دبلیوافپی روز سهشنبه، ۲۵ فبروری، با نشر ویدئویی در شبکه ایکس «توییتر سابق» بر تداوم حمایتهای بشردوستانه از مردم افغانستان تأکید کرده است.
سمیر وانملی، مسئول منطقهای آسیا-پسفیک «دبلیوافپی»، در این ویدیو افزوده که آنان باید اطمینان حاصل کنند که کشورهای جهان مردم افغانستان را فراموش نکردهاند.
برنامه جهانی غذا پیشتر اعلام کرده بود که به دلیل کمبود بودجه، در زمستان امسال تنها نیمی از نیازمندان را در افغانستان تحت پوشش قرار میدهد و به جای ۱۴ میلیون نفر، فقط به ۷ میلیون نفر کمک غذایی خواهد کرد.
این در حالی است که شماری از زنان افغان میگویند که پس از وضع محدودیتهای طالبان و از دست دادن وظایفشان، با مشکلات جدی اقتصادی روبهرو هستند.
از زمانی که بیکار شدیم، وضعیت اقتصادی من خراب شده است.
یک بانو که نخواست نامش در گزارش ذکر شود و کارمند پیشین یکی از رسانهها در ولایت بلخ که اکنون بیکار است، در این مورد به رادیو آزادی گفت:
«از زمانی که بیکار شدیم، وضعیت اقتصادی من خراب شده است. من کسی بودم که مسئولیت خانواده را به عهده داشتم. پدرم فوت کرده و مسئولیت تمام نیازمندیهای خانه، بهشمول خرج مادر و برادرم، را به عهده داشتم. اما حالا که زمستان است، مشکلات اقتصادی من زیاد است و نمیتوانم ضرورتهای خانواده را پوره کنم.»
بیشتر در این باره: ملل متحد: شماری از خانوادهها در افغانستان به دلیل فقر؛ کودکانشان را بجای مکتب به جادهها فرستادهاند
در مورد آرد و روغن هیچ نپرسید. اگر آرد را میگیرم، برنج میماند؛ اگر برنج میگیرم، روغن و بوره میماند.
فریبا، یک بانوی دیگر در شهر کابل، نیز به رادیو آزادی گفت:
«در وسط زمستان زغال ما تمام شد. در یک بشکه آب گرم گرفته، بالایش کمپل میاندازم تا کودکانم گرم شوند. در مورد آرد و روغن هیچ نپرسید. اگر آرد را میگیرم، برنج میماند؛ اگر برنج میگیرم، روغن و بوره میماند. سه کودک معلول دارم که به پمپرز، میوه و غذای خوب ضرورت دارند و به هیچ کدامشان رسیدگی کرده نمیتوانم.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ: وضعیت بشری افغانستان بسیار وخیم است
از سوی دیگر، کمیته بینالمللی صلیب سرخ وضعیت بشری در افغانستان را بسیار وخیم خوانده و گفته که میلیونها نفر به کمکهای فوری نیاز دارند.
این کمیته بهتازگی در اعلامیهای در وبسایت خود به نقل از پیر کراهنبول، رئیس عمومی این کمیته، نوشته است که او پس از یک سفر هفتروزه به افغانستان این سخنان را مطرح کرده است.
حکومت طالبان، با آنکه مدعی است حقوق زنان در چهارچوب شریعت در افغانستان تأمین است، اما پس از رسیدن به قدرت در سهونیم سال گذشته، در کنار سایر محدودیتها، آموزش بالاتر از صنف ششم دختران و تحصیل آنان در پوهنتون، کار زنان در بسیاری از ادارههای غیردولتی و تمامی ادارههای دولتی را ممنوع کرده است.
بر اساس گزارش برخی نهادهای بینالمللی، ممنوعیت دختران و زنان از آموزش و کار در افغانستان سالانه ۱.۴ میلیارد دالر به اقتصاد این کشور زیان میرساند.
این در حالی است که در این مدت، فقر و بیکاری در این کشور افزایش یافته و مردم با دشواریهای جدی اقتصادی روبهرو هستند.
دفتر هماهنگی کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد، اوچا اخیراً اعلام کرده که در سال جاری میلادی حدود ۲۲.۹ میلیون نفر در افغانستان به کمکهای بشری نیاز خواهند داشت.