پس از آن که طالبان دروازه‌های مکتب‌ها و پوهنتون‌ها را به روی دختران افغان بستند، شماری از افغان‌ها در داخل و خارج از افغانستان از ایجاد پوهنتون‌ها و مراکز آنلاین خبر دادند.
اما شماری از دختران محروم از آموزش و تحصیل در واکنش به این اقدام می‌گویند، با آنکه آموزش آنلاین یک فرصت است، اما نظر به مشکلاتی که دامنگیر دختران در افغانستان است، آنان نمی‌توانند از این فرصت استفاده کنند.
این دختران که در برنامۀ "فکر نو" رادیوآزادی صحبت می‌کردند، گفتند که ایجاد پوهنتون‌ها و مکاتب آنلاین در افغانستان یک تجربۀ ناکام است و نمی‌تواند خلای ایجاد شده را پر کند.
زهرا حمیدی، یکی از این دختران گفت که دختران افغان با مشکلات سخت اقتصادی روبه‌رو هستند و در نبود درآمد نمی‌توانند از این فرصت پیش آمده استفاده کنند:
"پدری که در روز صد تا دو صد افغانی پیدا کرده نمی‌تواند، چگونه برایمان پول بدهد که ما درس آنلاین بخوانیم، من می‌خواستم که تحصیلم را ادامه دهم اما نمی‌شود از توان ما نیست و نمی‌توانم به گونۀ آنلاین درسم را به پیش ببرم در گذشته ما می‌توانستیم و همۀ ما وظیفه داشتیم و می‌توانستیم که درآمد داشته باشیم."
یکی دیگر از دختران محروم از تحصیل که نخواست هویتش فاش شود، گفت که در یکی از پوهنتون‌های آنلاین ثبت نام کرده ولی به دلیل مشکلات مختلف نتوانسته در درس‌های آنلاین حضور یابد:
"اینجا مشکلات زیادی وجود دارد، ما نمی‌توانیم به اینترنت دسترسی داشته باشیم، بیشتر مردم برای دسترسی به اینترنت از وای فای استفاده می‌کنند، چون اینترنت وای فای خوبتر است اما وقتی برق نباشد ما نمی‌توانیم به وای فای دسترسی داشته باشیم. همین مشکلات باعث شد خودم که می‌خواستم در بخش دیپلوماسی ماستری خود را بگیرم متاسفانه که نتوانستم اشتراک کنم."
این دختران می‌گویند که باید برای آموزش دختران افغان یک راه حل بنیادی جستجو شود تا دختران محروم از تحصیل و آموزش آزادانه به تحصیل‌شان ادامه دهند.
مینه ممتاز، خبرنگار و فعال مدنی از مردم می‌خواهد که برای باز شدن دروازه‌های آموزش و تحصیل به روی دختران صدای‌شان را بلند کنند:
"ما تنها با شعار می‌گوییم که مکاتب باز شود، اما هیچ کس اقدام عملی نکرده است، چرا وقتی قران در یکی از کشورهای غربی به آتش کشیده می‌شود همه صدا بلند می‌کنند ولی بخاطر محتویات قران کسی صدا بلند نمی‌کنند، وقتی که اولین سورۀ قرآن اقرأ است یعنی بخوان وقتی ما از خواندن محروم شده‌ایم، چرا کسی صدا بلند نمی‌کند."
طالبان پس از حاکمیت دوباره در افغانستان محدودیت‌های سختگیرانه‌ای را علیه زنان وضع کرده اند. در نخست دروازه‌های مکاتب بالاتر از صنف ششم را به روی دختران بستند و اخیراً زنان و دختران را از رفتن به پوهنتون‌ها منع کردند.
طالبان همچنان مانع کار زنان و دختران در اداره‌های غیردولتی و بیشتر اداره‌های دولتی شده اند.
با وجود واکنش‌های گسترده به این محدودیت‌ها، طالبان تا به حال از این تصمیم‌هایشان عقب‌نشینی نکرده اند.