شماری از دانش آموزان دختر میگویند دیگر امیدی برای بازگشایی مکاتبشان باقی نمانده است.
فرحناز شاگرد صنف دهم در یکی از مکتبهای شهر کابل است.
او با گذشت ۲۴ روز از آغاز سال جدید تعلیمی خانه نشین شده و چشم به راه بازگشایی مکاتب دختران بالاتر از صنف ششم است.
فرحناز به رادیو آزادی گفت، فکر نمیکند که مکاتب متوسطه و لیسه دختران دوباره باز شوند و دختران بتوانند به مکتب بروند: "متاسفانه مکتبهای ما شروع نشد، سرنوشت ما نامعلوم است و فکر میکردم حداقل یک امیدی در دل ما باشد اما همان امید هم به نظر من در دل دختران نمانده."
فرحناز میگوید تحصیل و کار حق زنان و دختران افغان است، حقی که شمار زیاد زنان و دختران از آن محروم شده اند.
دانش آموزان دختر بالاتر از صنف ششم زمانی خانه نشین شدند که حکومت طالبان در نخستین روز سال تعلیمی ۱۴۰۱ حق درس خواندن و مکتب رفتن را از آنان گرفت، پس از آن گلوهای زیادی در گوشه و کنار دنیا صدای این دختران شدند که تاکنون هم سکوت نکرده اند.
در تازهترین مورد شارلوت سلنت دبیرکل شورای پناهندگان دنمارک در گفتگویی با فرانس پرس بسته بودن دروازههای مکتبهای دختران بالاتر از صنف ششم را ناراحت کننده خواند: "ما از دیدن گامهای تازه در زمینۀ آموزش متوسطه برای دختران در این کشور بسیار ناراحت هستیم. من فکر میکنم برای اینکه افغانستان به جلو برود، به همه منابع کل جمعیت در این کشور به طور کلی نیاز دارد و سپس مسئلۀ درست اینجا است که ما به زنان نیاز داریم که بتوانند به اقتصاد کمک کنند."
بیشتر در این باره:
نهاد میرمن کلتوری و حزب عدالت و توسعه خواستار بازگشایی مکاتب دختران شدند
او همچنان جهان را مخاطب قرار داد که نباید کشورهایی را به دست فراموشی بسپارند که از جنگهای پیشین آسیب دیده اند.
با این همه تا کنون از طرف حکومت طالبان برای دانش آموزان و آموزگاران چشم انتظار هیچ خبر خوشی در راه نبوده. وزارت معارف حکومت طالبان پیش از این گفته است که منتظر دستور رهبریشان در پیوند به بازگشایی دروازههای مکاتب به روی تمام دختران است_دستوری که روشن نیست چه زمانی داده خواهد شد.