند فرصت های کاری برای زنان به میان آورند و حتی تولیدات شانرا به خارج از افغانستان صادر کنند.
