یکی از باشنده‌های ولایت ننگرهار می‌گوید پس از مدتی از اعتیاد به مواد مخدر درمان شده، اما نگران است که اگر برایش زمینهٔ کار فراهم نشود، دوباره به استفاده از مواد مخدر روی بیاورد.
او که نخواست به‌دلیل حساسیت موضوع نامش افشا شود، به روز شنبه، ۱۵ ماه جدی به رادیو آزادی گفت قبلاً به‌دلیل مشکلات شدید اقتصادی به استفاده از مواد مخدر رو آورده بود.
از حکومت می‌خواهم که برای من زمینه کار را فراهم کند تا دوباره معتاد نشوم.
او افزود:«من مدت چهار سال به مواد مخدر، چرس و تابلیت‌های مختلف مثل زیگب گرفتار شده بودم. همهٔ مشکلات اقتصادی بود که در خانه یک چیزی کار می‌شد فراهم کردن نمی‌توانستم. همین خداوند و دوستان من بودند که چاره مرا کردند و صحتمند شدم. فعلاً بیکار استم. از حکومت می‌خواهم که برای من زمینه کار را فراهم کند تا دوباره معتاد نشوم.»
شماری دیگری از افغان‌ها نیز می‌گویند که تداوی اعتیاد به مواد مخدر به‌تنهایی کافی نیست و این افراد نیاز دارند تا در یک محیط باثبات زندگی کنند، به فرصت‌های شغلی دسترسی داشته و دوباره به جامعه ادغام شوند.
آنان تأکید می‌کنند که ایجاد فرصت‌های شغلی و اقتصادی برای این افراد باید در اولویت اصلی حکومت و نهادهای کمک‌رسان باشد.
میلاد، یک باشندهٔ ولایت پروان، در این مورد به رادیو آزادی گفت: «این تنها کافی نیست. باید دلیل اصلی این‌که این‌ها چگونه به اعتیاد رو آوردند پیدا شود. امارت اسلامی برای این‌که این پدیده را به‌گونهٔ بنیادی ریشه‌کن کند باید برای این جوان‌ها زمینهٔ کار را مساعد کند. اما این تداوی‌ها شاید فعلاً خوب باشد، اما کافی نیست برای رفع این پدیدهٔ خطرناک.»
«بیکاری از عوامل اعتیاد در افغانستان است»
شماری از کارشناسان امور اجتماعی نیز تأکید دارند که دلیل اصلی روآوردن افراد به اعتیاد بیکاری و مشکلات اقتصادی است که باید در حل آن اقدام شود.
مجیب لحاظ، یکی از این کارشناسان، در این مورد به رادیو آزادی گفت: «یکی از عوامل اعتیاد در کشور ما بیکاری است که بیشتر جوانان شغل ندارند و آگاهی عامه هم به‌گونهٔ کافی وجود ندارد. در قدم نخست، تداوی اعتیاد یک امر مهم است، اما این افراد بعد از تداوی باید تحت مراقبت نگه داشته شوند؛ یعنی برایشان شغل ایجاد شود تا مصروف باشند. اگر برایشان کار نباشد، بار دوش جامعه شده و از این‌که یک سابقهٔ خوب ندارند، با طعنه‌های اجتماعی روبه‌رو می‌شوند.»
این نگرانی‌ها در حالی مطرح می‌شوند که وزارت داخله حکومت طالبان اعلام کرده است که در سه سال گذشته ۱۰۰ هزار معتاد تداوی شده‌اند که ۹۵ درصد آنان بهبود یافته‌اند.
عبدالرحمن قاسمی، معین مبارزه با مواد مخدر وزارت امور داخله، روز جمعه ۱۴ جدی به رسانه‌ها گفته است که از هر ده نفر افغان یک تن به مواد مخدر معتاد است و شمار معتادین در این کشور حدود ۴ میلیون تن تخمین شده است.
افغانستان یکی از کشورهایی است که سطح تولید مواد مخدر در آن بلند پنداشته می‌شود. با وجود اعلام حکومت طالبان مبنی بر ممنوعیت کشت کوکنار در سال ۲۰۲۲، ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر و جرایم ملل متحد گفته است که کشت کوکنار در افغانستان در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال ۲۰۲۳ میلادی ۱۹ درصد افزایش یافته است.
همچنان در چارچوب استراتژی سازمان ملل متحد که حدود ۱۸ ماه پیش، از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ میلادی، برای افغانستان طرح شده، آمده که با وجود نشر گزارش‌ها در رابطه به کاهش کشت کوکنار، تعداد معتادان مواد مخدر در این کشور در حال افزایش است.
در استراتژی تازهٔ این سازمان گفته شده که از میان بیش از سه میلیون معتاد مواد مخدر در افغانستان، تنها سی هزار تن آنان به امکانات تداوی ترک اعتیاد دسترسی دارند.