به گفتهٔ دکانداران، مارکیت کارخانو نیز شامل این هشدارها میشود؛ جایی که به گفتهٔ آنان، بیش از نیمی از سرمایهگذاران و کسبه کاران آن را افغانها تشکیل میدهند.
این افغان ها میافزایند که نهتنها پول های پرداختشده به نام «سرقفلی» دکانها پس داده نمیشود، بلکه اجناس تجارتی به ارزش میلیونها روپیه نیز در محل باقی مانده و کسی حتی آنرا به تاوان هم خریداری نمیکند.
پرویز یکی از دکانداران در مارکیت "پیران" کارخانو، یکشنبه ۲۸ دسمبر به رادیو آزادی گفت که سرقفلی حقی است که از مستاجر اماکن تجاری در برابر سوءاستفاده مالک محافظت میکند و ارزش کسبوکار را حفظ میکند، به گفته او، این حق، اما اکنون نادیده گرفته شده است.
در اینجا سرمایهگذاری به ارزش صدها هزار روپیه انجام دادهایم و سرقفلی دکانها را پرداختهایم، اما حکومت میخواهد که دکانها را رها کنیم
"من دکان قالینفروشی دارم، ما در اینجا سرمایهگذاری به ارزش صدها هزار روپیه انجام دادهایم و سرقفلی دکانها را پرداختهایم، اما حکومت میخواهد که دکانها را رها کنیم و این کاروبارها را متوقف بسازیم. اینگونه ممکن نیست، زیرا پول های سرقفلی دکانهای ما چه میشود؟ اجناس ما چه میشود؟ اکنون این اجناس به فروش نمیرسد، بنابراین لازم است به افغانها مدتی فرصت داده شود تا بتوانند بهتدریج کاروبارهایشان را جمعآوری کرده و به آرامی از این مکانها خارج شوند."
آنان میگویند که این هشدار از سوی مالکان مارکیتها بهگونهٔ شفاهی گفته شده و هیچگونه اطلاعیهٔ کتبی که تاریخ مشخصی در آن درج شده باشد، به آنان سپرده نشده است؛ اما به آنان ابلاغ شده که این اقدام به دستور حکومت پاکستان صورت میگیرد.
در همین حال، شورای سرتاسری مهاجران افغان در خیبرپشتونخوا میگوید که نهتنها در مارکیتهای کارخانو، بلکه در نمکمندوی، اندر شیر، صدر بازار و سایر بخشهای شهر پشاور نیز تاجران افغان با مشکلات مشابه روبهرو هستند.
بریالی میاخیل، مسئول این شورا، به رادیو آزادی گفت: "به نمکمندوی رفتهاند، از آنجا مردم را بازداشت کرده و دیپورت کردهاند. اندر شیر هم همین وضعیت را دارد. آنان باید یک طرزالعمل مشخص میساختند و بر اساس همان طرزالعمل این روند را پیش میبردند. هیچگونه پالیسی مشخصی برای افغانها وجود ندارد و وضعیت بسیار خراب است. اکنون در مارکیت های کارخانو، سرمایهگذاری افغانها به صدها میلیون روپیه میرسد. مردم برای دکانها سرقفلی پرداختهاند، اما این موضوع برای آنان اهمیتی ندارد و این را تنها مشکل مهاجران افغان میدانند و به آن توجهی نمی کنند."
او افزود که افزون بر این، در کمپهای مهاجران افغان در بخشهای مختلف خیبرپشتونخوا، در نزدیک به دو ماه گذشته تمامی سهولتها، بهشمول برق و آب، قطع شده و مهاجران افغان مقیم این کمپها اکنون هیچ راهی جز ترک این مناطق ندارند.
هیجگونه پالیسی مشخصی برای افغانها وجود ندارد و وضعیت بسیار خراب است
بهتازگی شماری از رسانههای پاکستانی، از جمله «اکسپرس تریبون»، به تاریخ ۲۷ دسمبر گزارش دادهکه بر اساس دستورالعملهای حکومت پاکستان، آخرین مهلت تخلیهٔ کمپهای مهاجران افغان ۳۰ دسمبر تعیین شده است.
در این گزارش آمده است که مقامهای محلی در صوابی به باشندگان دو کمپ مهاجران افغان گفتهاند که باید تا این تاریخ کمپها را تخلیه کرده و خارج شوند و در غیر آن، این کمپها به تاریخ ۳۱ دسمبر در جریان یک سلسله عملیات تخریب خواهند شد.
میرزا محمد، یک مهاجر افغان ساکن کمپ جلاله در مردانِ خیبرپشتونخوا، روز یکشنبه ۲۸ دسمبر به رادیو آزادی گفت که از میان صدها خانوادهای که در این کمپ زندگی میکردند، اکنون تنها دهها خانواده باقی ماندهاند و این هم بهخاطر ناچاری بوده است.
او گفت: "از این کمپ تقریباً همه رفتهاند، تنها تعداد اندکی باقی ماندهاند و آنها هم از روی مجبوریت شدید. عموما کسانی که از کابل اند هنوز ماندهاند و مردم دیگر ولایتها رفتهاند. برخی مریض هستند، برخی پول کرایه ندارند و برخی دیگر بهدلیل سردی هوا نمیتوانند بروند، چون در آنجا جای بودوباش ندارند. امید ما این است که این فصل زمستان را به ما فرصت بدهند و ما خود در بهار خواهیم رفت."
این در حالی است که در چند ماه اخیر، روند بازداشت و اخراج مهاجران افغان در پاکستان بهگونهٔ بیسابقه شدت یافته است.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) و سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) روز جمعه، ۲۶ دسمبر، در یک گزارش مشترک اعلام کردند که در فاصلهٔ زمانی ۱۴ تا ۲۰ دسمبر، ۴ هزار و ۴۲۲ افغان بازداشت شدهاند؛ رقمی که در مقایسه با هفتهٔ پیش از آن، افزایش ۱۴ درصدی را نشان میدهد.
بر بنیاد این گزارش، در میان افراد بازداشتشده، دارندگان کارت «پیاوآر»، دارندگان کارت «ایسیسی» و همچنان افراد فاقد اسناد قانونی شامل هستند.
«یو ان اچ سی آر » همچنین در گزارشی که به تاریخ ۲۴ دسمبر منتشر کرد، گفت که در جریان سال روان میلادی ، شمار افغان های که از پاکستان به افغانستان بازگشتهاند، از یک میلیون تن فراتر رفته است.
به گفتهٔ این کمیشنری، افغانها در پاکستان با محیطی ناامن و نامناسب روبهرو هستند که شامل بازداشت، اخراج اجباری، ضبط اسناد و باج گیری میشود.
