لینک‌های قابل دسترسی

خبر تازه
جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳ کابل ۱۲:۱۴

معتادین مواد مخدر در کمپ «مادر» چگونه تداوی می‌شوند؟


در کنار ادارات دولتی و خارجی در بخش تداوی معتادین مواد مخدر در افغانستان، ده‎ها مرکز و نهاد غیر دولتی نیز در این بخش فعالیت دارند.

کمپ مادر یکی از مراکز غیر دولتی تداوی معتادین مواد مخدر است که از هفت سال به اینسو صدها معتاد مواد مخدر را تداوی کرده‎است.

این مرکز در غرب کابل در یک تعمیر کرایی فعالیت می‎کند و خانم لیلا حیدری مسئولیت پیشبرد فعالیت‎های این مرکز را به دوش دارد.

به کار گیری آب جهت ترک اعتیاد راه بهتری برای تداوی معتادین در کمپ مادر پنداشته می‎شود.

در این مرکز برای تداوی معتادین از ادویه استفاده نمی‎شود، بلکه روان درمانی و آب درمانی دو شیوه‎است که معتادین را از نظر آرامش روانی و جسمی آماده به ترک اعتیاد می‎ساز، در مرحله روش آب درمانی، معتاد چند دقیقه در آب باقی می‎ماند، اما برخی اوقات فرد معتاد حتی چند ساعت نیز در داخل آب قرار می‎گیرد.

نسیم علی زاده که سال‎های از عمرش را با اعتیاد به مواد مخدر سپری کرده، سه سال می‎شود که مواد مخدر را ترک کرده و حال در کمپ مادر به عنوان مدیر کار می‎کند.

علی زاده می‎گوید، وی خود نیز در همین کمپ با استفاده از روش روان و آب درمانی تداوی شد و حال که صحت یاب شده، تجاربش را با سایر معتادین بستری در این مرکز شریک می‎سازد.

او افزود:

"همیشه آرزو می‎کردم که یک شبی بدون استفاده از مواد مخدر زنده‎گی کنم، بالاخره شنیدم که کمپ مادر با استفاده از روش آب درمانی معتادین را تداوی می‎کند. من هم به این‎جا آمدم، مشکلاتم را درک کرده و قبول کردم که من یک مریض استم. هر مریضی که به این‎جا آورده می‎شود، نخست به نظافتش توجه می‎کنند، بعد هر روز از یک تا شش بار در آب قرار داده می‎شود تا آرام شود."

در حال حاضر (۲۰) معتاد مواد مخدر در این کمپ بستری اند و تداوی آنان با استفاده از روش های روان و آب درمانی ادامه دارد.

برخی معتادینی که هنوز تحت تداوی قرار نگرفته اند.
برخی معتادینی که هنوز تحت تداوی قرار نگرفته اند.

محمد حسین از جمله معتادینی است که یک ماه قبل جهت تداوی به کمپ مادر آورده شده‎است.

وی می‎گوید، که وضعیت صحی اش در مقایسه به گذشته بهبود یافته و دردهای گذشته را در بدنش احساس نمی‎کند:

"وقتی وجود ما گرم شود بالای خود آب سرد می‎اندازیم، این روش بر بدن ما زیاد تاثیر می‎کند، راحت می‎شویم و درد وجود را فراموش می‎کنیم. حال خوب شده ام، در دو سه هفته نخست بالایم آب زیاد می‎ریختم."

خانم حیدری می‎گوید که هفت سال قبل این کمپ را با مصارف شخصی خود جهت تداوی معتادین ایجاد کرد و در این مدت چهار هزار معتاد به مواد مخدر را تداوی کرده‎است.

او افزود:

"در هفت سال حدود چهار هزار معتاد مواد مخدر را تداوی کردیم. از این میان یک هزار تن آنان صحبت یاب شده‎اند، یعنی دوباره به مواد مخدر رو نیاورده‎اند. حال آنان زنده‎گی عادی دارند، عروسی کرده‎اند و شامل کار شده‎اند."

لیلا حیدری در کابل یک رستورانت دارد، وی می‎گوید که مصارف تداوی معتادین را از همین رستورانت بدست می‎آورد، به گفته وی، تا حال دولت و هیچ نهاد داخلی و خارجی نیز با و در این بخش کمک نکرده‎است.

برخی از معتادین افغان
برخی از معتادین افغان

از سوی دیگر، شاپور یوسف رئیس کاهش تقاضای وزارت صحت عامه نیز در کنار مراکز و ادارات دولتی افغانستان، نقش مراکز و نهادهای خصوصی تداوی معتادین مواد مخدر را سودمند می‎داند، اما بر معیاری شدن فعالیت‎های این مراکز تاکید می‎کند.

وی افزود:

"اگر از طریق رسانه‎ها و یا هر نهاد دیگر در افغانستان در رابطه به مواد مخدر به مردم آگاهی داده می‎شود، اقدام موثر است. اما این که کسی می‎آید و معتاد را تداوی می‎کند، این کار خیلی مفید است. اما به شرط این که تداوی معتادین با معیارهای جهانی مطابقت داشته باشد."

به اساس ارقام ارائه شده از سوی وزارت صحت عامه، در حال حاضر سه میلیون تن در افغانستان به گونه مستقیم و غیر مستقیم به مواد مخدر معتاد اند، که از این میان یک میلیون تن آن زنان و نزدیک به یک لک آنان نیز کودکان اند.

در کنار مراکز دولتی و بین المللی در بخش تداوی معتادین، ده‎ها مرکز غیر دولتی نیز فعالیت می‎کنند که به گفته وزارت صحت عامه، از این میان، سی درصد این مراکز به تداوی زنان و کودکان اختصاص یافته‎است.

گزارش: عبادالله حنانزی

XS
SM
MD
LG