تهدید داعش؛ 'اهل سیکهـ و هنود افغانستان را ترک می‌کنند'

اقلیت سیکهـ و هندو در افغانستان در سایۀ تهدید جنگجویان شاخۀ ولایتِ خراسان گروه دولت اسلامی معروف به داعش به سر می‌برند.

برخی از آنان می‌گویند، در فکر ترک افغانستان هستند.

فری کهور از اقلیتِ سیکهـ افغانستان است. او می‌گوید: "ترس و هراس در دل همۀ ما جای گرفته که شاید باز هم بالای ما حمله صورت گیرد."

او پدرش راهول سینگهـ را حدود دو سال پیش در حملۀ انتحاری جنگجویان وابسته به داعش در شهر جلال آباد مرکز ولایت ننگرهار از دست داد. فری حالا می‌گوید، از جنگجویان داعش در افغانستان بسیار می‌ترسد.

در آن حمله ۱۹ تن جان باختند که ۱۳ تن‌شان مربوط به اقلیت سیکهـ و هندوی افغانستان بودند. گروه داعش مسئولیت رویداد را پذیرفته بود.

شاخۀ خراسانِ گروه داعش در سال ۲۰۱۵ در مناطق سرحدی میان افغانستان و پاکستان ظهور کرد و اندکی بعد به مناطقی در ننگرهار راه یافت. تقریباً یک سال پیش از آن، این گروه مناطق وسیعی را در سوریه و عراق تصرف کرد و خلافت اسلامی خود خوانده‌اش را اعلام کرده بود.

اما رویداد ننگرهار یگانه حمله به جماعت سیکهـ و هندو نبود.

در آخرهای مارچ امسال مهاجمان مسلح وارد عبادتگاه سیکهـ‌ها در منطقۀ شوربازار در پایتخت کابل شدند. آنان کودکان، زنان و مردان را که سرگرم عبادت بودند، به رگبار بستند.

مراسم آتش‌سپاری کشته‌شده‌گان سیکهـ‌ ها در کابل برگزار شد

در آن رویداد دستکم ۲۵ تن به شمول کودکان جان دادند و یکبار دیگر گروه داعش مسئولیت حمله را پذیرفت.

فری کهور به رادیو آزادی گفت که پس از حملۀ ماه مارچ به عبادتگاه سیکهـ‌ها در کابل، زندگی‌شان دگرگون شده، به طوری که حتی جرئت ندارند از خانه بیرون شوند: " ما اصلاً مانند گذشته گشت‌وگذار کرده نمی‌توانیم و آنقدر ترس و هراس داریم که شاید حملۀ دیگری صورت گیرد و از دروازه‌های خانه‌های خود بیرون نمی‌رویم."

مادر، خواهر و برادر فری کهور در هند زندگی می‌کنند، اما او برای برآورده ساختن آرزوی پدرش هنوز هم با وجود ترس از حمله‌های داعش در کابل به سر می‌برد: " آرزوی پدرم بود که من باید شهادت‌نامه مکتب خود را از افغانستان به دست آورم. پدرم می‌گفت: 'افغان هستی و باید سند فراغتت از افغانستان باشد.' از این رو فعلاً در کابل هستم. تا سال آخر مکتب خود را به پایان برسانم، اما آنقدر ترس و هراس دارم که بیان کرده نمی‌توانم که شاید باز هم هدف حمله قرار بگیریم."

اما فری کهور که صنف دوازده مکتب است می‌گوید، پس از فراغت از مکتب او افغانستان را ترک خواهد گفت.

او می گوید، تقریباً تمامی اعضای خانواده‌های اهل سیکهـ و هنود افغانستان، که اکنون در کابل به سر می‌برند، تصمیم گرفته اند که پس از پایان محدودیت‌های ناشی از شیوع ویروس کرونا، کشور را برای همیش ترک کنند: "با خاتمۀ مکتب خود می‌خواهم از افغانستان بیرون شوم. سیکهـ‌ها و هندوهایی که در کارتۀ پروان فعلاً زندگی می‌کنند همه تصمیم گرفته اند، زمانی که محدودیت‌های گشت‌وگذار پایان یافت همه افغانستان را ترک کنیم."

در حال حاضر، حدود هزار خانوادۀ سیکهـ و هندو در افغانستان زندگی می‌کنند.

فری کهور می‌گوید، حدود پنجاه خانوادۀ سیکهـ افغان در ساختمانِ در منطقۀ کارتۀ پروان شهر کابل زندگی می‌کنند که محافظت شان بر دوش نیروهای امنیتی افغان است.

افغان‌های اهل سیکهـ در حال آتش زدن اجساد اقارب شان که در حمله مسلحانه کابل کشته شدند.

به گفتۀ او، آن‌ها به خاطر تهدیدهایی موجود، به دستور ندریندر سینگهـ خالصه یگانه عضو‌ شان در پارلمان افغانستان به این ساختمان برده شده‌اند.

ایشورداس نویسنده و مسئول شورای مهاجرین سیکهـ و افغان در جرمنی به رادیو آزادی گفت که حملۀ مارچ بسیاری از اعضای این جماعت را ناامید ساخته است: "حمله بالای درمسال امید ما را قطع کرد، امیدی که عبادتگاهِ ما جای امن است و کسی بالای عبادتگاه ما حمله نخواهد کرد بر حریم آن تعرض نخواهد کرد از بین رفت و این یک ترس و نگرانی شدید را بین سیکهـ‌ها و هندو‌های افغان به بار آورد که در آینده چی باید کرد؟"

بسیاری از خانواده‌های سیکهـ و هندوی افغان در حال حاضر به هند پناه برده اند.

دیا سینگهـ انجانِ نویسندۀ سیکهـ است که از پنج سال به این‌سو به افغانستان سفر نکرده و در هند زندگی می‌کند.

او می‌گوید، دوری از وطن برایش دشوار است، اما به دلیل ناامنی و تهدید گروه داعش نمی‌تواند به افغانستان بیاید.

شماری از اهل سیکهـ افغانستان تابوت یکی از عزیزان شانرا که در حمله مسلحانه گروه داعش در کابل کشته شد حمل می‌کنند

او به رادیو آزادی بیشتر گفت:"خودم در هند هستم و مانند من بسیاری از سیکهـ‌ها و هندوهای افغان در هند زندگی می‌کنند و خواهان برگشت به افغانستان هستند، اما وضعیتِ امنیتی به ما اجازه برگشت نمی‌دهد. چندی پیش از طریق تلویزیون حملۀ داعش بر مراسم جنازه در ننگرهار را دیدم و حمله بر مادران و کودکان نوزاد را دیدم خون گریستم بسیار متأثر شدم."

مقام‌های افغان پیوسته گفته اند که جنگجویان وابسته به داعش در افغانستان تضعیف شده اند. اما این گروه همچنان دست به حمله زده است. به طور مثال، گروه داعش به تازگی مسئولیت حمله بر موتر کارمندان تلویزیون خصوصی خورشید را به عهده گرفت. در آن حمله دو خبرنگار و یک کارمند این تلویزیون جان دادند و چندین تن دیگر زخمی شدند.

مراسم خاک سپاری ضمیر امیری خبرنگار تلویزیون خورشید

افغانستان در ۱۲ می امسال شاهد دو حملۀ مرگبار بود: یکی به شفاخانۀ در غربِ شهر کابل و دیگری هم به مراسمِ جنازه در ولسوالی خیوه در ننگرهار که به کشته شدن ده‌ها غیرنظامی از جمله زنان و کودکان انجامید.

گروه داعش مسئولیت حمله بر مراسمِ جنازه در ولایت ننگرهار را پذیرفت، اما مسئولیت حمله بر زایشگاه در کابل را هنوز کسی نپذیرفته است.

زلمی خلیل‌زاد نمایندۀ ویژۀ ایالات متحده برای صلح افغانستان در توییتر رسمی‌اش گروهِ داعش را مسئول دانست و آن را تهدیدی برای افغانستان و جهان خواند.

نریندر سینگهـ خالصه

ندریندر سینگهـ خالصه یگانه عضو اقلیت سیکهـ و هندوی افغانستان در پارلمان هم معتقد است که جنگجویان گروه داعش"تهدید بزرگ" اند نه تنها به اقلیت‌ها بلکه به همه شهروندان افغانستان.

او به رادیو آزادی گفت:"تمامی اتباع و ملت افغانستان زیر تهدید قرار دارند، داعش به طفل و زن رحم ندارد. سیکهـ‌ها و هندوهای افغان یک اقلیت خرد اند که در حملات داعش درد زیادی را تجربه کرده اند. نخست در ننگرهار بعد در عبادتگاه در شهر کابل پس این گروه برای همه تهدید یکسان است."