برخی از نهاد های مدافع خبرنگاران و شمار زیادی از روزنامه نگاران اظهارات تازه معین نشراتی وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان را در رابطه به زندانی نبودن خبرنگاران در افغانستان رد کرده اند.
به روز شنبه حیات‌الله مهاجر فراهی، معین نشرات وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت طالبان در یک نشست خبری در ولایت جوزجان گفته که در حال حاضر هیچ خبرنگاری به اتهام فعالیت‌های خبرنگاری در بند حکومت آنان نیست.
او در بخشی از صحبت‌‌هایش که برخی رسانه‌ها محلی آن را نشر کردند، گفته است:
"با آمدن امارت اسلامی ما تمام کشور سطح کشتار خبرنگاران را به صفر رساندیم و اکنون در کشور ژورنالیستی را بندی نداریم که تنها جرم او ژورنالیستیکی و یا به اتهام خبر رسانی بندی باشد."
اما مسئولان برخی از نهادهای حامی خبرنگاران و شماری از خبرنگاران این ادعا را رد می‌کنند.
سمیه ولیزاده، مسئول کمیتۀ ارتباطات و دادخواهی مرکز خبرنگاران افغانستان می‌گوید، بیشتر خبرنگاران در حدود سه سال اخیر به اتهام فعالیت خبرنگاری بازداشت شدند و در حال حاضر یک خبرنگار به اتهام فعالیت‌های رسانه‌ای‌اش در بند حکومت طالبان است.
او به رادیو آزادی گفت:
"ادعا شده که خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای بخاطر آزادی بیان و کارهای خبرنگاری‌شان بازداشت نشدند، ولی به اساس معلوماتی که ما دریافت کردیم حد اکثر خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای که طی همین سه سال اخیر از طرف گروه حاکم بازداشت شدند، بخاطر کارهای رسانه‌ای و همچنان فعالیت‌های که در عرصه آزادی بیان داشتند متاسفانه مورد بازجوی و بازداشت قرار گرفتند."
یک منبع : همین اکنون سه خبرنگار در افغانستان زندانی اند و یکی از آنان به دونیم سال حبس محکوم شده است
مرکز خبرنگاران افغانستان پیش از این گفته بود که تنها در سال ۱۴۰۲ خورشیدی ۵۹ قضیۀ بازداشت خبرنگاران را ثبت کرده است.
در همین حال یک منبع آگاه در داخل افغانستان که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نام و صدایش در این گزارش نشر شود، به رادیو ازادی گفت، اکنون سه خبرنگار در قید حکومت طالبان اند که برای یکی از آنان به اتهام فعالیت رسانه‌ای‌اش دو و نیم سال حبس تعیین شده است.
از سوی دیگر یک تن از خبرنگارانی که ادعا می‌کند پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان به دلیل فعالیت‌های رسانه‌ای‌اش بازداشت و شکنجه شده است، به شرط افشا نشدن هویت‌اش به رادیو آزادی گفت:
"با خریطه پلاستیکی به سرم کش کردند و با دندۀ آهنی به پاهایم می‌کوبیدند و این وضعیت تقریباً به مدت سه شبانه روز ادامه داشت و باز من بعد از آن برایشان گفتم من کدام چیزی ندارم، خبرنگار هستم بخاطر کارهای رسانه‌ای که کردم یعنی مستحق این کار نیستم ولی متاسفانه آنان می‌گفتند که شما در وقتی که در رادیو بودید اخبار نمی‌فهمم ضد امارت اسلامی نشر کردید."
یک خبرنگار زن نیز که نخواست نامش در گزارش نشر شود، ادعا می‌کند که در پی فشارهای حکومت طالبان مجبور شده که از کار کنار برود. او در بارۀ وضعیت رسانه‌ها و خبرنگاران در زیر حاکمیت طالبان به رادیو آزادی گفت:
"یکی از مشکلات عمدۀ خبرنگاران نبود وظیفه کافی و سقوط اکثریت رسانه‌ها و دلیل دیگرش هم نبود آزادی بیان است."
طالبان که همواره مدعی اند که متعهد به آزادی بیان در چارچوب شریعت اسلام و منافع ملی افغانستان هستند، پس از حاکمیت دوباره افزون بر محدودیت‌ها در دیگر بخش‌ها بر فعالیت رسانه‌ها و آزادی بیان نیز محدودیت‌هایی را وضع کردند که بسیاری از خبرنگاران را مجبور به ترک کشور و ترک وظیفه کردند.
شمار زیادی از خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای هم به دلیل بسته شدن بسیاری از رسانه‌ها بیکار شدند.
در ادامۀ نگرانی‌ها از وضعیت خبرنگاران و رسانه‌ها در افغانستان، سازمان گزارشگران بدون در گزارشی به مناسب سوم می، روز جهانی مطبوعات، افغانستان را یکی از بدترین کشورها برای خبرنگاران عنوان کرد.
از سوی دیگر سازمان Global Expression در گزارش سالانه‌اش که به تاریخ ۲۱ می نشر شد، افغانستان را از نظر آزادی بیان یکی از بدترین کشورهای در جهان معرفی کرده است.
