زنان بیوه در افغانستان از مشقت‌های زندگی خود شکایت دارند

به گفته این زنان، نبود فرصت‌های کاری، فشارهای اقتصادی و خلأ حمایت اجتماعی زندگی آنان را به بحران کشانیده است.

زهرا، یکی از زنان بیوه ساکن شهر کابل، می‌گوید که پس از سقوط نظام جمهوری مخلوع و بازگشت طالبان به قدرت، زندگی‌اش دچار بحران شده است.

او در گفتگو با رادیو آزادی دوشنبه ۲۳ جون به مناسبت روز جهانی زنان بیوه گفت که چند سال پیش همسرش را در یک حمله انتحاری در چهارراهی زنبق شهر کابل از دست داده است.

زهرا که پیش‌تر در وزارت دفاع حکومت پیشین مشغول کار بود، با روی کار آمدن طالبان وظیفه‌اش را از دست داده و اکنون بیکار است.

او می‌گوید که با دو دختر خود در یک خانه کرایی زندگی می‌کند و در حالی که هیچ منبع درآمدی ندارد، با چالش‌های شدید اقتصادی و دشواری‌های روزمره دست‌وپنجه نرم می‌کند.

"شوهرم درحادثه انتحاری شهید شده است، بیکار هستم کدام نان‌آور هم ندارم بسیار به مشکلات زیاد زندگی خود را پیش می‌برم همه وسایل خانه را فروختم به جزکالای جان ما درخانه مانده دیگرهمه چیز را به شمول فرش و ظرف فروخته ومصرف کردیم، اکنون صاحب خانه آمده که کرایه خانه را پرداخت کرده نمی‌توانی خانه را تخلیه کن حیران مانده‌ام که چه کنم."

نسرین، یکی دیگر از زنان بیوه در کابل، می‌گوید سه سال پیش از وزارت کار و امور اجتماعی برکنار شده و از آن زمان تاکنون با دشواری‌های فراوان زندگی می‌کند.

او که اکنون سرپرستی یک خانواده هفت‌نفری را بر عهده دارد، می‌گوید پس از تنقیص وظیفه، نه تنها فرصت شغلی جدیدی نیافته، بلکه تأمین نیازهای ابتدایی خانواده‌اش نیز به یک چالش تبدیل شده است.

"خودم نان‌آورخانواده هستم. پسرانم همه بیکارهستند، فعلا درخانه‌ها روز۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی پاکاری و کالاشویی می‌کنم. مشکلات بی حد زیاد است بسیار یک شرایط خراب سرم آمده است حیران ماندیم که چه کنم."

دراین حال شماری از فعالان حقوق زن نیز وضعیت زنان افغان به ویژه زنان بیوه را بحرانی خوانده و تاکید می‌کنند که این زنان باید مورد حمایت جدی قرار بگیرند.

رقیه ساعی یکی از این فعالان به رادیو آزادی گفت: "زنان بیوه که خود سرپرست و نان آورخانواده‌های خود هستند، ولی متاسفانه با بدترین وضعیت دست وپنجه نرم می‌کنند و از تمام حقوق انسانی شان محروم هستند، اول در افغانستان زمینه کار مساعد نیست و بعدا هم اجازه کار ندارند، پس با بدترین و وحشتناک ترین وضعیت شب وروز شان را سپری می کنند."

۲۳جون برابر با روزجهانی زنان بیوه است .

سازمان ملل متحد به این مناسبت در ویب سایت خود نوشته که برای بسیاری از زنان، از دست دادن شریک زندگی تنها آغاز مسیری دشوار برای بدست آوردن حقوق ابتدایی و حفظ کرامت انسانی‌شان است.

در ادامه آمده که با وجود این‌که بیش از ۲۵۸ میلیون بیوه در سراسر جهان وجود دارد، این زنان اغلب در جوامع نادیده گرفته شده‌اند و از حمایت لازم برخوردار نبوده‌اند.

سازمان ملل متحد همچنان گفته در حال حاضر در نتیجه جنگ‌ها، مهاجرت، ناپدید شدن مردان و بیماری کووید-۱۹، ده‌ها هزار زن به تازگی بیوه شده یا همسران شان مفقود شده‌اند و به همین دلیل باید تجربه‌ها و نیازهای خاص بیوه‌ها و خواسته های آنان در اولویت قرار گیرد.

برخی از آگاهان امور اجتماعی برای حل مشکلات زنان بیوه درافغانستان بر ایجاد فرصت های شغلی و توانمند سازی برای زنان بیوه تاکید می کنند.

عبدالرازق عدیل یکی از این آگاهان درمورد به رادیوآزادی گفت: "وضعیت زنان بیوه در افغانستان متاسفانه یک بحران انسانی عمیق است که ریشه در دهه‌ها جنگ ساختارهای سنتی ونبود حمایت دولتی دارد،تمرکز به توانمند سازی اقتصادی ازطریق آموزش حرفه‌ای وایجاد فرصت های شغلی درکنارحمایت های حقوقی و اجتماعی کلید اصلی برای این زنان بیوه است."

بر اساس معلومات دو سال قبل وزارت شهدا و معلولین حکومت طالبان، ۸۰ هزار زن بیوه و ۳۵۰ هزار یتیم در افغانستان ثبت شده که به گفته مسئولان این وزارت تلاش می‌‌شود تا با توزیع کمک‌های نقدی شرایط زندگی مطلوب برای آنان فراهم شود.

اما برخی نهاد ها پیش از این گفته که تعداد زنان بیوه در افغانستان بیشتر از آمار رسمی ارائه شده است.

روزجهانی زنان بیوه درحالی فرا رسیده که بسیاری از زنان بیوه و بی سرپرست درافغانستان که در اداره های مختلف دولتی و موسسات بین المللی وظیفه داشتند ، پس ازحاکمیت دوباره حکومت طالبان به دلیل وضع محدودیت ها برکار زنان از وظایف شان برکنار شده وبا مشکلات شدید اقتصادی دست وپنجه نرم می کنند.