در حالی که در عصر امروز انترنت به یکی از نیاز‌های مهم حیاتی برای پیشبرد امور روزانه و برقراری ارتباطات مبدل شده، اما برخی از باشندگان شهرکابل شاکی اند که با وجود زندگی در پایتخت و پرداخت بهای گزاف هزینه انترنت، باز هم از دسترسی به انترنت با کیفیت و پر سرعت محروم هستند.
سمیر سادات و یلدا دو تن از باشندگان کابل در این مورد روز دوشنبه به رادیو آزادی گفتند:
«در افغانستان اینترنت بسیار قیمت است و سرعت آن پایین است اگر بخواهیم انترنت کمی با سرعت بهتر داشته باشیم، باید پول دوچند پرداخت کنیم، بعضی شبکه‌ها خو در ساحات دورتر از کابل هیچ کار نمی‌دهند مثلا اگر از کابل طرف پغمان بروی دیگر انترنت و شبکه‌های مخابراتی ندارید.»
«من خودم به گونهٔ آنلاین درس می‌خوانم مجبور هستم اینترنت فعال کنم، قیمت اینترنت بسیار گزاف است کارکرد بسیار ضعیف است، زمانی که درس می‌خوانیم به مشکلات قطع وصل صدا مواجهٔ می‌شویم، از یک سو هم باید به دولت مالیه بدهیم، مثلا اگر پنج‌صد افغانی را فعال بسازیم باید از هر صد افغانی ده افغانی را مالیه بدهیم.»
برعلاوهٔ پایتخت، باشندگان در ولایت‌های مختلف نیز از چگونگی خدمات انترنت شکایت دارند.
سیامک باشندهٔ مرکز بدخشان و عطاالله باشندهٔ کامهٔ ننگرهار در این مورد به رادیو آزادی گفتند:
«مشکلات اینترنتی در بدخشان قسمی است که حتی در مرکز بدخشان سیم‌کارت‌های مختلف مثل افغان بیسیم و روشن درست کار نمی‌کند، به خصوص در ولسوالی‌های سه‌گانهٔ راغ، درواز و یفتل‌ها درست کار نمی‌کند و نوار‌های صوتی و تصویر به بسیار مشکل باز می‌شوند.»
«نگرانی جدی قیمت‌ها است و خدمات اینترنت شان مطابق به بسته‌های شان کاملا تفاوت دارد، در بعضی‌جاها به هیچ حساب است، بسیار مردم با مشکلات رو‌به‌رو است، کشورهای همسایه ما قیمت اینترنت پایین است و سرعت آن هم زیاد است، اما این‌جا قیمت‌ها بلند است و اینترنت هم کار نمی‌کند.»
بر اساس معلومات، درحال حاضر بهای یک جی‌بی انترنت در کشورهای همسایهٔ افغانستان از جمله پاکستان معادل دو افغانی و ایران برابر به چهار افغانی است.
اما نرخ یک جی‌بی انترنت در شبکه‌های مخابراتی افغانستان بیش از صد افغانی است.
اما وزارت مخابرات و تکنالوژی معلوماتی حکومت طالبان پیش از این گفته که، بهای یک جی بی انترنت در افغانستان که در گذشته ۲۵۰ افغانی بود، به ۱۱۰ افغانی کاهش یافته است.
آگاهان امور مخابراتی یکی از علت‌های بلند بودن قیمت انترنت عدم تجدید سیستم پایه‌های اینترنتی به فورجی ومحاط بودن افغانستان به خشکه می‌دانند.
گل احمد راستمن، یکی از آگاهان به رادیو آزادی می‌گوید:
«اصلا ظرفیت اینترنتی را که به مشتری می‌فروشند این شیر (مشترک) است، مثلا یک ام به سه نفر تقسیم می‌شود، اینا می‌گویند شیر نیست اما است، مشکل اساسی تخنیکی این است که می‌گویند سیستم فورجی است، سیستم فورجی می‌دانیم، اما در جای که مشتری باید از اینترنت استفاده کنید همین پایه‌های که در ساحه واقع است، آنها فورجی یا تری‌جی مکمل نیست، فقط در شهر یا بعضی نقاط دیگر فورجی است.»
تلاش کردیم در این مورد دیدگاه وزارت مخابرات و تکنالوژی حکومت طالبان را نیز داشته باشیم، اما عنایت الله الکوزی سخنگوی این وزارت به پرسش‌های رادیو آزادی پاسخ نداد.
او حدود هشت ماه قبل در صفحه اکس نوشته بود که تقریبا ۹۰ درصد انترنت جهان از طریق کیبل‌های بحری تامین می‌شود و افغانستان بجای استفاده کیبل‌های بحری، انترنت مورد نیاز خود را از کشورهای همسایه خریداری می‌کند.
در حال حاضر، شش شرکت مخابراتی در افغانستان فعالیت دارند که همه آنها خدمات انترنت را ارائه می‌دهند.
به اساس معلومات وزارت مخابرات و تکنالوژی معلوماتی حکومت طالبان، در حال حاضر ۲۳ میلیون نفر در افغانستان از شبکه‌های مخابراتی استفاده می‌کنند که از این میان ۱۰ میلیون تن آنان از خدمات مکالمه و ۱۳ میلیون تن دیگر از خدمات انترنتی استفاده می‌کنند.