نهادهای مختلف این سازمان، از جمله صندوق حمایت از کودکان ملل متحد (UNICEF)، سازمان صحی جهان (WHO)، برنامه‌ی غذایی جهان (WFP)، سازمان خوراک و زراعت ملل متحد (FAO) و صندوق جمعیت سازمان ملل (UNFPA)، روز یک‌شنبه ۲۵ ماه جوزا، در یک اعلامیه خبری مشترک گفته‌اند که سطوح بالای ناامنی غذایی در افغانستان، ۹ میلیون و ۸۰۰ هزار تن را در وضعیت سوء‌تغذیه شدید قرار داده است.
آنان این وضعیت را عمدتاً ناشی از اقتصاد شکننده و حوادث طبیعی مانند خشکسالی عنوان کرده‌اند.
در اعلامیه همچنین آمده است که از هر ۱۰ کودک در افغانستان، ۹ کودک – که حدود ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار کودک را در بر می‌گیرد – به تنوع غذایی مورد نیاز رشد دسترسی ندارند و دچار فقر غذایی هستند.
در ادامه آمده است که افغانستان در میان ۱۵ کشور دارای بالاترین آمار سوء‌تغذیه حاد کودکان در جهان قرار دارد و بیش از ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار کودک زیر پنج سال در این کشور دچار سوء‌تغذیه شدید هستند که از این میان، ۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تن در وضعیت تهدیدکنندۀ زندگی قرار دارند.
نهادهای مشترک سازمان ملل متحد افزوده‌اند که در عین حال، از هر ۱۰ زن، ۴ زن در افغانستان دچار سوء‌تغذیه هستند که اغلب در پاسخ‌دهی به آنان توجه کافی صورت نمی‌گیرد.
درخواست اقدامات قاطع و هماهنگ
این نهادها برای مقابله با بحران تغذیه کودکان و زنان در افغانستان، خواستار اقدامات قاطع، هماهنگ و چندسکتوری در بخش تغذیه شده‌اند.
در همین حال، شماری از خانواده‌ها در افغانستان می‌گویند که مشکلات اقتصادی، دسترسی آنان به غذای کافی را محدود کرده است.
کودکم را زیر تداوی گرفتم، صحت‌یاب که نشد، او را بستر کردم.
یک باشنده‌ی ولایت بغلان که نخواست نامش در گزارش ذکر شود، به رادیو آزادی گفت که به دلیل مشکلات اقتصادی، کودک دو ساله‌اش دچار سوء‌تغذیه شده است:
«فقط از شش ماه به این‌طرف کودکم را زیر تداوی گرفتم، صحت‌یاب که نشد، او را بستر کردم. در شفاخانه هم که بستر کردم، سرحال نشد. دوباره به خانه منتقلش کردم و بعد به مزار و برخی جاهای دیگر به تداوی بردم، تکلیف‌های زیادی را متقبل شدم؛ اما سر پا نشد. بالاخره در کلینیک برایش دوای سه‌ماهه دادند. کمی حالش بهتر شد؛ اما با آن‌که دوساله است، هنوز راه رفته نمی‌تواند.»
ضعیف و کاملاً سوء‌تغذی هستم.
یک زن باشنده کابل که او هم نخواست نامش در گزارش ذکر شود، درباره مشکلاتش چنین می‌گوید:
«همیشه دستم پیش همه دراز است. گاهی از یکی، گاهی از دیگری کمک می‌خواهم. مریض و پریشان هستم. در رفت‌وآمد و نشست‌وبرخاست در جامعه، دلم نمی‌خواهد با مردم باشم. می‌خواهم همیشه تنها باشم. به‌خاطر مشکلات، بر ذهنم زیاد فشار می‌آید. ضعیف و کاملاً سوء‌تغذی هستم. سنم زیاد نیست؛ اما از چهره‌ام به نظر می‌رسد که زن بسیار کلانی باشم. وضع اقتصاد من بسیار خراب است.»
نهادهای مختلف سازمان ملل متحد در اعلامیه مشترک خود همچنین هشدار داده‌اند که تغذیه نامناسب مادران نه‌تنها خطر مرگ‌ومیر آنان را افزایش می‌دهد، بلکه منجر به تولد نوزادان با وزن کم، تاخیر رشد و پیامدهای نامطلوب در کودکان می‌شود.
در ادامه گفته شده که زنان و کودکان بیشترین آسیب را از بحران گرسنگی در افغانستان می‌بینند، کشوری که بر اساس این اعلامیه، از هر ۵ خانواده، ۴ خانواده توان تهیه‌ی رژیم غذایی حداقلی را ندارند و بدون کمک‌های دوام‌دار غذایی، میلیون‌ها افغان به گرسنگی شدید و سوء‌تغذیه حاد گرفتار خواهند شد.
پیش از این، دفتر هماهنگی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد گفته بود که نزدیک به ۲۳ میلیون تن یا نیمی از جمعیت افغانستان به کمک‌های بشری نیاز دارند.