برخی از دانش‌آموزان دختر می‌گویند که امیدوار بودند در سال تعلیمی ۱۴۰۴ مکاتب به‌روی آنان دوباره باز شود.
بسیار متأسف هستم که به آرزوی خود نمی‌رسم.
مهرماه صافی یکی از این شاگردان است.
«یکی از آرزوهایم در سال ۱۴۰۴ این بود که در مکاتب به‌روی دختران باز می‌شود و ما برویم به مکتب و درس بخوانیم، ولی در مکاتب باز هم به‌روی ما بسته است و بسیار متأسف هستم که به آرزوی خود نمی‌رسم.»
مهرماه به رادیو آزادی گفت، زمانی که طالبان در سال ۱۴۰۰ خورشیدی در افغانستان به قدرت بازگشتند، او صنف ۵ بود و توانست که فقط یک سال دیگر به مکتب برود.
او افزود که اگر از رفتن به مکتب محروم نمی‌شد، حالا صنف ۹ می‌بود.
امیدواری ما برای باز نشدن مکاتب دخترانه زیاد بود تا دختران بتوانند درس بخوانند.
یک معلم زن در افغانستان که بخاطر حساسیت موضوع از افشای نامش خودداری کرد، به رادیو آزادی گفت که انتظار داشت مکاتب به‌روی شاگردانش باز شود.
«امیدواری ما برای باز نشدن مکاتب دخترانه زیاد بود تا دختران بتوانند که درس و تعلیم خود را پیش ببرند؛ اما برعلاوۀ اینکه دروازه‌های مکاتب به‌روی دختران باز نشد، بلکه بر پسران محدودیت‌ها و شرایطی برایشان ایجاد شد که شاگردان پسر از صنف اول تا ۹ باید با پیراهن و تنبان آسمانی و کلاه سفید و از صنف ۱۰ تا ۱۲ با پیراهن و تنبان سفید و دستار باید به مکتب بیایند که این بسیار بالای روح و روان شاگردان تأثیر منفی گذاشته که اکثراً از رفتن به مکتب دلسرد شده‌اند.»
شهرزاد اکبر، رئیس سازمان حقوق بشری «رواداری» است.
او در شبکۀ ایکس (توییتر سابق) نوشته است که طالبان مراسمی را به‌مناسبت آغاز سال تعلیمی در کابل برگزار کردند که باز هم زنان و دختران حضور نداشتند.
خانم اکبر افزوده است، از اینکه زنان به‌اساس جنسیت‌شان در افغانستان از مکتب و پوهنتون منع شده‌اند، اندوهگین است و به‌گفتۀ او این «آپارتاید جنسیتی» است.
مقام‌های حکومت طالبان در این مراسم هیچ اشاره‌ای به آموزش دختران نکردند.
حبیب‌الله آغا، سرپرست وزارت معارف حکومت طالبان، در بخشی از سخنانش دربارۀ تغییر در نصاب آموزشی گفت محتوایی که با «دین و عنعنات جامعۀ افغانی» در تضاد باشد، حذف می‌شود.
وزارت معارف طالبان در ابتدا گفته بود که کار روی طرحی برای «ایجاد فضای امن برای آموزش دختران طبق شریعت اسلامی» ادامه دارد.
