مراسم ادای احترام و وداع با فیدل کاسترو در هاوانا

ده‌ها هزار تن از شهروندان کیوبا، برای آخرین بار به فیدل کاسترو رهبر پیشین آن کشور ادای احترام می‌کنند.

کاسترو روز جمعه به عمر ۹۰ سالگی درگذشت.

او برای تقریباً پنج دهه کیوبا را رهبری کرد و در سال ۲۰۰۶ میلادی، قدرت را به برادرش راول کاسترو واگذار کرد.

ادای احترام و وداع با خاکستر جسد فیدل کاسترو رهبر پیشین کیوبا آغاز شده‌است.

ده‌ها هزار تن روز دوشنبه در گروه‌های بزرگ در منطقه مرکزی شهر هاوانا گرد هم آمدند و از رهبر کشور ‌شان یادبود کردند.

کاسترو به عنوان رهبر انقلابی و سیاسی نزد شمار زیادی از مردم کیوبا ارزش دارد.

فیلکس گومیز یک باشنده هاوانا می‎گوید، برایش پذیرش مرگ کاسترو دشوار است.

وی افزود:

"خیلی خبر تأسف‌بار است. این چیزی است که بالاخره می‌آمد، زیرا همه ما یک روز باید بمیریم اما گاه و ناگاه، پذیرش خبر مرگ افرادی مثل کاسترو دشوار است."

برای بریتا کورالیس، باشنده دیگر هاوانا هم آسان نیست که خبر مرگ رهبر کیوبا را تحمل کند.

او می‌گوید، کارنامه‌های فیدل کاسترو برای همه کیوبایی‌ها ماندگار خواهد بود:

"من آمده‌ام که با قوماندان کاسترو برای آخرین بار ببینم. خیلی تأسف‌بار است اما باور دارم که یاد‌هایش برای همیش با ما خواهد ماند."

خاکستر جسد فیدل کاسترو در یک ظرف خاص نگهداری می‎شود و در چهار راه انقلاب شهر هاوانا گذاشته شده‌است.

مراسم رونمایی مردم با کاسترو دیروز آغاز شد و امروز هم ادامه خواهد یافت، سپس باشنده‌های هاوانا در میدانی گردهم خواهند آمد که فیدل کاسترو بر ضد امریکا و ترویج اندیشه‌های مارکسیستی سخنرانی کرده‌بود.

کاسترو روز جمعه به عمر نود سالگی درگذشت و جسدش روز شنبه سوزانده شد.

یک مجسمه فیدل کاسترو از جوانی‌اش که تفنگی در دست دارد و ارتفاعش به نُه طبقه می‌رسد، در برابر موزیم ملی هاوانا و میدان آزادی کیوبا قرار داده شده‌است.

ماتم ملی به یادبود از کاسترو برای نُه روز در نظر گرفته شده که در چهارم دسمبر با دفن خاکستر او در شهر سانتیاگو پایان می‎یابد.

فیدل کاسترو در سال ۲۰۰۶ میلادی به دنبال بیماری از رهبری حکومت کیوبا کنار رفت و جایش را برادرش راول کاسترو گرفت.

رهبران کشور‌های مختلف فردا برای ادای احترام به کاسترو به کیوبا خواهند رفت، اما روسیه که از دوستان محدود کیوبا به شمار می‌‍‌‌‎رود، گفته که رئیس جمهور ولادیمیر پوتین قصد رفتن به هاوانا را ندارد.

این در حالیست که گروه‌های حقوق بشر می‎گویند، کاسترو برای این‌که نزدیک به ۵۰ سال در قدرت ماند، با ایجاد یک دولت استبدادی یک حزبی هزاران تن از ناراضیانش را به زندان افگند و آزادی بیان را سرکوب کرد.

این گروه‌ها می‌افزایند، نظامِی را که کاسترو بنیان گذاشت، هنوز هم به سرکوب حقوق بشر در کیوبا ادامه داده‎است.

ولی با آن‌هم، کارشناسان حقوق بشر می‎گویند، کاسترو چنان یک نظامِ سرکوب‌گر را ایجاد کرده‌بود که از هر گونۀ مخالفت با آن جلوگیری می‎کرد.

کاسترو در سال ۱۹۵۹ به قدرت رسید و اندک پس از آن اراده خود در مورد عدم تحمل کوچکترین نارضایتی در برابر نظامش را برملا ساخت.

همان بود که کاسترو صدها تن از اعضای حکومت برکنار شده را از طریق محاکمه‌های نمایشی و نیز اعدام‌ها از بین برد.

جامعه جهانی ازین اقدامات کاسترو سخت انتقاد کرد، ولی پاسخ کاسترو آشتی ناپذیر بود، این‌که عدالت انقلابی استوار به احکام قانونی نیست بلکه استوار بر اعتقادات اخلاقی است.

گزارش: جاوید نعیمی