فابریکه کوچک بوت سازی هوفیان در شهر پلخمری مرکز ولایت بغلان موقعیت دارد که از هشت سال بدین سو مصروف تولید بوت های پلاستیکی به انواع مختلف می باشد.
محمد قربان رییس این فابریکه می گوید، تولیدات آنها بستگی به میزان تقاضای مشتریان دارد و اگر تقاضای موجود باشد آنها می توانند در روزی 200 تا 250 جوره بوت یا چبلی تولید نمایند.
وی که به گفتهء خودش هیچگاهی فابریکه اش به رکود یا شکست مواجه نه شده است، می افزاید، کیفیت تولیدات آنها در قیاس با بوت های خارجی تفاوت چندانی ندارد ولی از این که بوت های خارجی خیلی زیاد وارد می شوند مشکلات را در گرمی بازار آنها ببار آورده است.
کارمندان فابریکه بوت سازی پلاستیکی هوفیان
او در ادامه گفت:
«ما یک شکل بوت های زنانه، مردانه، طفلانه و همچنین چبلی های از این دست را می سازیم و اگر مشتریان تقاضا نمایند ماروزانه 200 تا 250 جوره بوت تولید کرده می توانیم مال ما را دکانداران از کندز، تخار، مزار، بدخشان می خرند و سابق مال ما به هرات می رسید ولی حالا نسبت به سابق فروشات ما کم شده است به خاطری که جنس پاکستان و چین میآیند و این ها برای ما مشکل ایجاد کرده اند.»
وی می گوید از چندین فابریکه بوت سازی که چند سالی پیش در شهر پلخمری فعالیت داشتند تنها دو فابریکه باقی مانده و دیگران به دلیل همین که بوت های خارجی زیاد شد از فعالیت باز ماندند.
دکانداران شهر پلخمری در مورد فروش تولیدات شرکت بوت سازی هوفیان می گویند، بوت های خوب و مرغوبی دارد و اما اگر در بهتر شدن کیفیت تولیدات خود توجه بیشتر نمایند بازار خیلی گرمی پیدا می کند.
یک تن از دکانداران گفت:
«نویدالله فقیریار هستم یک تن از دکانداران شهر پلخمری. ما از شرکت بوت سازی هوفیان بوت میاوریم خرید و فروش خوبی دارد ولی اگر اندکی کیفیت اش بالا برود خیلی خوب می شود و می تواند بالاتر از بوت های خارجی بازار داشته باشد.»
محمد قربان رییس فابریکه بوت سازی هوفیان می گوید آنها به علت ناتوانی مالی نمی توانند کیفیت و تولیدات فابریکه خود را بهتر از این نمایند و اگر دولت در رشد صنعت وطن دلسوزی قوی داشته باشد صنعتکاران همانند آنها به خوبی و به زودی می توانند در رقابت با بسیاری اجناس وارداداتی که اکنون بازارهای افغانستان را فرا گرفته است قرار بگیرند.
آقای قربان گفت:
«با پاکستان ما می توانیم به خوبی رقابت کنیم ولی از این که اقتصاد ما ضعیف است و توان خرید ماشین آلات مدرن را نداریم نمی توانیم در رقابت بایستیم مثلا مال که دوصد افغانی تمام می شود آن را دوصد و بست افغانی به فروش می رسانیم ولی مال پاکستانی که اندکی پر زرق و برق تر از مال ما هست آن هم به همین قیمت به فروش می رسد به همین منظور ما به مشکل موجه هستیم.»
فابریکه بوت سازی پلاستیکی هوفیان
باید گفت این تنها تولیدات فابریکه کوچک بوت های پلاستیکی هوفیان در ولایت بغلان نیست که به علت کم توجهی دولت و زیادی بوت های خارجی بازار گرم ندارد بلکه فابریکه نساجی این ولایت نیز که مولد بهترین تکه های نخی خالص در کشور می باشد به همین سرنوشت دچار و مواجه به رکود شده است.
بشیر احمد غزالی
محمد قربان رییس این فابریکه می گوید، تولیدات آنها بستگی به میزان تقاضای مشتریان دارد و اگر تقاضای موجود باشد آنها می توانند در روزی 200 تا 250 جوره بوت یا چبلی تولید نمایند.
وی که به گفتهء خودش هیچگاهی فابریکه اش به رکود یا شکست مواجه نه شده است، می افزاید، کیفیت تولیدات آنها در قیاس با بوت های خارجی تفاوت چندانی ندارد ولی از این که بوت های خارجی خیلی زیاد وارد می شوند مشکلات را در گرمی بازار آنها ببار آورده است.
او در ادامه گفت:
«ما یک شکل بوت های زنانه، مردانه، طفلانه و همچنین چبلی های از این دست را می سازیم و اگر مشتریان تقاضا نمایند ماروزانه 200 تا 250 جوره بوت تولید کرده می توانیم مال ما را دکانداران از کندز، تخار، مزار، بدخشان می خرند و سابق مال ما به هرات می رسید ولی حالا نسبت به سابق فروشات ما کم شده است به خاطری که جنس پاکستان و چین میآیند و این ها برای ما مشکل ایجاد کرده اند.»
وی می گوید از چندین فابریکه بوت سازی که چند سالی پیش در شهر پلخمری فعالیت داشتند تنها دو فابریکه باقی مانده و دیگران به دلیل همین که بوت های خارجی زیاد شد از فعالیت باز ماندند.
دکانداران شهر پلخمری در مورد فروش تولیدات شرکت بوت سازی هوفیان می گویند، بوت های خوب و مرغوبی دارد و اما اگر در بهتر شدن کیفیت تولیدات خود توجه بیشتر نمایند بازار خیلی گرمی پیدا می کند.
یک تن از دکانداران گفت:
«نویدالله فقیریار هستم یک تن از دکانداران شهر پلخمری. ما از شرکت بوت سازی هوفیان بوت میاوریم خرید و فروش خوبی دارد ولی اگر اندکی کیفیت اش بالا برود خیلی خوب می شود و می تواند بالاتر از بوت های خارجی بازار داشته باشد.»
محمد قربان رییس فابریکه بوت سازی هوفیان می گوید آنها به علت ناتوانی مالی نمی توانند کیفیت و تولیدات فابریکه خود را بهتر از این نمایند و اگر دولت در رشد صنعت وطن دلسوزی قوی داشته باشد صنعتکاران همانند آنها به خوبی و به زودی می توانند در رقابت با بسیاری اجناس وارداداتی که اکنون بازارهای افغانستان را فرا گرفته است قرار بگیرند.
آقای قربان گفت:
«با پاکستان ما می توانیم به خوبی رقابت کنیم ولی از این که اقتصاد ما ضعیف است و توان خرید ماشین آلات مدرن را نداریم نمی توانیم در رقابت بایستیم مثلا مال که دوصد افغانی تمام می شود آن را دوصد و بست افغانی به فروش می رسانیم ولی مال پاکستانی که اندکی پر زرق و برق تر از مال ما هست آن هم به همین قیمت به فروش می رسد به همین منظور ما به مشکل موجه هستیم.»
باید گفت این تنها تولیدات فابریکه کوچک بوت های پلاستیکی هوفیان در ولایت بغلان نیست که به علت کم توجهی دولت و زیادی بوت های خارجی بازار گرم ندارد بلکه فابریکه نساجی این ولایت نیز که مولد بهترین تکه های نخی خالص در کشور می باشد به همین سرنوشت دچار و مواجه به رکود شده است.
بشیر احمد غزالی
