بسیاری از افغان‌ها به این موضوع توجه نمی‌کنند و یک فرزند بعد از دیگر به دنیا می‌آورند، در حالی که قادر به تأمین نیازهای آن‌ها نیستند و برخی از آن‌ها دچار سوءتغذیه می‌شوند.
رحیم الله، باشنده شهر کابل: پرورش و رسیدگی مناسب فرزندان بسیار سخت شده است.
رحیم الله، باشنده شهر کابل، پدری که دارای شش فرزند است می‌گوید با این تعداد، پرورش و رسیدگی مناسب فرزندان بسیار سخت شده است.
"داشتن تعداد زیاد فرزندان به واقعیت در سراسر جهان دشوار است، به ویژه در افغانستان."
او بیشتر می‌گوید: " نه درس وجود دارد و نه حرفه‌ای، به ویژه اگر دختران باشند، زیرا دختران اجازه تحصیل ندارند. بنابراین زندگی والدین نیز بسیار دشوار می‌شود. اینجا هیچ زمینه خوبی برای یک چیز فراهم نیست. ما در وعده‌های غذایی سه‌گانه فقط یک بار غذا داریم."
رحیم الله می‌گوید زمانی که شغل داشت، زندگی‌اش بهتر بود و با توجه به درخواست همسر و خانواده‌اش صاحب شش فرزند شد.
شیر احمد، پدر هشت کودک از ولایت کنر، به رادیو آزادی گفت که به دلیل وضعیت نامناسب اقتصادی، اخیراً پسر چهار ساله‌اش دچار سوءتغذیه شده است:
" پسر چهار ساله‌ام به شدت دچار سوءتغذیه شده است. اینجا کار و بار وجود ندارد که ما بتوانیم برای آن‌ها (فرزندان) غذای مناسب تهیه کنیم. در وضعیت بدی قرار داریم."
حکیم الله، ساکن ولایت ننگرهار و پدری با سه فرزند، می‌گوید که با توجه به شرایط کنونی افغانستان، هرچه تعداد فرزندان کمتر باشد، رسیدگی به آن‌ها آسان‌تر است .
" من خودم سه فرزند دارم و بین هر یک از آن‌ها دو سال فاصله است. داشتن فرزندان کمتر بسیار بهتر است؛ نه فشار ذهنی بر خانواده وجود دارد و باعث پیشرفت در جامعه می‌شود. مشکلات صحی نیز برایشان پیش نمی‌آید و همچنین فشار اقتصادی زیادی بر ما و جامعه وارد نمی‌شود."
افرادی که یک بار زایمان کرده‌اند باید سه سال فاصله بگذارند و اگر کسی فرزندش را در رحم از دست داده باشد، باید حداقل شش ماه فاصله رعایت کند.
داکتران تأکید می کنند که زایمان کمتر و رعایت فاصله بین ولادت‌ها نه تنها از نظر صحی حیاتی است، بلکه به گفته آن‌ها از مشکلات احتمالی در بسیاری بخش های زندگی نیز پیشگیری می‌کند.
دکتر سونیتا بهرام، متخصص بخش نسایی-ولادی، به رادیو آزادی گفت:
"در ولادت‌های طبیعی باید دو سال فاصله باشد. افرادی که یک بار زایمان کرده‌اند باید سه سال فاصله بگذارند و اگر کسی فرزندش را در رحم از دست داده باشد، باید حداقل شش ماه فاصله رعایت کند. تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که فرزندان کمتری دارند و فاصله بین آن‌ها را رعایت کرده‌اند، فرزندانشان ذهنیت بهتری دارند و بهتر تربیت می‌شوند. اگر اینگونه نباشد، هم فرزندان و هم سلامت جسمی، روحی و روانی مادر تحت تأثیر منفی قرار می‌گیرد."
قابل ذکر است که پس از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، بیکاری و فقر در این کشور افزایش یافته و همچنین کمک‌های بین‌المللی کاهش یافته است که بسیاری از خانواده‌ها به ویژه خانواده‌های بزرگ را با مشکلات جدی مواجه کرده است.
بسیاری از کودکان در این کشور دچار سوءتغذیه شده‌اند.
چهار روز پیش، اداره هماهنگی امور بشردوستانه ملل متحد (اوچا) گزارش داد که در سال جاری میلادی تعداد کودکان زیر پنج سال دچار سوءتغذیه در این کشور به ۳.۵ میلیون نفر خواهد رسید.
اوچا همچنین در اواخر ماه دسمبر سال گذشته ابراز نگرانی کرده بود که امسال ۲۲.۹ میلیون نفر از مردم افغانستان که نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.
بر اساس برآورد اداره ملی احصائیه و معلومات افغانستان تحت کنترل طالبان، در حال حاضر حدود ۳۵.۷ میلیون نفر در افغانستان زندگی می‌کنند، اما مشخص نیست که چه تعداد آنان را کودکان تشکیل می دهند.