برخی از باشندههای شهر کابل میگویند که حکومت طالبان به دلیل عدم پرداخت محصول صفایی،خانههای شان را مهر و لاک کرده است.
مالک یک خانه در ناحیه یازدهم شهر کابل که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نام اش در گزارش گرفته شود روز دوشنبه به رادیو آزادی گفت که به علت مشکلات اقتصادی نتوانسته بود مبلغ حدود یک هزار افغانی پول سالانه محصول صفایی را بپردازد.
"نتوانستم پول آن را بپردازم، خانه ما را مهرولاک کردند و تنها از ما نی خانههای بسیار از همسایههای ما را هم بستند، تا این که پول صفایی را تحویل کردیم و خانه را باز کردند."
گفته میشود که پیشتر از این، طالبان شماری از خانهها را در منطقه “سرتپه” کارته نو شهر کابل نیز به دلیل باقیداری پول صفایی مسدود کرده بودند.
به گفته شماری از باشندههای این منطقه کسی حق نداشت در این خانهها را باز کند و خانوادهها در داخل، به گونه زندانیها به سر میبردند.
یک باشنده کارته نو شهر کابل که از گفتن نام اش خودداری کرد به رادیو آزادی گفت که خانه اش از سوی ریاست شاروالی کابل در کنترل طالبان چندی پیش مهر و لاک شده بود.
"در سر تپه کارتهی نو، خانهها مهرولاک شدند، مردم کارتهی نو از بیچارگی و ضعف اقتصادی نمیتوانند پول صفایی را بپردازند، کار و بار نیست، مردم سابق تقاعدی داشتند و حالا ندارند."
پیش از این، ساکنان برخی مناطق و ولایات دیگر نیز گزارش داده بودند که طالبان ورقهای را برای پرداخت هزینههای صفایی در عقب دروازه خانههای شان نصب کرده اند.
شماری از باشندهگان شهر چاریکار، مرکز ولایت پروان، گفته بودند که طالبان برای آنان ضربالاجل یک هفتهیی تعیین کرده بودند تا هزینه ۲۰ ساله صفایی شهر را پرداخت کنند.
نعمتالله بارکزی، سخنگوی شاروالی کابل حکومت طالبان به پرسشهای رادیو آزادی در مورد پاسخ نگفت.
محصول صفایی یکی از عواید شهری است که شاروالیها برای ارائه خدمات نظافتی و مدیریت زباله از مردم و اصناف جمعآوری میکنند.
بیشتر در این باره:
باشنده گان مکرویان ها شکایت دارند که مرکز گرمی ها روشن نشده واجازه گذاشتن بخاری را ندارندشاروالی کابل پول صفایی خانه ها را میخواهد؛ مردم: ما پول نان خود را نداریمنو اندیش: اهالی کابل باید در صفایی شهر همکاری کننداین محصول به بهبود پاکی شهر، جمعآوری زبالهها، و نظافت عمومی کمک میکند و معمولاً به صورت دورهای و مطابق با قوانین شهری دریافت میشود، پرداخت این محصول برای حمایت از خدمات شهری و محیط زیست شهری اجباری است.
اما تعدادی از افغانها، میگویند که در حال حاضر توانایی پرداخت آن را به دلیل بیکاری ومشکلات اقتصادی ندارند.