سی ان ان
ساراچاییس پژوهشگر تجربه کار بخش آسیای جنوبی در انستیتیوت کارنیگی که زمان هم مشاور رییس کمیته مشترک لوی درستیزان اردوی امریکا بود مقاله در ویب سایت سی ان ان نشر کرده است.
او در عنوان این مقاله این سوال را مطرح ساخته که آیا ازبکستان بازهم می تواند کلید روابط افغانستان و امریکا باشد؟
سارا چاییس می نویسد:
واشنگتن و اسلام آباد یک تفاهمنامه را در باره بازگشایی راهای اکمالات ناتو از طریق پاکستان باهم امضا کردند. با امضای این تفاهمنامه هزاران تانکر تیل و دیگر لاری های اکمالات ناتو در سرک ها به حرکت افتادند و در معبرهای سرحدی قطار بستند.
ولی بازگشایی این راها نباید از اهمیت ازبکستان بکاهد. سارا چاییس در مقاله خود می افزاید: هنگامی که امریکا و متحدین از مسدود شدن راهای مهم و آسیب پذیر اکمالات از طریق پاکستان آگهی حاصل کردند توجه خود را به سوی ازبکستان معطوف داشتند.
ازبکستان نه تنها تسهیلات ترانزیتی به افغانستان چون داشتن قطار آهن در پل دوستی بر سر دریای آمو دارد، بلکه رییس جمهور و دیگر مقامات بلند رتبه این کشور که پس از عقب نشینی اتحاد شوری از افغانستان به قدرت رسیده اند با رهبران مهم در افغانستان ارتباط دارند.
رهبران ازبک می خواهند که پس از خروج نیروهای بین المللی در سال 2014 از افغانستان جای پای در این کشور داشته باشند و واشنگتن شاید این موضوع را درک کند.
سارا چایس در ادامه مقاله خود می نویسد که طراحان پالیسی امریکا معمولاً در بحث های خود افغانستان را در چوکات دو دولت افغان- پاک می بینند. در بحث های دیگری امکان دارد هند نیز در این چوکات شامل ساخته شود. و اگر کدام جانب دیگر نباشد امکان دارد هند از لحاظ نظری در این بحث ها شامل ساخته شود.
ایران یک تهدیدی برای آرامی افغانستان و ماموریت امریکا در این کشور پنداشته می شود. چین روابط نزدیکی با پاکستان دارد ولی بازهم علاقمند سرمایه گزاری در افغانستان می باشد. به نظر ساراچاییس ازبکستان نسبت به همه دیگران یک همسایه بسیار خوبی برای افغانستان می باشد.
در حالی که سارا چاییس کارشناس امور سیاسی نقش آینده ازبکستان در افغانستان را بررسی کرده است انستیتیوت شرق میانه در یک مقاله تحلیلی خود می نویسد که پس از جنگ داخلی سه دهه در افغانستان و حملات خارجی بر این کشور که به قتل میلیون ها افغان و ویران شدن هزاران قریه انجامید، افغانها بازهم از پا در نیامده اند و به جنگ و مقاومت ادامه می دهند.
نشریه می افزاید که قدرت های بزرگ جهان در طول سی سال گذشته از همه انواع اسلحه پیشرفته به استثنای بمب اتوم در افغانستان کار گرفتند. امپراطوری اتحاد شوروی به علت مصارف جنگ افغانستان ازهم فروپاشید. مصارف آنزمان مسکو در جنگ افغانستان به 620 ملیارد دالر رسیده بود.
بیش از دو هزار عسکر امریکایی در جنگ یازده سال گذشته در افغانستان کشته و در حدود بیست هزار دیگر زخمی شده اند. واشنگتن تاکنون 264 ملیارد دالر در افغانستان مصرف کرده است یعنی ماهانه دو ملیارد دالر در این کشور مصرف می کند.
انستیتیوت شرق میانه در ادامه می نویسد که بیکاری یکی از عوامل عمده جنگ در افغانستان است. چهل فیصد افغان ها بیکار اند. اگر به جای کمک های نظامی میزان بیکاری در افغانستان تا 10 فیصد کاهش یابد جنگ خاتمه خواهد یافت.
ساراچاییس پژوهشگر تجربه کار بخش آسیای جنوبی در انستیتیوت کارنیگی که زمان هم مشاور رییس کمیته مشترک لوی درستیزان اردوی امریکا بود مقاله در ویب سایت سی ان ان نشر کرده است.
او در عنوان این مقاله این سوال را مطرح ساخته که آیا ازبکستان بازهم می تواند کلید روابط افغانستان و امریکا باشد؟
سارا چاییس می نویسد:
واشنگتن و اسلام آباد یک تفاهمنامه را در باره بازگشایی راهای اکمالات ناتو از طریق پاکستان باهم امضا کردند. با امضای این تفاهمنامه هزاران تانکر تیل و دیگر لاری های اکمالات ناتو در سرک ها به حرکت افتادند و در معبرهای سرحدی قطار بستند.
ولی بازگشایی این راها نباید از اهمیت ازبکستان بکاهد. سارا چاییس در مقاله خود می افزاید: هنگامی که امریکا و متحدین از مسدود شدن راهای مهم و آسیب پذیر اکمالات از طریق پاکستان آگهی حاصل کردند توجه خود را به سوی ازبکستان معطوف داشتند.
ازبکستان نه تنها تسهیلات ترانزیتی به افغانستان چون داشتن قطار آهن در پل دوستی بر سر دریای آمو دارد، بلکه رییس جمهور و دیگر مقامات بلند رتبه این کشور که پس از عقب نشینی اتحاد شوری از افغانستان به قدرت رسیده اند با رهبران مهم در افغانستان ارتباط دارند.
رهبران ازبک می خواهند که پس از خروج نیروهای بین المللی در سال 2014 از افغانستان جای پای در این کشور داشته باشند و واشنگتن شاید این موضوع را درک کند.
سارا چایس در ادامه مقاله خود می نویسد که طراحان پالیسی امریکا معمولاً در بحث های خود افغانستان را در چوکات دو دولت افغان- پاک می بینند. در بحث های دیگری امکان دارد هند نیز در این چوکات شامل ساخته شود. و اگر کدام جانب دیگر نباشد امکان دارد هند از لحاظ نظری در این بحث ها شامل ساخته شود.
ایران یک تهدیدی برای آرامی افغانستان و ماموریت امریکا در این کشور پنداشته می شود. چین روابط نزدیکی با پاکستان دارد ولی بازهم علاقمند سرمایه گزاری در افغانستان می باشد. به نظر ساراچاییس ازبکستان نسبت به همه دیگران یک همسایه بسیار خوبی برای افغانستان می باشد.
در حالی که سارا چاییس کارشناس امور سیاسی نقش آینده ازبکستان در افغانستان را بررسی کرده است انستیتیوت شرق میانه در یک مقاله تحلیلی خود می نویسد که پس از جنگ داخلی سه دهه در افغانستان و حملات خارجی بر این کشور که به قتل میلیون ها افغان و ویران شدن هزاران قریه انجامید، افغانها بازهم از پا در نیامده اند و به جنگ و مقاومت ادامه می دهند.
نشریه می افزاید که قدرت های بزرگ جهان در طول سی سال گذشته از همه انواع اسلحه پیشرفته به استثنای بمب اتوم در افغانستان کار گرفتند. امپراطوری اتحاد شوروی به علت مصارف جنگ افغانستان ازهم فروپاشید. مصارف آنزمان مسکو در جنگ افغانستان به 620 ملیارد دالر رسیده بود.
بیش از دو هزار عسکر امریکایی در جنگ یازده سال گذشته در افغانستان کشته و در حدود بیست هزار دیگر زخمی شده اند. واشنگتن تاکنون 264 ملیارد دالر در افغانستان مصرف کرده است یعنی ماهانه دو ملیارد دالر در این کشور مصرف می کند.
انستیتیوت شرق میانه در ادامه می نویسد که بیکاری یکی از عوامل عمده جنگ در افغانستان است. چهل فیصد افغان ها بیکار اند. اگر به جای کمک های نظامی میزان بیکاری در افغانستان تا 10 فیصد کاهش یابد جنگ خاتمه خواهد یافت.