این گزارش که روز یکشنبه ۱۳جولای زیر نام "نیازهای بشردوستانه و برنامۀ پاسخگویی افغانستان ۲۰۲۴" منتشرشده، شکافهای پاسخدهی، سطح تمویل، دستآوردها و چالشهای عملیاتی کمکهای بشردوستانه در سال گذشته میلادی در این کشور را بررسی کرده است.
اوچا افزوده که در سال ۲۰۲۴، بیش از ۲۲.۴ میلیون نفر حداقل یک نوع کمک بشردوستانه دریافت کرده اند که ۲۹ درصد بیشتر از هدف تعیینشده بوده با این حال، ۶۷ درصد از این افراد تنها کمک غذایی دریافت کرده اند که آن هم در بسیاری موارد با جیرههای کاهشیافته و تعداد دورههای کمتر صورت گرفته است.
گزارش گفته که هرچند این سطح از پوشش نشاندهندۀ دسترسی گستردهتر برای مقابله با ناامنی غذایی حاد است، اما در عین حال خطر نادیده گرفتن میلیونها نفری را که نیازمند حمایت مداوم و چندبخشی برای تأمین کامل نیازهای اساسی خود در طول سال هستند، برجسته میسازد.
دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ ملل متحد افزوده که بسیاری از مردم به ویژه در مناطق روستایی و مناطق آسیبدیده، به آب آشامیدنی صحی، خدمات حفظ الصحه و مراقبتهای اولیۀ صحی دسترسی نداشته اند که سبب تشدید آسیب پذیریهای مردم شده و خطر شیوع بیماریها، سوءتغذیه و مرگهای قابل پیشگیری را افزایش داده است.
به گفتۀ اوچا، همزمان هزاران خانواده به ویژه پس از سیلابها و زلزلهها بدون سرپناه مناسب باقی مانده اند وناتوانی در فراهمسازی سرپناه اضطراری در فصل سرما یا شرایط ناگوار محیطی، تهدید جدی برای جان خانوادههای آسیبپذیر بوده است.
ویرانههای بجا مانده از سیلابها در افغانستان
در ادامه آمده که این کمبود و مشکلات نشان میدهد که بحران بشری در افغانستان فراتر از ناامنی غذایی بوده و نیازمند یک رویکرد جامع و چندبخشی است؛ پاسخی که فراتر از کمکهای غذایی باشد و به سایر نیازهای اساسی مانند آب آشامیدنی، حفظالصحه، خدمات صحی و سرپناه اضطراری نیز بپردازد.
سازمانهای کمکرسان مخصوصاً سازمان ملل متحد باید بجای توزیع مواد غذایی روی ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر تمرکز کند.
آگاهان امور اجتماعی و فعالان مدنی هم میگویند که نقش توزیع کمکهای غذایی در کاهش فقر در افغانستان اندک بوده و سازمانهای امدادرسان باید بیشتر روی ایجاد فرصتهای شغلی تمرکز کنند.
سید اشرف سادات، یکی از آنان به رادیو آزادی گفت که باید راههای بدیل کمکرسانی برای احیای اقتصاد محلی جستجو شود.
"سازمانهای کمکرسان مخصوصاً سازمان ملل متحد باید بجای توزیع مواد غذایی روی ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر تمرکز کند، تمرکز روی احیای زندگی روستایی، بازسازی و نوسازی جویبارها، کمک به میکانیزه شدن زراعت، کمک به ایجاد سرد خانهها در روستاها، جاده سازی روستایی و نشان دادن راههای عواید برای جوانان میتواند راهکارهای بهتری باشند تا مردم آهسته آهسته از وابستگی به دریافت مواد غذایی هفتهوار یا ماهوار خلاص شوند."
اوچا در این گزارش تازۀ خود گفته که کمبود بودجه مانع پاسخ مؤثربه نیازمندیها شده و از مجموع بیش از ۳ میلیارد دالر مورد نیاز برای پاسخ بشردوستانه در سال ۲۰۲۴، تنها ۴۷ درصد در جریان سال تأمین شد.
در ادامه آمده که با توجه به این گزارشدهی دیر هنگام، این رقم تا می ۲۰۲۵ به ۵۳ درصد رسیده، اما شکاف باقیمانده به ارزش ۱.۴۳ میلیارد دالر، بسیاری از بخشهای حیاتی را با کمبود شدید منابع مواجه ساخته است.
اوچا پیش از این گفته که نزدیک به ۲۳ میلیون نفر در سال جاری میلادی در افغانستان به کمک های بشری نیاز دارند.
بیشتر در این باره: سازمان جهانی غذا ممکن است کمکهای "حیاتی" به مناطق دوردست افغانستان را تعلیق کند