به باور نویسندهء مقالهء روزنامهء گاردین گشایش دفتر طالبان در قطر یک پیشرفت مهم است.
روزنامه می نویسد، دیدار ماه جنوری حامد کرزی و بارک اوباما، مذاکرات ماه فبروری میان کرزی، آصف علی زرداری رییس جمهور پاکستان و دیوید کامیرون صدر اعظم بریتانیا و دیدار کرزی با جان کری وزیر خارجهء امریکا در ماه اپریل، همه به این هدف برگزار شده بودند که طالبان را وادار به مذاکرات صلح سازند.
اما روزنامهء اندیپندنت در گزاشی نوشته است، مذاکرات صلح با طالبان پیش از آغاز شدن به سردی گرایید.
روزنامه می نویسد که پس از گشایش دفتر طالبان در قطر، حکومت حامد کرزی گفته است که هیاتی را به قطر نمی فرستد.
روزنامهء دیلی تلیگراف نیز در مقالهء عکس العمل حامد کرزی را تند خوانده است.
به نظر روزنامهء امریکایی فایننشل تایمز، خارج شدن رییس جمهور کرزی از پروسهء صلح راه را دشوار ساخته است. روزنامه می نویسد، از اعلان روز سه شنبه حکومت افغانستان، امریکا و طالبان چنین به نظر رسید که گفتگوی مقدماتی برای خاتمهء جنگ آغاز شده است. اما با اظهارات رییس جمهور کرزی یک روز بعد از آن، همه چیز به هم خورد.
روزنامهء دیگر امریکایی، واشنگتن پوست، برای گفتگو های صلح خوشبین است و می نویسد با وجود خشمگین بودن رییس جمهور حامد کرزی، مذاکرات صلح آغاز خواهند شد.
روزنامهء اندیپندنت چاپ بریتانیا در بارهء اینکه گفتگو های صلح چه تصامیمی را در پی خواهند داشت مقالهء نوشته است. این روزنامه می نویسد، سازمان عفو بین المللی که دفتر مرکزی آن در لندن است، از حکومت بریتانیا می خواهد به حیث یکی از متحدین ناتو و حامی حکومت افغانستان، تلاش نهایی کند تا حقوق زنان در گفتگو های صلح تضمین شود.
روزنامهء گاردین نیز این نگرانی را بررسی کرده است. گاردین می نویسد، اعلان گفتگو های صلح، زنان را در افغانستان نگران ساخته است زیرا طالبان در هنگام حاکمیت خود به زنان حق آموزش و کار را نمی دادند و روی زنان را پوشانیده بودند.
گاردین به نقل از یک معلم افغان به نام آرزو پروانی می نویسد که گفته است، اگر طالبان دوباره به قدرت برسند، دست آورد های یازده سالهء ما ضایع خواهند شد.
در همین مقاله گاردین نوشته است که طالبان حالا تغییر کرده اند، چون زمانی آنها به تلویزیون و دیگر وسایل تخنیکی مدرن تبلیغاتی اجازه نمی داند، در حالی که حالا خود آنها با استفاده از همین وسایل برای خود تبلیغ می کنند.
روزنامه به نقل از مقامات امریکایی در واشنگتن می نویسد که گفته اند، امریکا به سازشی تن نخواهد داد که در آن حقوق زنان زیر پا شود.
روزنامه می نویسد، دیدار ماه جنوری حامد کرزی و بارک اوباما، مذاکرات ماه فبروری میان کرزی، آصف علی زرداری رییس جمهور پاکستان و دیوید کامیرون صدر اعظم بریتانیا و دیدار کرزی با جان کری وزیر خارجهء امریکا در ماه اپریل، همه به این هدف برگزار شده بودند که طالبان را وادار به مذاکرات صلح سازند.
اما روزنامهء اندیپندنت در گزاشی نوشته است، مذاکرات صلح با طالبان پیش از آغاز شدن به سردی گرایید.
روزنامه می نویسد که پس از گشایش دفتر طالبان در قطر، حکومت حامد کرزی گفته است که هیاتی را به قطر نمی فرستد.
روزنامهء دیلی تلیگراف نیز در مقالهء عکس العمل حامد کرزی را تند خوانده است.
به نظر روزنامهء امریکایی فایننشل تایمز، خارج شدن رییس جمهور کرزی از پروسهء صلح راه را دشوار ساخته است. روزنامه می نویسد، از اعلان روز سه شنبه حکومت افغانستان، امریکا و طالبان چنین به نظر رسید که گفتگوی مقدماتی برای خاتمهء جنگ آغاز شده است. اما با اظهارات رییس جمهور کرزی یک روز بعد از آن، همه چیز به هم خورد.
روزنامهء دیگر امریکایی، واشنگتن پوست، برای گفتگو های صلح خوشبین است و می نویسد با وجود خشمگین بودن رییس جمهور حامد کرزی، مذاکرات صلح آغاز خواهند شد.
روزنامهء اندیپندنت چاپ بریتانیا در بارهء اینکه گفتگو های صلح چه تصامیمی را در پی خواهند داشت مقالهء نوشته است. این روزنامه می نویسد، سازمان عفو بین المللی که دفتر مرکزی آن در لندن است، از حکومت بریتانیا می خواهد به حیث یکی از متحدین ناتو و حامی حکومت افغانستان، تلاش نهایی کند تا حقوق زنان در گفتگو های صلح تضمین شود.
روزنامهء گاردین نیز این نگرانی را بررسی کرده است. گاردین می نویسد، اعلان گفتگو های صلح، زنان را در افغانستان نگران ساخته است زیرا طالبان در هنگام حاکمیت خود به زنان حق آموزش و کار را نمی دادند و روی زنان را پوشانیده بودند.
گاردین به نقل از یک معلم افغان به نام آرزو پروانی می نویسد که گفته است، اگر طالبان دوباره به قدرت برسند، دست آورد های یازده سالهء ما ضایع خواهند شد.
در همین مقاله گاردین نوشته است که طالبان حالا تغییر کرده اند، چون زمانی آنها به تلویزیون و دیگر وسایل تخنیکی مدرن تبلیغاتی اجازه نمی داند، در حالی که حالا خود آنها با استفاده از همین وسایل برای خود تبلیغ می کنند.
روزنامه به نقل از مقامات امریکایی در واشنگتن می نویسد که گفته اند، امریکا به سازشی تن نخواهد داد که در آن حقوق زنان زیر پا شود.