مردم تحمل ندارند و بر سر یک موضوع کوچک جنجال میکنند.
آنان میگویند که دلایل عقب ماندگی افغانستان میتواند متعدد باشد، اما مهمترین آن نبود همبستگی و اتحاد میان مردم است که جامعه را با مشکلات زیادی روبهرو کرده است.
امیر حمزه، یکی از باشندگان شهر کابل به رادیو آزادی گفت: "در چند سال گذشته، افغانستان علاوه بر جنگ با مشکلات زیادی روبهرو شده و به همین دلیل ذهن مردم کمی ضعیف شده، یعنی تحمل ندارند و بر سر یک موضوع کوچک جنجال میکنند. اگر ما یکدیگر را بپذیریم و حوصله داشته باشیم، میتوانیم نتنها به خود، بلکه به کشور خدمتهای بزرگی کنیم."
فاطمه، یکی از باشندگان ولایت بلخ که مادر ۸ فرزند است، میگوید که پیش از هر چیز خانوادهها باید فرزندان خود را با روحیهای تربیت کنند که در آن احترام متقابل و روابط محکم با همه هموطنان وجود داشته باشد.
به گفتۀ او، محبت مادر به فرزند میتواند نمونۀ خوبی از تحمل، حوصله، همبستگی و اتحاد باشد که باید از آن درس گرفت:
این مادر افزود: "من ۸ فرزند دارم و شکر خدا همه را به خوبی تربیت کردهام. اینها را با تحمل، حوصله و صبر بزرگ کردهام. برخی مردم که یکدیگر را نمیپذیرند و بیتحمل هستند، مثل مردم وطن ما، یا جنگ میکنند یا آواره میشوند."
در سال ۲۰۰۵ ملل متحد ۲۰ دسمبر را "روز جهانی همبستگی بشر" نامگذاری کرد.
هدف از نامگذاری این روز تقویت روحیۀ همکاری، پذیرش تفاوتها و ایجاد آگاهی عمومی در بارۀ اهمیت همبستگی و اتحاد میان مردم عنوان شده تا حکومتها نیز در این زمینه اقدام کنند.
زاهدالله، یکی از باشندگان ولایت ننگرهار میگوید که بر اساس رهنمودهای اسلامی افغانها مکلف هستند که درد همدیگر را دوا کنند، همبستگی، اتحاد و تحمل داشته باشند.
او به رادیو آزادی گفت: "فکر میکنم تحمل، پذیرش یکدیگر، حوصله، همدردی و احترام متقابل وظیفۀ همه مسلمانان است. ما باید یکدیگر را بپذیریم. این مسئولیت ما است و شرایط به گونهای است که باید به این مسائل توجۀ جدی کنیم."
باوجود مشکلات، رساندن جامعه به یک مسیر صلحآمیز مسئولیت مشترک همۀ ما است.
سباوون اورنگ، یکی از کارشناسان امور اجتماعی میگوید که دلیل بزرگ و مهم پیشرفت ملتها در جهان همبستگی و اتحاد است که به واسطۀ آن راه برای پیشرفتهای بزرگ در جوامع باز شده است.
به گفتۀ اورنگ، تلاش برای پذیرش متقابل، تحمل و همبستگی مسئولیت مشترک همه است:
او گفت: "به دلیل جنگهای دوامدار در افغانستان و برخی دیگر از مشکلات اجتماعی و فرهنگی، این فرهنگ که باید با وجود تفاوتها یکدیگر را بپذیریم، آسیب دیده است. متأسفانه این مسئله تأثیر منفی بزرگی بر همبستگی و اتحاد گذاشته، اما باوجود مشکلات، رساندن جامعه به یک مسیر صلحآمیز مسئولیت مشترک همۀ ما است."
کارشناسان امور اجتماعی تأکید میکنند که افغانها در بیش از چهار دهۀ گذشته به دلیل نبود همبستگی، اتحاد و تحمل، زیانهای فردی و جمعی زیادی را متحمل شدهاند و باید با استفاده از تجربههای گذشته و حل مشکلات موجود گامهای مؤثری به سوی آیندۀ روشن بردارند.