با وجود این که افغانستان به عنوان یک کشوری دارای سابقه مالدار شناخته شده است، اما تولید لبنیات آن روز به روز کاهش می یابد.
مسوولان فارم های تولید و فروش لبنیات دلیل کاهش تولید، خرید و فروش لبنیات داخلی را نبود امکانت لازم و کم توجهی نهاد های مسوول بخش زراعت افغانستان می دانند.
این تولید کننده گان لبنیات می گویند که آن ها ماشین آلات مجهز و معیاری بسته بندی محصولات لبنیات ندارند تا با واردات لبنیات کشور های همسایه رقابت کنند.
سید نورالدین مسوول یکی از فارم های لبنیات در شهر کابل به رادیو آزادی گفت، با آن که نرخ و کیفیت تولیدات آنان نسبت به لبنیات خارجی بهتر است اما مردم بیشتر از لبنیات خارجی استفاده می کنند.
«بازار خرید و فروش لبنیات نسبت به سال های گذشته خوب نیست. ماست های تجارتی که از خارج وارد می شود، ضربه سختی بر تولیدات و فارم های کشور وارد کرده است. نرخ و کیفیت لبنیات را که ما تولید می کنیم نسبت به خارجی بهتر است اما باز هم مردم بیشتر از لبنیات خارجی استفاده می کنند، چون بسته بندی خوب دارد. ما مشکل نبود دستگاه های مجهز و قیمتی را داریم تا بتوانیم به شکل معیاری لبنیات را بسته بندی کنیم.»
در همین حال شماری از باشنده گان شهر کابل از صحی بودن لبنیات داخلی شاکی اند و می گویند که اگر تولیدات لبنیات افغانستان مطابق معیار های بین المللی، بسته بندی شود آنها از همین لبنیات استفاده خواهند کرد.
دوتن از باشنده گان شهر کابل در صحبت با رادیو آزادی گفتند:
«اگر تولیدات لبنیات وطن صحی باشد، برای ما خوب است، اگر همشریان ما تولیدات داخلی را خریداری کنند، نه تنها برای ما بلکه برای رشد تولیدات داخلی کشور نیز مفید است.»
«ما از لبنیات داخلی هیچ استفاده نمی کنیم و یا کم استفاده می کنیم، بخاطری که از لحاظ صحی و بسته بندی خوب نیست، و به صحت ما مضر است. لبنیات خارجی بسته بندی خوب دارد و هم پاستوریزه شده است، اگر در افغانستان هم لبنیات به شکل صحی آن بسته بندی شود، ما بیشتر از تولیدات وطن استفاده می کنیم.»
در همین حال، مسوولان وزارت زراعت و مالداری افغانستان می پذیرند که مقدار زیاد لبنیات مورد نیاز مردم از کشور های همسایه وارد می شود و این مساله یک مشکل جدی در برابر تولیدات داخلی گردیده است.
اما این مسوولان می گویند که برنامه های تازه برای رشد و انکشاف تولیدات لبنیات داخلی کشور روی دست دارند.
مجید قرار سخنگوی وزارت زراعت و مالداری افغانستان گفت:
«وزارت زراعت تا اکنون دوصد و پنجاه مرکز جمع آوری شیر را در سرتاسر افغانستان ایجاد کرده و این مرکزها با مرکزهای پروسس شیر ربط داده شده و مدیرت آن توسط کوپراتیف ها و دهقان ها صورت می گیرد، که نفع آن مستقیماً به دهقان ها می رسد. از سوی ما در بخش بازار یابی با آنها کمک صورت می گیرد و آنها آموزش می بینند. برای افراد که در بخش پروسس لبنیات سرمایه گذاری می کنند، ریاست سکتور خصوصی ما از لحاظ فراهم آوری مشوره های تخنیکی و رهنمایی شان برای دسترسی به خدمات قرضه و اجاره دهی زمین با آنها کمک خواهد کرد.»
پنیر، مسکه، ماست، چکه و عسل از تولیدات لبنیات داخلی افغانستان است که در بیشتر ولایت های این کشور از سوی مالداران به طورغیر معیاری تولید می شود.
اگر در قسمت معیاری شدن این تولیدات داخلی کشور توجه شود امید واری های وجود دارد که این بخش مهم زراعت افغانستان رشد کند و جلو واردات لبنیات از کشور های خارج تا اندازه گرفته شود.
مسوولان فارم های تولید و فروش لبنیات دلیل کاهش تولید، خرید و فروش لبنیات داخلی را نبود امکانت لازم و کم توجهی نهاد های مسوول بخش زراعت افغانستان می دانند.
این تولید کننده گان لبنیات می گویند که آن ها ماشین آلات مجهز و معیاری بسته بندی محصولات لبنیات ندارند تا با واردات لبنیات کشور های همسایه رقابت کنند.
سید نورالدین مسوول یکی از فارم های لبنیات در شهر کابل به رادیو آزادی گفت، با آن که نرخ و کیفیت تولیدات آنان نسبت به لبنیات خارجی بهتر است اما مردم بیشتر از لبنیات خارجی استفاده می کنند.
«بازار خرید و فروش لبنیات نسبت به سال های گذشته خوب نیست. ماست های تجارتی که از خارج وارد می شود، ضربه سختی بر تولیدات و فارم های کشور وارد کرده است. نرخ و کیفیت لبنیات را که ما تولید می کنیم نسبت به خارجی بهتر است اما باز هم مردم بیشتر از لبنیات خارجی استفاده می کنند، چون بسته بندی خوب دارد. ما مشکل نبود دستگاه های مجهز و قیمتی را داریم تا بتوانیم به شکل معیاری لبنیات را بسته بندی کنیم.»
در همین حال شماری از باشنده گان شهر کابل از صحی بودن لبنیات داخلی شاکی اند و می گویند که اگر تولیدات لبنیات افغانستان مطابق معیار های بین المللی، بسته بندی شود آنها از همین لبنیات استفاده خواهند کرد.
دوتن از باشنده گان شهر کابل در صحبت با رادیو آزادی گفتند:
«اگر تولیدات لبنیات وطن صحی باشد، برای ما خوب است، اگر همشریان ما تولیدات داخلی را خریداری کنند، نه تنها برای ما بلکه برای رشد تولیدات داخلی کشور نیز مفید است.»
«ما از لبنیات داخلی هیچ استفاده نمی کنیم و یا کم استفاده می کنیم، بخاطری که از لحاظ صحی و بسته بندی خوب نیست، و به صحت ما مضر است. لبنیات خارجی بسته بندی خوب دارد و هم پاستوریزه شده است، اگر در افغانستان هم لبنیات به شکل صحی آن بسته بندی شود، ما بیشتر از تولیدات وطن استفاده می کنیم.»
در همین حال، مسوولان وزارت زراعت و مالداری افغانستان می پذیرند که مقدار زیاد لبنیات مورد نیاز مردم از کشور های همسایه وارد می شود و این مساله یک مشکل جدی در برابر تولیدات داخلی گردیده است.
اما این مسوولان می گویند که برنامه های تازه برای رشد و انکشاف تولیدات لبنیات داخلی کشور روی دست دارند.
مجید قرار سخنگوی وزارت زراعت و مالداری افغانستان گفت:
«وزارت زراعت تا اکنون دوصد و پنجاه مرکز جمع آوری شیر را در سرتاسر افغانستان ایجاد کرده و این مرکزها با مرکزهای پروسس شیر ربط داده شده و مدیرت آن توسط کوپراتیف ها و دهقان ها صورت می گیرد، که نفع آن مستقیماً به دهقان ها می رسد. از سوی ما در بخش بازار یابی با آنها کمک صورت می گیرد و آنها آموزش می بینند. برای افراد که در بخش پروسس لبنیات سرمایه گذاری می کنند، ریاست سکتور خصوصی ما از لحاظ فراهم آوری مشوره های تخنیکی و رهنمایی شان برای دسترسی به خدمات قرضه و اجاره دهی زمین با آنها کمک خواهد کرد.»
پنیر، مسکه، ماست، چکه و عسل از تولیدات لبنیات داخلی افغانستان است که در بیشتر ولایت های این کشور از سوی مالداران به طورغیر معیاری تولید می شود.
اگر در قسمت معیاری شدن این تولیدات داخلی کشور توجه شود امید واری های وجود دارد که این بخش مهم زراعت افغانستان رشد کند و جلو واردات لبنیات از کشور های خارج تا اندازه گرفته شود.
